Przejdź do zawartości

Ford Corsair (Australia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ford Corsair
Ilustracja
Ford Corsair
Producent

Ford

Zaprezentowany

Marzec 1989

Okres produkcji

1989 – 1992

Miejsce produkcji

Australia Clayton

Następca

Ford Telstar

Dane techniczne
Segment

D

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Napęd

przedni

Długość

4570 mm

Szerokość

1700 mm

Wysokość

1370 mm

Rozstaw osi

2550 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Nissan Pintara

Pokrewne

Nissan Bluebird

Konkurencja

Holden Nova
Mitsubishi Lancer

Ford Corsairsamochód osobowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1989 – 1992.

Historia i opis modelu

[edytuj | edytuj kod]
Ford Corsair - tył
Ford Corsair Kombi

Pod koniec lat 80. australijski oddział Forda zdecydował się przywrócić do użytku stosowaną w Europie w latach 60. nazwę Corsair na rzecz średniej wielkości modelu na potrzeby wewnętrznego rynku. Corsair powstał w ramach rządowego tzw. Planu Buttona, który zakładał zachęcenie producentów wytwarzających samochody w Australii do nawiązania współpracy z japońskimi markami[1].

Celem była dywersyfikacja i poszerzenie oferty modelowej o bliźniacze modele, co miało w założeniach umocnić pozycję i zyskowność australijskich zakładów produkcyjnych[2].

Produkcja i sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

W ten sposób, Ford Corsair był de facto jedynie bliźniaczą odmianą Nissana Pintary, z którym razem powstawał w fabryce japońskiej marki w Clayton w stanie Wiktoria[3].

Podobnie jak inne modele powstałe w ramach federalnego Planu Buttona, samochód nie odniósł rynkowego sukcesu w Australii i Nowej Zelandii, sprzedając się wyraźnie gorzej od bazowego modelu Nissana[4]. Produkcję zakończono w 1992 roku, a Corsaira zastąpił oferowany dotąd równolegle nieznacznie większy model Telstar trzeciej generacji.

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 2.0l
  • L4 2.4l


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]