Przejdź do zawartości

Strażnica KOP „Morocz”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Morocz”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Morocz

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Grabów”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Sienkiewicze” w 1931

Strażnica KOP „Morocz” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1925, w składzie 5 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 16 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 16 strażnic[1]. 135 strażnica KOP „Morocz”[2] w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP ”Grabów”[3][4][5][6][7][8][9] batalionu KOP „Sienkiewicze”[10]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[11].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym[6]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączył trakt długości 10 km[8].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[12]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[11].

Strażnica KOP „Morocz” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 6 kilometrów 610 metrów od słupa granicznego nr 1045 do 1051[6], a w 1938 pododcinek szerokości 13 kilometrów 300 metrów od słupa granicznego nr 1044 do 1056[8].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]