Przejdź do zawartości

Strażnica KOP „Belina”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Belina”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Belina”[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Przewłoka”

Strażnica KOP „Belina” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1925, w składzie 5 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 15 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. W latach 1928 – 1934 strażnica znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Wysiłek”[2][3][4][5][6], a w 1938 i 1939 w strukturze 2 kompanii KOP ”Przewłoka”[7][8] batalionu KOP „Ludwikowo”[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[10].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 7 km[7].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[11]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[10].

Strażnica KOP „Belina” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 9 kilometrów 300 metrów od słupa granicznego nr 965 do 973[5], a w 1938 pododcinek szerokości 12 kilometrów 250 metrów od słupa granicznego nr 965 do 974[7].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]