Saltar ao contido

Ácido psílico

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ácido psílico
Identificadores
Número CAS 38232-03-0
PubChem 181572
ChemSpider 157945
Imaxes 3D Jmol Image 1
Propiedades
Fórmula molecular C33H66O2
Masa molar 494,88 g mol−1

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

O ácido psílico, tamén chamado ácido tritriacontanoico ou ácido ceromelísico, é un ácido graxo saturado longo de 33 carbonos.

O ácido psílico a temperatura ambiente é sólido. Íllase da cera segregada polo insecto psílido Psylla alni, parasito das árbores do xénero Alnus.[1] Tamén se illou das secrecións de Ceroplastes ceriferous e C. rubens.[2]

Sales de álcali

[editar | editar a fonte]

Os sales de álcali do ácido psílico precipitan cando se mesturan solucións alcohólicas do ácido e un hidróxido de álcali. Os sales de prata e bario poden obterse engadindo solucións acuosas de nitrato de prata e cloruro de bario a solucións alcohólicas do ácido. Analizáronse os seguintes sales: C38H65O2Na, C66H130O4Ba, e C33H65O2Ag. A cera de Psylla é hidrolizada por hidróxido de potasio alcohólico e tamén por ácido hidrobrómico.[3][4]

Fontes nutricionais

[editar | editar a fonte]

Unha das fontes deste ácido son as bagas de goji chinesas (Lycium barbarum ou Lycium chinense).[5][6]

  1. Journal of the Society of Chemical Industry. Society of Chemical Industry., 1908.
  2. «LipidBank - Fatty acid(DFA0033) Arquivado 15 de outubro de 2018 en Wayback Machine.». [Consultado: 14 de outubro de 2018].
  3. "Abstracts of Papers on Organic Chemistry". Journal of the Chemical Society 94 (1): 123. 1908. Consultado o 2010-05-10. 
  4. Psylla Wax. IV. Psyllic Acid and its Salts. Ernst E. Sundvik (Zeitsch. physiol. Chem., 1908, 54, 255-257. Compare Abstr., 1898, i, 617; 1901, i, 358; 190, i, 887)
  5. Thomas S. C., Li (2008). Vegetables and Fruits: Nutritional and Therapeutic Values. CRC Press. pp. 41. ISBN 978-1-4200-6871-9. 
  6. Ram, Vishnu Ji (2001). "Herbal Preparations as a Source of Hepatoprotective Agents". Drug News & Perspectives 14 (6): 353. Consultado o 2010-05-10. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]