Przejdź do zawartości

Strażnica KOP „Michałówka”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Michałówka”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Michałówka

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Łanowce”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Dederkały” w 1931

Strażnica KOP „Michałówka”[a] – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1924, w składzie 1 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 4 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 17 strażnic[1], w tym 125 strażnica KOP „Michałówka”[2]. W latach 1928 – 1939 w strukturze organizacyjnej 3 kompanii granicznej KOP „Łanowce” funkcjonowała strażnica KOP „Michałówka”[3][4][5][6][7][8][9][10][11]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[12].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[6]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 12 km[8].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[13].

Strażnica KOP „Michałówka” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 4 kilometrów 210 metrów od słupa granicznego nr 1818 do 1822[6], a w 1938 pododcinek szerokości 4 kilometrów 980 metrów od słupa granicznego nr 1819 do 1824[8].

Sąsiednie strażnice:

  1. Pierwotnie nosiła numer 125.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]