Vejatz lo contengut

Paulhaguet

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Paulhaguet
Paulhaguet
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Plaça, ostau de comuna e glèisa de Paulhaguet.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 12′ 32″ N, 3° 30′ 51″ E
Superfícia 11,23 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
689 m
520 m
494 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4316
Lo País de La Faieta (chapluòc delh canton de Paulhaguet davant 2015)
Intercom
244300224
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Gérard Belin
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
868 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

886 ab.
Densitat 81,21 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43230
Còde INSEE 43148

Paulhaguet[1] [puˈjagə][2] o [puwjaˈgɪ][3] (Paulhaguet en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament delh Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Paulhaguet Paulhaguet
Comuna amb 175 abitants (2000)Chassanha
(2,2 km)
Comuna amb 354 abitants (2000)Salzuit
(2,4 km)
Comuna amb 315 abitants (2000)Couteuges
(2,6 km)
Comuna amb 137 abitants (2000)La Chaumeta
(3,9 km)
Comuna amb 164 abitants (2000)Domeyrat
(4,5 km)
Comuna amb 195 abitants (2000)Cerzat
(5,9 km)

Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Pauliacum vès 888, Villa de Paulageto en 1148, Pauliaguetum en 1255, Prioratus de Paulhaguet en 1316, Pauleiguet en 1401, Polhaguetum en 1444, Polhaguet en 1511 [4]. Observem la perta delh diftongue au- pretonic tanleu lo secle XV, en consequéncia d'una influéncia nordica.
La prononciacion aproximativa a Cònlat e a Josat z-es [puja'gi] [5] : la reduccion delh diftongue au- pretonic en [u-] e la barradura de -e tonic en [-i] son regularas.
Paulhaguet, nos dison Dauzat e Rostaing, es lo diminutiu de Paulhac, format, z-elh, delh nom latin d'òme Paulius o Paullius, ambelh sufixe -acum [6]. Lo Paulhac pus près, a tres km a l'oèst de Briude, es un bon candidat. Solament, l'òrdre delhs faits es benleu diferent : Paulhaguet èra probablament un Paulhac a l'origina (veire la fòrma de 888) e lo diminutiu es la marca d'un besonh de diferenciacion. Los dos èran, probablament, de proprietats anticas.

Censat (*Sançac ?)

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Villa de Sansiaco en 1148 (Gallia Christiana), Censsac en 1379, Saint-Sac en 1401 [ora pro nobis], Mansus de Censat en 1444, Sansac en 1464, Parochia de Sansaco en 1464, Priorissa de Sancsaco alh secle XV, Censac-Lavaux [7].
La solucion pus probabla es que lo Censat francés èra un Sançac mau interpretat a causa delh francés, format delh nom latin d'òme Santius o Sancius, ambelh sufixe -acum [8], e non pas un Cençac, format delh nom latin d'òme Centius, ambelh sufixe -acum [9] o format delh nom gallic d'òme Cintios, atestat, derivat en -ācon [10]. Quenha es la prononciacion ?

En 1789, Paulhaguet fasiá partida de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh ressòrt de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Briude, èra delh vocable de Sant Estève; la priora de La Vau Dieu presentava a la cura. Un peatge saguèt suprimit per arrèst delh Conselh lo 26 d'octobre de 1744 [4].

Censat (*Sançac ?)

[modificar | Modificar lo còdi]

Censat (*Sançac ?) èra un priorat que dependiá de La Vau Dieu. La comuna, dita Censac-Lavaux dins lo diccionari topografic, saguèt incorporada a Paulhaguet per ordenança delh 11 de decembre de 1842 [7],[11]. Censat (*Sançac ?) es alh nòrd de Paulhaguet e La Vau es enquera mai alh nòrd. I a un bòsc de La Vau entremeija.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Gérard Belin    
març de 2014 2020 Émile Roussel    
març de 2008 2014 Jean-Marc Bony    
març de 2001 2008 Jean-Philippe Delmas divèrs dreita  
  2001 Claude Vidal    
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 912, totala: 931

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
881 982 1 054 1 326 1 309 1 266 1 467 1 399 1 512

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 343 1 402 1 467 1 497 1 528 1 590 1 536 1 503 1 624

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 641 1 551 1 597 1 360 1 343 1 427 1 365 1 280 1 187

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 229
1 203
1 054
996
921
981
973
982
979
1 010
2009 2010
959
979
940
959
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 868 abitants e la densitat èra de 77,29 ab/km².

Demografia Censat (*Sançac ?)

[modificar | Modificar lo còdi]
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
176 163 156 176 173 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
2009 2010
Cercar
Cercar
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • I a de lacunas en 1836 e 1841. Lo n° INSEE es estat chamjat per rasons practicas.

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Paulhaguet».
  2. Albert Massebeuf, Pe Bride, à travers Brioude, Edition imprimerie Watel, Brioude, 1985. "Pouiague".
  3. Jean Roux. De la renaissance d’une langue occitane littéraire en Auvergne au début du XXe siècle, au travers des oeuvres de Benezet Vidal et Henri Gilbert.. Linguistique. Université Paul Valéry - Montpellier III, 2020. Français. ⟨NNT : 2020MON30052⟩. ⟨tel-03264341⟩
  4. 4,0 et 4,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 204 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f253.item
  5. Enquèsta delh contributor en 2024
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 520, a Pauilhac
  7. 7,0 et 7,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 50 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f99.item
  8. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 641, a Sancé
  9. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 161, a Censy
  10. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 144 e 292
  11. [1]