Przejdź do zawartości

Strażnica KOP „Kozina”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Kozina”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1926

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Kozina

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Kałaharówka”
Kompania graniczna KOP „Osowik”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Skałat” w 1931

Strażnica KOP „Kozina” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1925, w składzie 4 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 12 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 17 strażnic[1]. W latach 1928 – 1934 strażnica Kozina znajdowała się w 1 kompanii granicznej KOP „Kałaharówka”[2][3][4][5][6], a w 1938 i 1939 w strukturze organizacyjnej 2 kompanii granicznej KOP „Osowik”[7][8][9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[10].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła szosa długości 7,5 km i droga polna długości 9,5[7].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[11].

Strażnica KOP „Kozina” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 6 kilometrów 700 metrów od słupa granicznego nr 1964 do 1975[5], a w 1938 pododcinek szerokości 8 kilometrów 350 metrów od słupa granicznego nr 1960 do 1975[7].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]