Przejdź do zawartości

Strażnica KOP „Berce”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Berce”
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Berce

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Dundery”

Strażnica KOP „Berce” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-łotewskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1926, w składzie Brygady KOP „Wilno”, został sformowany 19 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. Strażnica KOP „Berce” w latach 1934 – 1939 znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Dundery”[2][3] batalionu KOP „Słobódka”[4]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[5].

Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 3 km[3].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[6]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[5].

Strażnica KOP „Berce” w 1938 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 8 kilometrów 549 metrów od słupa granicznego nr 27 do 35[3].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]