Vejatz lo contengut

Chaniat

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Chaniat
Chaniat
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista de la Rocheta.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 19′ 02″ N, 3° 29′ 08″ E
Superfícia 13,93 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
869 m
650 m
454 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4334
Briude (Briude Sud davant 2015)
Intercom
244301032
CC de Briude Sud Auvernhe
Cònsol André Poitrasson-Rivière
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
169 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

173 ab.
Densitat 11,63 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43100
Còde INSEE 43055

Chaniat[1] [ref. insufisenta] (Chaniat en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe Ròse Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Chaniat Chaniat
Comuna amb 193 abitants (2000)Javaugues
(3,1 km)
Comuna amb 189 abitants (2000)Agnat
(4,1 km)
Comuna amb 869 abitants (2000)La Mòta
(4,9 km)
Comuna amb 1119 abitants (2000)Fontannes
(5,7 km)


Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Chamnhac en 1287, Channhac alh secle XIV, Champnhac en 1424, Chanhat en 1626 [2].
Segon Dauzat, Cha(m)nhac ven de *Camminiacum, delh nom gallic d'òme *Camminius (inatestat), de camminum, « chamin », ambelh sufixe -acum [3].
Segon Xavier Delamarre, Cha(m)nhac èra un Caminiācon, la proprietat de Caminios (amb la derivacion en -ācon). Lo nom d'òme Caminus es atestat e, probablament, a pas de liam amb chamin (qu'èra *cammano-); es bastit sobre la socha *cam(i)-, la de Camulos, dont lo sens es « se demenar, s'afrenar, s'esforçar » [4].
Escriure Chanhac o Chamnhac ? Chau pesar los avantatges e los inconvenients.
La prononciacion aproximativa z-es [tsa'ɲɛ] a Mercuèr [5]. En Brivadés e en Liuradés, una partida delhs a finaus (tonics o pòsttonics) pòdon èsser articulats [-ɛ] e lo locutor declara sovent que sa prononciacion z-es un a o una modalitat de a.

En 1789, Chaniat fasiá partida de la província d'Auvernhe. A l'espirituau, dependiá de Javaugues. La gleisa saguèt erigida en chapèla vicariala lo 22 de març de 1826 e en sucursala lo 29 de junh de 1841 [2].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 (2026) André Poitrasson-Rivière divèrs esquèrra  
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 162, totala: 168

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
271 304 278 304 311 353 489 552 581

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
564 499 555 562 502 487 461 451 436

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
425 420 391 325 321 321 304 273 231

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
206
181
183
172
153
133
156
160
162
167
2009 2010
164
170
166
173
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 169 abitants e la densitat èra de 12,13 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Chaniat».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 62 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f111.item
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 172
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 99, 290, 336
  5. Enquèsta delh contributor en 2024