Vejatz lo contengut

Sent Privat del Dragon

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Saint-Privat-du-Dragon)

Vilatge d'Occitània
Sent Privat del Dragon
Saint-Privat-du-Dragon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo chastèl d'Alleret, vès 1900
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 11′ 21″ N, 3° 26′ 52″ E
Superfícia 21,66 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
780 m
680 m
449 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4311
País de Lafaieta (La Vòuta davant 2015)
Intercom
244300216
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Agnès Jean
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
160 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

161 ab.
Densitat 7,34 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43380
Còde INSEE 43222

Sent Privat del Dragon[1] (Saint-Privat-du-Dragon en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Sent Privat del Dragon Sent Privat del Dragon
Comuna amb 198 abitants (2000)Chilhac
(3,6 km)
Comuna amb 354 abitants (2000)Salzuit
(3,8 km)
Comuna amb 315 abitants (2000)
Couteuges
(3,8 km)
Comuna amb 195 abitants (2000)Cerzat
(3,9 km)
Comuna amb 146 abitants (2000)Blassac
(4,3 km)
Comuna amb 184 abitants (2000)
Sent Ilpize
(4,9 km)
Comuna amb 137 abitants (2000)La Chomette
(5,0 km)
Comuna amb 184 abitants (2000)Aubazat
(5,5 km)
Comuna amb 982 abitants (2000)Paulhaguet
(5,6 km)
Comuna amb 312 abitants (2000)La Vòuta (5,6 km)
Comuna amb 156 abitants (2000)Sant Cirgue
(5,8 km)

Sent Privat del Dragon

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Sanctus Privatus en 1078, S. Privatus du Drahos en 1288, S. Privat du Drahon en 1379, S. Privat du Draiguon en 1398, S. Privat du Dragon en 1401, Côteau-Libre [2].
La prononciacion aproximativa a Mercuèr z-es [sampɾi'vɛ dji dɾa'gɔn] [3]. En Brivadés e Liuradés, una partida delhs a finaus (tonics o pòsttonics) pòdon èsser articulats [-ɛ] e lo locutor declara sovent que sa prononciacion z-es un a o una modalitat de a. [dji] z-es una palatizacion de delh, elh-mèime una palatizacion de del.
Sent Privat representa lo latin Privatus, nom d'un avesque de Mende e martir delh secle III [4]

Cerzat (del Dragon)

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son Serezac en 1339, Mansus de Cerazac en 1379, Serazac en 1386, Cerazacum, Cerazat en 1396, Ceresacum, Ceresac en 1458, Cerezacum en 1459, Cerzat de Drols alh secle XVIII (mapa de Cassini), Cerzat-du-Dragon en 1880 [5]. Quenha es la prononciacion ?
Notam las explicacions per Cerzat (comuna). Segon Dauzat, los dos Cerzat [nom francés] venon delh nom latin d'òme *Saratius, inatestat, inferit de Sarius, ambelh sufixe -acum [6]. Segon Xavier Delamarre, Cerzat seriá *Saratiācon, la proprietat de *Saratios (nom celtic inatestat), o benleu *Sarciācon > *Saraciācon; l'autor manda a aquelhs etimes, mas se pòt trobar mas *Sariciācon, la proprietat de Saricios (celtic, atestat) [7]. I a doncas pas de certitud, mas lo passatge per assimilacion de *Sariciācon a *Saraciācon es pas extraordinari.
Mas en realitat, l'explicacion es benleu indirècta : siá un transferiment per de rasons que nos eschapan, siá un autre nom alterat per l'influéncia de Cerzat (la comuna).

Las fòrmas ancianas son Rivus de Drahos en 1464, (per un vialatge destruit, Suc du Dragon) Lo Draos en 1385, Mansus dol suc de Drahos en 1464, Mansus del Suc en 1467 [8].
Lo nom *Dra(v)ós, delh gallic *deruos, « cheine », saguèt interpretat Dragon, probablament dins un contèxte sabent.

En 1789, Sent Privat dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh ressòrt delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de Sant Privat; lo prior de La Vòuta presentava a la cura [2].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2008 (2026) Agnès Jean divèrs esquèrra  
març de 2001 2008 Gabriel Beaufort    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 159, totala: 163

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
626 545 721 719 706 633 647 771 772

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
785 770 736 715 698 685 692 659 614

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
591 543 528 471 454 439 421 380 346

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
318
292
264
236
213
186
176
172
173
179
2009 2010
168
174
164
170
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 160 abitants e la densitat èra de 7,39 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Sent Privat del Dragon».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 260 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f309.item
  3. Enquèsta delh contributor en 2024
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 625
  5. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 51 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f100.item
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 163
  7. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 229, 306, 335
  8. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 108 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f157.item