Przejdź do zawartości

Krypno (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krypno
gmina wiejska
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

moniecki

TERC

2008052

Wójt

Marek Stankiewicz (2006)

Powierzchnia

112,69 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


4 061[1]

• gęstość

36,2 os./km²

Nr kierunkowy

85

Tablice rejestracyjne

BMN

Adres urzędu:
Krypno Kościelne 23b
19-111 Krypno
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Krypno
Liczba sołectw

16[2][3]

Liczba miejscowości

15[3]

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
53°17′N 22°52′E/53,283333 22,866667
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Krypnogmina wiejska w województwie podlaskim, w powiecie monieckim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie białostockim.

Siedziba gminy to Krypno Kościelne (także Krypno).

Według danych z 30 czerwca 2004[4] gminę zamieszkiwało 4170 osób.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Imperium Rosyjskie (1861–1915)

[edytuj | edytuj kod]

Gmina zbiorowa Krypno (ros. Крипнянская волость) z siedzibą w Krypnie powstała w wyniku reformy struktur administracyjnych państwa rosyjskiego w 1861 roku. Była częścią powiatu białostockiego należącego (od 1843) do guberni grodzieńskiej. W 1890 roku gmina Krypno obejmowała 87 wsi i zamieszkiwało ją 9865 osób[5].

I wojna światowa (1915–1919)

[edytuj | edytuj kod]

Podczas I wojny światowej (1915–1919) gmina wraz z powiatem białostockim należała do okupowanego przez Niemcy Ober-Ostu (w latach 1915–1916 w okręgu Białystok, a 1916–1918 w okręgu Białystok-Grodno) oraz do Królestwa Litwy (1918). W sierpniu 1919 przeszła pod administrację polską[6]. Część gminy Krypno weszła w skład nowo utworzonej gminy Kalinówka.

II Rzeczpospolita (1919–1939)

[edytuj | edytuj kod]

Po odrodzeniu państwa polskiego gmina należała do powiatu białostockiego w woj. białostockim[7].

30 września 1919 część gminy Krypno włączono do miasta Knyszyna: miejscowości Grądy, Poniklica, Rosochy i Wodziłówka[8].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 7.377 osób, wśród których 7.317 było wyznania rzymskokatolickiego, 34 prawosławnego, 4 ewangelickiego, 20 mojżeszowego i jedna greckokatolickiego. Jednocześnie 7.356 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 5 białoruską, 15 rosyjską i 1 rusińską. Na terenie gminy było 1264 budynków mieszkalnych[9].

16 października 1933 gminę Krypno podzielono na 25 gromady: Bajki-Zalesie, Białobrzeskie, Boguszewo, Czechowizna, Dębina, Długołęka, Góra, Kiślaki, Krosny, Kruszyn, Krypno Kościelne, Krypno Wielkie, Kulesze-Chobotki, Lewonie, Łaziuki, Morusy, Peńskie, Piaski, Rekle, Ruda, Tatary, Zastocze, Zofiówka, Zygmunty i Żuki[10].

PRL (1944–1954)

[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie gmina należała do powietu białostockiego w woj. białostockim[11].

1 czerwca 1952 utworzono nową gromadę Łazy Małe z części gromady Krosny (Łazy Małe i Łazy Folwark)[12].

W dniu 1 lipca 1952 roku gmina była podzielona na 27 gromad: Bajki-Zalesie, Białobrzeskie, Boguszewo, Czechowizna, Dębina, Długołęka, Góra, Kiślaki, Krosny, Kruszyn, Krypno Kościelne, Krypno Wielkie, Kulesze-Chobotki, Lewonie, Łaziuki, Łazy Małe, Morusy, Peńskie, Piaski, Rekle, Ruda, Tatary, Zastocze, Zofiówka, Zygmunty i Żuki[13].

1 lutego 1953 zniesiono gromady Krypno Kościelne i Krypno Wielkie, tworząc z nich nową gromadę o nazwie Krypno[14].

1 kwietnia 1954 gmina Krypno weszła w skład nowo utworzonego powiatu monieckiego[15].

Gmina Krypno została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[16].

Po 1973 roku

[edytuj | edytuj kod]

Jednostkę odtworzono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[17]. Gmina objęła inny obszar niż przed 1954, ponieważ siedem sołectw (Kiślaki, Krosny, Łaziuki, Łazy Małe, Piaski, Tatary i Żuki) weszło w skład gminy Tykocin w powiecie białostockim, dwa sołectwa (Boguszewo i Lewonie) weszły w skład gminy Mońki w powiecie monieckim, a kolejne dwa sołectwa (Czechowizna i Zofiówka) – w skład gminy Knyszyn tamże. W sumie nowa gmina Krypno objęła zaledwie 60% obszaru dawnej gminy sprzed 1954 roku[18].

Charakterystyka gminy

[edytuj | edytuj kod]

Gmina Krypno leży w południowej części powiatu, w odległości 22 km od Moniek przy starym trakcie królewskim z Tykocina do Knyszyna.

Religia

[edytuj | edytuj kod]

W Krypnie znajduje się sanktuarium Maryjne oraz parafia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Co roku odbywają się do niego pielgrzymki, między innymi z Moniek i Knyszyna. W sanktuarium znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem[19]. 8 IX 1985 roku Prymas Polski kard. Józef Glemp koronował obraz Matki Boskiej[19].

Infrastruktura

[edytuj | edytuj kod]

W gminie funkcjonuje jedna biologiczna oczyszczalnia ścieków o przepustowości 420 m³/dobę. W 2001 roku gmina została uhonorowana nagrodą w wysokości 50 tys. zł w II Edycji Konkursu „Gospodarka wodno-ściekowa na terenach wiejskich”.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Gmina ma charakter rolniczy. W regionie dominują gospodarstwa indywidualne nastawione na produkcję zbóż i ziemniaków oraz hodowlę bydła mlecznego i trzody chlewnej. W gminie Krypno zarejestrowanych jest 216 podmiotów gospodarczych, prawie wszystkie znajdują się w rękach prywatnych, tylko 8 z nich należy do publicznego sektora własności. Firmy prywatne prowadzą głównie drobną działalność gospodarczą, zajmują się głównie budownictwem i handlem.

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Piesze:

  • Królowej Bony niebieski długości 75 km.
  • Szlak Maryjny: Białystok – 15 km – Supraśl – 12 km – Sokołda – 52 km – Różanystok – 61 km – Święta Woda – 45 km – Krypno – 47 km – Juchnowiec – 10 km – Białystok

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Kościół pw. Narodzenia NMP z lat 1881-1885 w Krypnie (Sanktuarium Maryjne). Dom Pamięci po Włodzimierzu Puchalskim, prekursorze polskiego filmu przyrodniczego, które mieści się we wsi Morusy.

Struktura powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2002[20] gmina Krypno ma obszar 112,69 km², w tym:

  • użytki rolne: 80%
  • użytki leśne: 10%

Gmina stanowi 8,15% powierzchni powiatu.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2004[4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 4170 100 2070 49,6 2100 50,4
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
37 18,4 18,6
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Krypno w 2014 roku[1].


Sołectwa

[edytuj | edytuj kod]

Bajki-Zalesie, Dębina, Długołęka (Długołęka I, Długołęka Centrum, Długołęka II), Góra, (Kruszyn, Białobrzeskie), Krypno Kościelne, Krypno Wielkie, Kulesze-Chobotki, Morusy, Peńskie, Rekle, Ruda, Zastocze, Zygmunty[2].

Sąsiednie gminy

[edytuj | edytuj kod]

Dobrzyniewo Duże, Knyszyn, Mońki, Tykocin, Trzcianne

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Gmina Krypno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. a b Gmina Krypno, sołectwa
  3. a b Urząd Statystyczny w Białymstoku
  4. a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  5. Volosts and communes of 1890. - St. Petersburg: Central Statistical Committee of the Ministry of Internal Affairs, 1892. - (Statistics of the Russian Empire).
  6. Dz.U. z 1919 r. nr 65, poz. 395
  7. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  8. M.P. z 1919 r. nr 220, poz. 0
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 15.
  10. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 49
  11. Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948.
  12. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1951, nr 6, poz. 43
  13. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  14. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1953, nr 2, poz. 10
  15. Dz.U. z 1954 r. nr 6, poz. 15
  16. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  17. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  18. Uchwała Nr XXI/72/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 9 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 stycznia 1973, Nr 1, Poz. 1).
  19. a b Parafie [online], www.archibial.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  20. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]