Sania Mirza

tenisistka indyjska

Sania Mirza, hindi सानिया मिर्ज़ा (ur. 15 listopada 1986 w Bombaju) – indyjska tenisistka, mistrzyni wielkoszlemowych Wimbledonu 2015 i US Open 2015 w grze podwójnej oraz Australian Open 2009, French Open 2012 i US Open 2014 w grze mieszanej, triumfatorka Mistrzostw WTA w grze podwójnej (2014 i 2015), liderka rankingu WTA deblistek od 13 kwietnia 2015 do 8 stycznia 2017, pierwsza kobieta z Indii, która wygrała turnieje WTA w grze pojedynczej i podwójnej oraz zdobyła tytuł w turnieju wielkoszlemowym, klasyfikowana w rankingu WTA na 27. miejscu w grze pojedynczej (2007), multimedalistka igrzysk azjatyckich i Igrzysk Wspólnoty Narodów, reprezentantka Indii w Pucharze Federacji, Pucharze Hopmana i na letnich igrzyskach olimpijskich; odznaczona Orderem Padma Shri i Rajiv Gandhi Khel Ratna – najwyższym odznaczeniem państwowym przyznawanym w Indiach za szczególne zasługi w dziedzinie sportu[1], zdobywczyni Arjuna Award. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem.

Sania Mirza
Ilustracja
Państwo

 Indie

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1986
Bombaj

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

14 stycznia 2023

Trener

Imran Mirza

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

27 (27 sierpnia 2007)

Australian Open

3R (2005, 2008)

Roland Garros

2R (2007, 2011)

Wimbledon

2R (2005, 2007–2009)

US Open

4R (2005)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

43 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (13 kwietnia 2015)

Australian Open

W (2016)

Roland Garros

F (2011)

Wimbledon

W (2015)

US Open

W (2015)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Indie
Igrzyska afro-azjatyckie
złoto Hajdarabad 2003 gra pojedyncza
złoto Hajdarabad 2003 gra podwójna
złoto Hajdarabad 2003 gra mieszana
złoto Hajdarabad 2003 gra drużynowa
Igrzyska azjatyckie
złoto Doha 2006 gra mieszana
złoto Inczon 2014 gra mieszana
srebro Doha 2006 gra pojedyncza
srebro Doha 2006 gra drużynowa
srebro Kanton 2010 gra mieszana
brąz Pusan 2002 gra mieszana
brąz Kanton 2010 gra pojedyncza
brąz Inczon 2014 gra podwójna
Igrzyska Wspólnoty Narodów
srebro Nowe Delhi 2010 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
brąz Nowe Delhi 2010 tenis ziemny
(gra podwójna)
Odznaczenia
Order Padma Shri (Indie)

Kariera tenisowa

edytuj

Sania Mirza rozpoczęła treningi tenisowe w wieku sześciu lat pod kierunkiem ojca, Imrana. W 2003 została juniorską mistrzynią wielkoszlemowego Wimbledonu w grze podwójnej w parze z Alisą Klejbanową[2].

Gra pojedyncza

edytuj

W 2003 roku Mirza zadebiutowała w cyklu rozgrywkowym WTA Tour. Otrzymała „dziką kartę” do turnieju w Hajdarabadzie, ale przegrała w pierwszej rundzie z Evie Dominikovic z Australii. W 2004 indyjski rząd przyznał jej nagrodę Arjuna[3]. Pierwszy profesjonalny mecz wygrała podczas Australian Open 2005, ogrywając Cindy Watson, a potem także Petrę Mandulę. Uległa dopiero Serenie Williams. Niespełna dwa tygodnie później Hinduska została już triumfatorką turnieju WTA w grze pojedynczej w Hajdarabadzie. Wyeliminowała trzy rozstawione przeciwniczki: Zheng Jie, Mariję Kirilenko i Alonę Bondarenko, w efekcie została sklasyfikowana w gronie stu najlepszych tenisistek świata. Została pierwszą kobietą z Indii, która wygrała profesjonalne zawody w singlu. W marcu doszła też do ćwierćfinału w Dubaju, pokonując tam Swietłanę Kuzniecową (7 WTA). W sierpniu awansowała do finału imprezy w Forest Hills, gdzie nie poradziła sobie z Lucie Šafářovą Jednocześnie przedostała się do czołowej pięćdziesiątki rankingu indywidualnego. Odnotowała czwartą rundę US Open (jako pierwsza Hinduska w historii) i półfinał w Tokio (nie sprostała Tatianie Golovin). Za swoje osiągnięcia w tym sezonie Mirza otrzymała Order Padma Shri, czwarte najwyższe odznaczenie w Indiach[4].

We wrześniu 2006 zagrała w półfinale w Kolkacie, zatrzymując się na Martinie Hingis, ale zrewanżowała się Szwajcarce tydzień później w drugiej rundzie w Seulu[5]. W październiku zagrała jeszcze w ćwierćfinale w Taszkencie. Rok 2007 otworzyła półfinałami w Hobart i Pattaya, a także ćwierćfinałem w Bangalore. Po długim okresie słabszych występów ponownie znalazła się w najlepszej czwórce turnieju w Cincinnati, ulegając w trzech setach Annie Czakwetadze[6]. Zapukała do czołowej trzydziestki rankingu WTA i przypieczętowała swoją pozycję finałem w Stanford. Wygrała tam z kilkoma dobrymi zawodniczkami: Tatianą Golovin, Patty Schnyder i Sybille Bammer. Do tego dodała wiktorie nad Szachar Pe’er i Dinarą Safiną w San Diego oraz nad Martiną Hingis w Los Angeles. 27 kwietnia 2007 Mirza zajmowała najwyższe w karierze, 27. miejsce w rankingu. W 2008 osiągnęła czwartą rundę w Indian Wells; sezon ten upłynął jej pod znakiem licznych urazów i spowodował wypadnięcie Mirzy z grona stu najlepszych zawodniczek świata. Jednocześnie oznajmiła mediom, że zaczynając od imprezy Bangalore Open 2008 nie będzie już więcej startowała w turniejach na terenie Indii, za powód podając wynikające z tego liczne kontrowersje i problemy[7].

W lutym 2009 została finalistką w Pattaya i z powrotem znalazła się w czołowej setce klasyfikacji światowej[8]. Następny ważniejszy wynik – półfinał – odnotowała jednak dopiero latem w brytyjskim Birmingham. Nie udało się jej wygrać z Magdaleną Rybarikovą. Ponownie zaczęła występować w zawodach rangi ITF, ale na koniec roku przedostała się półfinału rozgrywek WTA w Osace, gdzie wyeliminowała Szachar Pe’er i Marion Bartoli. Niemalże przez cały rok 2010 zmagała się z kontuzjami, a przy okazji wzięła ślub z pakistańskim krykiecistą Shoaibem Malikiem i na dłuższy czas zniknęła z aren tenisowych. Tym niemniej, jej osoba wzbudziła duże zainteresowanie mediów, głównie z powodu zawirowań w życiu uczuciowym.

W kwietniu 2011, po przejściu kwalifikacji, awansowała do ćwierćfinału turnieju w Charleston (pierwszy ćwierćfinał od października 2010). Na europejskich kortach ziemnych nie odniosła żadnych sukcesów, a występ we French Open zakończyła na drugiej rundzie porażką z Agnieszką Radwańską. Aż do wielkoszlemowego US Open nie wygrała ani jednego spotkania w drabince głównej turnieju WTA, po czym zrezygnowała z występów aż do końca sezonu z powodu kontuzji kolana. W lutym 2012 awansowała do ćwierćfinału turnieju w Pattayi. 25 kwietnia poinformowała, że zaprzestaje występów w konkurencji gry pojedynczej, gdyż przebyte w ciągu ostatnich pięciu lat trzy zabiegi operacyjne ograniczają jej możliwości sportowe[9].

Ogłoszona przez tenisistkę decyzja nie okazała się ostateczna – Mirza powróciła do rywalizacji singlistek już w maju 2012, przechodząc eliminacje do turnieju w Brukseli[10]. W pierwszej rundzie zawodów przegrała z Monicą Niculescu. W Eastbourne odpadła w drugim meczu kwalifikacji z Andreą Hlaváčkovą. 2 marca 2013 po raz kolejny oświadczyła, że aby wydłużyć swoją tenisową karierę musi zrezygnować z występów w grze pojedynczej[11].

Gra podwójna

edytuj

Sania Mirza wygrała czterdzieści trzy deblowe turnieje WTA. Liderką rankingu WTA deblistek została 13 kwietnia 2015.

2003-2005

edytuj

Zadebiutowała w rozgrywkach gry podwójnej WTA Tour w lutym 2003 w Hajdarabadzie. Jej partnerką była wówczas Mary Pierce; zdołały wygrać jeden mecz i dojść do ćwierćfinału. Rok później w tych samych zawodach u boku Liezel Huber odniosła swoje pierwsze deblowe zwycięstwo. W finale pokonały Li Ting i Sun Tiantian. Awansowała o ponad dwieście miejsc w klasyfikacji WTA. W maju 2005 zadebiutowała w imprezie wielkoszlemowej – French Open, partnerując Annie Czakwetadze. W lipcu osiągnęła półfinał w Cincinnati (z Julianą Fedak), a jesienią półfinały w Tokio i Kolkacie. W tym czasie jej deblową partnerką była Szachar Pe’er. Duet indyjskoizraelski wzbudził niemałe zainteresowanie mediów ze względu na różnice dzielące obydwie tenisistki ze względu na ich pochodzenie[12].

W lutym 2006 wygrała razem z Huber swój drugi tytuł w karierze w Bangalore. Miesiąc później doszła z Ai Sugiyamą do ćwierćfinału prestiżowych zawodów w Indian Wells i Miami. ZWEą została sklasyfikowana w gronie stu najlepszych deblistek świata. Dobrą formę potwierdziła finałami w Amelia Island (z Huber) i Stambule (z Molik). Latem awansowała razem z Martą Domachowską do finału w Cincinnati; przegrały z Marią Eleną Camerin i Giselą Dulko. Na koniec sezonu triumfowała w Kolkacie (z Huber) i rok zakończyła na 28. miejscu w rankingu WTA.

W roku 2007 wygrała cztery kolejne turnieje: Fez z Vanią King, Cincinnati z Bethanie Mattek, Stanford z Szachar Pe’er i New Haven z Marą Santangelo. W meczu o puchar w Stambule razem z Chan Yung-jan przegrały z duetem Agnieszka Radwańska i Urszula Radwańska. Ponadto Mirza osiągnęła w Nowym Jorku swój pierwszy wielkoszlemowy ćwierćfinał.

Nękana kontuzjami, występowała na kortach tylko przez połowę sezonu 2008. Jej najważniejsze wyniki z tego sezonu to ćwierćfinał Wimbledonu i półfinał w Indian Wells.

Po powrocie wiosną 2009 awansowała do półfinału w Miami, a następnie razem z Chia-Yung Chuang triumfowała w Ponte Vedra Beach. Z Chuang osiągnęła jeszcze półfinały w Madrycie i Birmingham, ale na tym współpraca zawodniczek zakończyła się. Do końca roku Mirza grała z Francescą Schiavone, Soraną Cîrsteą i Vanią King.

Jesienią 2010 wygrała bez straty seta turniej w Kantonie z Ediną Gallovits.

W marcu 2011 osiągnęła najlepszy rezultat w karierze, triumfując w Indian Wells razem z Jeleną Wiesniną. Hinduska i Rosjanka zostawiły w pokonanym polu między innymi trzy Polki: Agnieszkę Radwańską, Klaudię Jans, Alicję Rosolską, ponadto Danielę Hantuchovą, Meghann Shaughnessy i Bethanie Mattek-Sands. Hantuchová i Radwańska zrewanżowały się jednak już dwa tygodnie później w drugiej rundzie w Miami. Wiesnina i Mirza odniosły zwycięstwo w Charleston, ponownie nad Shaughnessy i Sands.

W czerwcu Mirza ze swoją rosyjską partnerką przedostały się do finału wielkoszlemowego French Open 2011 i był to dla Indyjki pierwszy finał Wielkiego Szlema w grze podwójnej oraz najlepszy wynik w karierze[13]. Walkę o puchar przegrały z Andreą Hlaváčkovą i Lucie Hradecką. W ćwierćfinale i półfinale pokonały cztery byłe lub obecne liderki rankingu WTA: Liezel Huber, Giselę Dulko, Flavię Pennettę i Lisę Raymond. W półfinale Wimbledonu zostały zatrzymane przez Katarinę Srebotnik i Květę Peschke. W lipcu Mirza z Jarosławą Szwiedową triumfowała w Waszyngtonie.

W styczniu 2012 zagrała w półfinale Australian Open, gdzie z Wiesniną uległy późniejszym mistrzyniom, Swietłanie Kuzniecowej i Wierze Zwonariowej. Z Anastasiją Rodionową wygrała turniej w Pattaya. W finałach w Dubaju i Indian Wells musiała uznać wyższość notowanego wówczas najwyżej debla Huber – Raymond. W maju wraz z Bethanie Mattek-Sands zwyciężyła w turnieju Premier Series w Brukseli. W październiku osiągnęła finału turnieju Premier Mandatory w Pekinie.

Na początku 2013 roku zdobyła tytuł w zawodach w australijskim Brisbane. Razem z partnerującą Bethanie Mattek-Sands pokonały wynikiem 4:6, 6:4, 10–7 parę Anna-Lena Grönefeld-Květa Peschke. Później wraz z Amerykanką zaliczyła porażki w pierwszych rundach w Australian Open z Sílvią Soler Espinosą i Carlą Suárez Navarro 6:7(4), 3:6 oraz w Doha z Lisą Raymond i Samanthą Stosur 4:6, 2:6. W lutym, ponownie z Mattek-Sands, zwyciężyła w turnieju rangi WTA Premier w Dubaju. Tym razem debel pokonał w finale parę Nadieżda PietrowaKatarina Srebotnik wynikiem 6:4, 2:6, 10–7. W pierwszej rundzie turnieju w Indian Wells w ponownie uległy Raymond ze Stosur 7:6(8), 3:6, 6:10. W następnym tygodniu doszły już jednak do ćwierćfinału w Miami, w którym musiały uznać wyższość liderek rankingu Sary Errani i Roberty Vinci 1:6, 4:6.

Powrót na Europejską część sezonu w kwietniu okazał się udany, gdyż Mirza razem z Mattek-Sands osiągnęły finał w Stuttgarcie. Przegrały w nim z parą Mona BarthelSabine Lisicki 4:6, 5:7. W Madrycie przegrały jednak już w drugiej rundzie z Anastasiją Pawluczenkową i Lucie Šafářovą 5:7, 1:6. W turnieju WTA Premier 5 w Rzymie osiągnęły ćwierćfinał, w którym ponownie nie sprostały Włoszkom Errani-Vinci 4:6, 3:6. Ostatnim wspólnym występem Hinduski z Mattek-Sands był wielkoszlemowy French Open. Porażka w trzeciej rundzie (ponownie z parą Pawluczenkowa-Šafářová) ostatecznie zakończyła ich współpracę w tym roku.

Sezon na trawiastych kortach w Wielkiej Brytanii rozegrała wspólnie z Liezel Huber. Mimo rozstawienia z numerem drugim przegrały już w drugim meczu w Eastbourne z Monicą Niculescu i Klára Zakopalová 3:6, 6:3, 9–11. Podczas Wimbledonu niespodziewanie przegrały w trzeciej rundzie z Shūko Aoyamą i Chanelle Scheepers 2:6, 6:3, 2:6, co ostatecznie zakończyło współpracę Mirzy z utytułowaną rywalką.

Do serii turniejów poprzedzających US Open nawiązała współpracę z Chińską tenisistką Zheng Jie. Przegrały w drugiej rundzie w Toronto i pierwszej w Cincinnati, jednak w zawodach w New Haven odniosły znaczący sukces. W półfinale pokonały Sílvię Soler Espinosę i Carlę Suárez Navarro 6:3, 6:3, a w meczu mistrzowskim triumfowały nad Anabel Mediną Garrigues i Katariną Srebotnik 6:3, 6:4. Podczas wielkoszlemowego US Open osiągnęły kolejny sukces dochodząc do półfinału, eliminując w ćwierćfinale Hsieh Su-wei i Peng Shuai 6:4, 7:6(5). W meczu o finał nie sprostały jednak parze Ashleigh Barty-Casey Dellacqua przegrywając 2:6, 2:6.

We wrześniu Mirza zaczęła występować wspólnie z Zimbabwejką Carą Black, z którą wygrała wszystkie turnieje w jakich wystąpiła do końca roku. W Tokio pokonały w finale Chan Hao-ching i Liezel Huber 4:6, 6:0, 11–9, natomiast tydzień później, w Pekinie, para zwyciężyła z deblem Wiera DuszewinaArantxa Parra Santonja 6:2, 6:2.

Mirzą cały sezon grała z Black odnosząc szereg sukcesów. W Australian Open i Doha doszły do ćwierćfinałów – porażki odpowiednio z Errani i Vinci 2:6, 6:3, 4:6 oraz z Anastasiją Pawluczenkową i Nadieżdą Pietrową 6:4, 4:6, 12–14. W turniejach rangi Premier Mandatory w Indian Wells przegrały dopiero w finale z nowymi liderkami rankingu deblistek Hsieh Su-wei i Peng Shuai 6:7(5), 2:6, a w Miami w półfinale z Sabine Lisicki oraz powracającą do wielkiej formy Martiną Hingis 3:6, 4:6. Do kolejnego finału awansowały w Stuttgarcie, w którym po raz kolejny przegrały z Errani i Vinci 2:6, 3:6.

Na początku maja triumfowała w Oeiras. Później odpadały w ćwierćfinałach w Madrycie, Rzymie i French Open – porażki z Hsieh i Peng 7:5, 1:6, 8:10, Errani i Vinci 2:6, 3:6 oraz ponownie z Hsieh i Peng 2:6, 6:3, 3:6.

W drugiej połowie sezonu ponownie awansowała do finału także w Montrealu, Wuhanie i Pekinie. Odpadła w półfinale US Open (porażka z Hingis i Flavią Pennettą 2:6, 4:6) oraz wygrała w Tokio, pokonując Garbiñe Muguruzę i Carlę Suárez Navarro 6:2, 7:5.

Dzięki bardzo dobrym występom awansowała po raz pierwszy w karierze do Turnieju Mistrzyń, w którym triumfowała pokonując w finale Hsieh i Peng 6:1, 6:0. Był to ostatni wspólny mecz Mirzy z Black[14].

W styczniu 2015 Mirza w parze z Bethanie Mattek-Sands zwyciężyła w zawodach w Sydney, pokonując w finale Raquel Kops-Jones i Abigail Spears 6:3, 6:3. Współpraca z Hsieh Su-wei nie przyniosła oczekiwanych rezultatów: porażka w drugiej rundzie Australian Open z Gabrielą Dabrowski i Alicją Rosolską 6:7(5), 4:6, przegrana w pierwszym meczu w Dubaju oraz przegrany finał w Ad-Dausze Kops-Jones i Spears 4:6, 4:6.

W marcu nawiązała współpracę z Martiną Hingis. W meczu mistrzowskim w Indian Wells, najwyżej rozstawione Mirza i Hingis, triumfowały wynikiem 6:3, 6:4 nad Jekatieriną Makarową i Jeleną Wiesniną. Kolejny triumf nad tymi zawodniczkami, tym razem zakończony wynikiem 7:5, 6:1, miał miejsce w finale turnieju w Miami. W następnym tygodniu para wygrała zawody w Charleston, pokonując w finale Casey Dellacquę i Dariję Jurak 6:0, 6:4. Dzięki temu zwycięstwu Mirza awansowała na pozycję liderki rankingu deblowego WTA Tour[15].

W Stuttgarcie tenisistki nie wygrały meczu, zaś w Madrycie doszły do ćwierćfinału, przegrywając z mistrzyniami tegorocznego Australian Open – Bethanie Mattek-Sands i Lucie Šafářovą 7:6(5), 3:6, 9–11.

Kolejny finał zawodniczki osiągnęły w Rzymie, przegrywając 4:6, 3:6 z Tímeą Babos i Kristiną Mladenovic. Rezultatem zawodniczek na kortach wielkoszlemowych w Paryżu był ćwierćfinał, w którym ponownie okazały się gorsze od Mattek-Sands i Šafářovej (5:7, 2:6). W mikście z Bruno Soaresem przegrała w meczu otwarcia.

Zawody na trawie w Eastbourne debel zakończył na półfinale, przegrywając z Caroline Garcią oraz Katariną Srebotnik 5:7, 4:6. Na Wimbledonie najwyżej rozstawiony szwajcarsko-hinduski debel pokonał w meczu mistrzowskim Makarową i Wiesninę 5:7, 7:6(4), 7:5. W trzecim secie przegrywały już 2:5, by wygrać kolejne pięć gemów. Był to pierwszy wielkoszlemowy triumf Mirzy w grze podwójnej, a dziesiąty dla Hingis[16]. W grze mieszanej z Soaresem doszła do ćwierćfinału.

Przygotowania do US Open 2015 Mirza z Hingis rozpoczęły od startu w Toronto, gdzie w półfinale, po raz drugi w ciągu dwóch miesięcy, przegrały z Caroline Garcią oraz Katariną Srebotnik 3:6, 2:6. W następnym tygodniu wystartowały w turnieju w Cincinnati. Według drabinki turnieju w półfinale znowu miały się spotkać z Garcią i Srebotnik, lecz francusko-słoweński debel przegrał w już pierwszym meczu z Chan Hao-ching i Chan Yung-jan, zatem Mirza i Hingis spotkały się w półfinale z tenisistkami z Tajwanu. Musiały w nim uznać wyższość rywalek, przegrywając 4:6, 6:0, 6–10. W ostatnich zawodach z cyklu US Open Series w New Haven nie wystartowały.

Podczas zawodów wielkoszlemowych w Nowym Jorku Hinduska tenisistka, broniąca tytułu sprzed roku, przegrała z Soaresem już w pierwszej rundzie. Turniej debla przebiegał pod dyktando rozstawionych z numerem pierwszym Mirzy i Hingis, które nie straciły nawet seta w całej imprezie. Najtrudniejszym meczem był ćwierćfinałowy pojedynek z Chan Hao-ching i Chan Yung-jan, w którym szwajcarsko-hinduska para w pierwszym secie przegrywała już 0:5. Zdołały jednak doprowadzić do tie-breaka, którego wygrały do 5. Drugi set był już formalnością i Mirza z partnerką ograły swoje pogromczynie sprzed trzech tygodni w Cincinnati wynikiem 7:6(5), 6:1. Półfinałowy mecz z pięciokrotną triumfatorką wielkoszlemowych zmagań deblowych Sarą Errani oraz byłą partnerką Hingis – Flavią Pennettą był zacięty tylko w pierwszym secie, wygranym do 4. W drugim Włoszki opadły z sił i Mirza po raz pierwszy w karierze awansowała do finału debla US Open – 6:4, 6:1. Finał gry podwójnej nie przyniósł oczekiwanych emocji i po wygranej 6:3, 6:3 nad Casey Dellacquą i Jarosławą Szwiedową, Mirza zdobyła swój drugi tytuł wielkoszlemowy w roku.

Mirza z Hingis starty w Azji rozpoczęły od wygranego turnieju w Kantonie, pokonując w finale gospodynie Xu Shilin i You Xiaodi 6:3, 6:1. Tydzień później odniosły siódmy wspólny triumf w sezonie pokonując w finale turnieju rangi WTA Premier 5 w Wuhanie Irinę-Camelię Begu i Monicę Niculescu 6:2, 6:3, kontynuując serię trzynastu kolejnych zwycięstw[17].

W następnym tygodniu podczas turnieju rangi WTA Premier Mandatory w Pekinie Szwajcarsko-Hinduski duet stracił w pierwszym meczu seta w rywalizacji z Sarą Errani i Flavią Pennettą. Mirza z Hingis otrząsnęły się w drugiej partii doprowadzając do supertiebreaka. W ostatniej partii wróciły ze stanu 4-6, wygrywając sześć kolejnych punktów, a cały mecz wynikiem 1:6, 6:4, 10–6. W ćwierćfinale spotkały się z bardzo dobrze serwującymi Julią Görges i Karolíną Plíškovą, które szybko objęły prowadzenie 4:0. Jednak od stanu 1:5 Hingis z Mirzą wygrały pięć kolejnych gemów. Görges z Plíškovą udało się doprowadzić do tie-breaka i przewagi w nim 4-2, lecz dwukrotne mistrzynie turniejów wielkoszlemowych w roku znowu podkręciły tempo wygrywając pierwszą partię 7:6 (7-5). Drugi set obył się bez takich serii i mecz zakończył się wynikiem 7:6(5), 6:4. Półfinałowy pojedynek z gospodyniami nie przysporzył rozstawionym z numerem pierwszym tenisistkom większych problemów i zakończył się wynikiem 6:2, 6:3. Mecz mistrzowski rozpoczął się od prowadzenia przeciwniczek Mirzy i Hingis, reprezentantek Tajwanu Chan Hao-ching i Chan Yung-jan 5:2. Jednak najlepsza para roku zdołała doprowadzić do tie-breaka, w którym, po godzinie walki uległy 9-11. Drugi set Szawjcarsko-Hinduski duet wygrał jednak do 1 i o mistrzostwie musiał zdecydować supertiebreak. Ostatnia partia została wygrana przy drugiej piłce meczowej, a cały pojedynek wynikiem 6:7(9), 6:1, 10–8[18]. Dzięki temu zwycięstwu Mirza z Hingis podwyższyły tegoroczny bilans z groźnymi tenisistkami z Tajwanu na 4–1.

Turniej Mistrzyń w Singapurze Mirza z Hingis rozpoczęły bardzo dobrze i w grupie wygrały wszystkie trzy mecze: z Raquel Kops-Jones i Abigail Spears 6:4, 6:2, z Andreą Hlaváčkovą i Lucie Hradecką 6:3, 6:4 i na zakończenie z Tímeą Babos i Kristiną Mladenovic 6:4, 7:5. Jako jedyny zespół bez porażki awansowały do półfinału, w którym pokonały dobrze znane przeciwniczki z Tajwanu Chan Hao-ching i Chan Yung-jan 6:4, 6:2. Najłatwiejszym meczem okazał się być finał, w którym Szwajcarsko-Hinduski duet nie dał szans Hiszpankom Garbiñe Muguruzie i Carli Suárez Navarro wygrywając 6:0, 6:3. Dla Sanii Mirzy było to trzydzieste drugie zwycięstwo w turnieju deblowym WTA oraz drugi z rzędu triumf w WTA Finals.

Pod koniec pierwszej dekady stycznia Hinduska ponownie zagrała z Martiną Hingis, co okazało się być strzałem w dziesiątkę, ponieważ zwyciężyły w zawodach rangi WTA Premier Series w Brisbane, a ich rywalkami w zwycięskim finale 7:5, 6:1 były startujące z „dziką kartą” Niemki Angelique Kerber oraz Andrea Petković. Ostatnim przystankiem przed Australian Open był turniej w Sydney. Kłopoty Santiny zaczęły się w meczu półfinałowym przeciwko Jarosławie Szwiedowej i Raluce Olaru, gdy przegrały pierwszego seta do 4, a na początku drugiego straciły serwis. Przy stanie 4:6, 1:2 mecz został przerwany z powodu opadów deszczu. Przerwa podziałała na liderki deblowego rankingu WTA zbawiennie, gdyż po kilkugodzinnej przerwie wygrały kolejne 4 gemy, a seta do 3. W supertiebreaku Mirza z Hingis objęły prowadzenie, którego nie oddały już do końca. Wynikiem 4:6, 6:3, 10–8 awansowały do siódmego finału turniej WTA z rzędu. Mecz mistrzowski rozpoczął się niemal identycznie jak półfinałowy. Rywalki, francuska para Caroline Garcia i Kristina Mladenovic, wygrały pierwszego seta do 1, a w drugim wyszły na prowadzenie 3:0 i 5:2. Wówczas oblicze najlepszej pary deblowej 2015 roku zmieniło się diametralnie – wygrały pięć kolejnych gemów wyrównując stan meczu. Decydująca partia przebiegła już pod ich dyktando, a wygrana 1:6, 7:5, 10–5 przypieczętowała jedenasty wspólny triumf Mirzy z Hingis.

Mirza wystąpiła dwukrotnie w spotkaniach I Grupy Azjatyckiej Pucharu Federacji, z których wygrała tylko raz – wspólnie z Ankitą Raina pokonała debel z Uzbekistanu Nigina Abduraimova-Arina Folts 6:2, 6:0. W następnym tygodniu wystąpiła wraz z Hingis w nowym turnieju w St. Petersburgu. Od początku wyglądały na zmęczone i w gorszej formie. W ćwierćfinale spotkały się z triumfatorkami turnieju w Moskwie z 2015 roku Jeleną Wiesniną i Darją Kasatkiną, mimo nie najlepszej postawy mecz zakończył się zwycięstwem 6:4, 6:1. Półfinałowe przeciwniczki postawiły Santinie poprzeczkę zdecydowanie wyżej. Anabel Medina Garrigues i Arantxa Parra Santonja grały bardzo dobrze, a liderki rankingu zaczęły popełniać proste błędy. W drugiej partii przegrywały już 0:4 i 1:5. Zdołały jednak odrobić straty i doprowadzić do tiebreaka, w którym jednak mimo prowadzenia 6-4, przegrały, głównie przez błędy serwisowe Hingis. Supertiebreak przebiegał już jednak ze zdecydowaną przewagą pary rozstawionej z numerem pierwszym i dzięki zwycięstwu 7:5, 6:7(6), 10–6 awansowały do kolejnego finału. Mecz mistrzowski rozegrany koncertowo przyniósł najmniej emocji, a zwycięstwo 6:3, 6:1 nad Wierą Duszewiną i Barborą Krejčíkovą przedłużyło serie: wspólnych zwycięstw Hingis z Mirzą do 40., a liczbę triumfów do dziewięciu. Seria ta została przerwana podczas zawodów w Dosze, a licznik zatrzymał się na 41 kolejnych zwycięstwach.

Wspólnie ze Szwajcarką kolejny start zaliczyła w kwietniowych zawodach w Stuttgarcie, przechodząc przez turniej ekspresowo, jednakże w spotkaniu o tytuł uległy z rozstawionymi z dwójką Francuzkami Caroline Garcią oraz Kristiną Mladenovic. Trzy tygodnie później pary ponownie spotkały się w finale turnieju, tym razem w Madrycie, lecz ponownie górą okazały się Francuzki, pokonując je w dwóch setach do 4. Kolejny triumf Hinduska wraz ze Szwajcarką zaliczyły w połowie maja w Rzymie, wygrywając z rosyjską parą Jekatierina MakarowaJelena Wiesnina. W trakcie wielkoszlemowego French Open obie panie wygrały dwa pojedynki, by w spotkaniu o ćwierćfinał gładko ulec 3:6, 2:6 Barborze Krejčíkovej i Kateřinie Siniakovej. Mirza w mikście, tym razem z Chorwatem Ivanem Dodigiem tylko jedno spotkanie zakończyli wynikiem dwusetowym, jednakże pozostałe, jak i finałowe kończyli po supertiebreaku, w którym nieznacznie przegrali 6:4, 4:6, 8–10 z obecną partnerką oraz rodakiem Leanderem Paesem.

Przed Wimbledonem Mirza wystąpiła w turniejach rangi Premier w Birmingham z Coco Vandeweghe oraz w Eastbourne z Hingis. W obu turniejach łącznie wygrała tylko mecz otwarcia w Eastbourne z parą Lucie ŠafářováSamantha Stosur 6:1, 2:6, 10–2, by w ćwierćfinale ulec Dariji Jurak i Anastasiji Rodionowej 3:6, 3:6. W turnieju wimbledońskim Santina nadal nie odnalazła dobrej dyspozycji i jako obrończynie tytułu odpadły już w ćwierćfinale po porażce z późniejszymi finalistkami Tímeą Babos i Jarosławą Szwiedową 2:6, 4:6. W ostatnim występie przed Igrzyskami Olimpijskimi w Rio Mirza wystąpiła wraz z Hingis w turnieju Rogers Cup w Montrealu. Mimo błyskotliwego zwycięstwa w pierwszym meczu przeciwko Naomi Broady i Shelby Rogers – 6:1, 6:1, w ćwierćfinale uległy zdecydowanie Christinie McHale i Asii Muhammad 4:6, 3:6.

Sania Mirza podczas Igrzysk Olimpijskich w Rio wystąpiła w grze podwójnej ze sklasyfikowaną na 192. miejscu rankingu deblowego Prarthaną Thombare. Mimo podjęcia walki nie sprostały Chińskiej parze: Peng ShuaiZhang Shuai ulegając 6:7(6), 7:5, 5:7, odpadając z turnieju w pierwszej rundzie. W turnieju gry mieszanej wystąpiła w parez z Rohanem Bopannem. W pierwszej rundzie Hinduska para wygrała z reprezentantami Australii Samanthą Stosur i Johnem Peersem 7:5, 6:4. W ćwierćfinale wyeliminowali Brytyjską parę Heather WatsonAndy Murray 6:4, 6:4, by w walce o finał przegrać z reprezentantami Stanów Zjednoczonych Venus WilliamsRajeev Ram 6:2, 2:6, 3–10. W meczu o brązowy medal ulegli Czeskiej parze Lucie HradeckáRadek Štěpánek 1:6, 5:7 zajmując ostatecznie czwarte miejsce.

Sania Mirza podczas turnieju olimpijskiego poinformowała, że zaprzestaje występów ze Szwajcarką Martiną Hingis i od tego momentu będą grać z innymi partnerkami. Zapewniła jednak, że wystąpią wspólnie w Turnieju Mistrzyń broniąc tytułu[19]. Szwajcarsko-Hinduski duet, popularnie nazywany „Santiną”, zdominował rozgrywki deblowe w ciągu ostatnich dwóch lat: przez 18 miesięcy wspólnych występów wygrały 14 tytułów (w tym trzy wielkoszlemowe i Mistrzostwa WTA), a trzy razy przegrywały w finałach.

W pierwszym starcie po rozpadzie „Santiny” Mirza wystąpiła z Barborą Strýcovą w turnieju w Cincinnati. Krocząc od zwycięstwa do zwycięstwa wyeliminowały między innymi: w ćwierćfinale nr 3 turnieju Tímeę Babos i Jarosławę Szwiedowę 7:6(4), 6:1, w półfinale nr 2 turnieju Chan Hao-ching i Chan Yung-jan 6:2, 7:5, by w finale pokonać Martinę Hingis i Coco Vandeweghe 7:5, 6:4. Dzięki zwycięstwu nad Szwajcarką Mirza ponownie została samodzielną liderką rankingu deblistek[20]. W następnym tygodniu wystąpiła w New Haven z Monicą Niculescu. Jedyny opór napotkały w meczu półfinałowym przeciwko Andreji Klepač i Katarinie Srebotnik zwyciężając 2:6, 6:3, 10–8. Po wygranym finale z Kateryną Bondarenko i Chuang Chia-jung 7:5, 6:4, Mirza zapisała na swoim koncie trzydziesty dziewiąty triumf w rozgrywkach deblowych WTA w karierze.

Podczas US Open 2016 wystąpiła w grze podwójnej i mieszanej. W mikście wraz z Ivanem Dodigiem była rozstawiona z numerem pierwszym. Przegrali już w drugiej rundzie z Barborą Krejčíkovą i Marinem Draganją 3:6, 4:6. W rozgrywkach gry podwójnej pań wystąpiła ponownie z Barborą Strýcovą, gdzie zostały rozstawione z numerem 7. Przez pierwsze rundy przeszły bez problemów, nie tracąc nawet seta. Dopiero w meczu ćwierćfinałowym zmierzyły się z rozstawionymi z numerem pierwszym Francuzkami Caroline Garcią i Kristiną Mladenovic. Mecz para Hindusko-Czeska rozpoczęła bardzo dobrze wychodząc na prowadzenie 5:2. Przy stanie 5:3 miały nawet dwie piłki setowe, lecz francuski duet przestał popełniać błędy, doprowadzając do tiebreaka, którego wygrały do trzech. Druga partia obyła się już bez emocji broniąca tytułu w Nowym Jorku Mirza odpadła już w ćwierćfinale wynikiem 6:7(3), 1:6[21]. Tym samym, drugi raz w sezonie, nie obroniła tytułu wielkoszlemowego (poprzednio podczas Wimbledonu).

Kolejnym startem Mirzy było Tokio, w którym wystąpiła ponownie ze Strýcovą. Już w pierwszym meczu przeciwko Misaki Doi i Kurumi Nara musiały bronić się przed odpadnięciem z turnieju. Wygrały dopiero po super tie-breaku, w którym przegrywały już 6-8 przy serwisie rywalek. Mecz ostatecznie jednak rozstrzygnęły na swoją korzyść 6:7(3), 7:5, 10–8. W starciu półfinałowym z parą Gabriela DabrowskiMaría José Martínez Sánchez znowu awansowały po przegraniu pierwszego seta, wynikiem 4:6, 6:3, 10–5. Pojedynek finałowy, z Liang Chen i Yang Zhaoxuan, Hindusko-Czeska para wygrała w zaledwie pięćdziesiąt jeden minut w stosunku 6:1, 6:1. W kolejnym tygodniu Hindusko-Czeska para ponownie doszła do finału turnieju, tym razem w Wuhan. W meczu mistrzowskim uległy jednak Bethanie Mattek-Sands i Lucie Šafářovej 1:6, 4:6.

Na początku października Mirza ze Strýcovą wystartowały w turnieju WTA Premier Mandatory w Pekinie. Przegrały już jednak w pierwszym meczu z parą Dabrowski – Martínez Sánchez 6:4, 1:6, 4–10, zaprzepaszczając tym samym wspólny start w Mistrzostwach WTA kończących sezon. Hinduska wystąpiła z Martiną Hingis w WTA Finals, dzięki kwalifikacji uzyskanej już w czerwcu[22]. W tym sezonie powrócono do systemu pucharowego. W pierwszym meczu „Santina” pokonała parę z Tajwanu Chan Hao-ching-Chan Yung-jan 7:6(10), 7:5. W meczu półfinałowym uległy już jednak rosyjskiej parze Jekatierina MakarowaJelena Wiesnina 6:3, 2:6, 10–6 żegnając się z marzeniami o obronie tytułu.

Sezon 2017 Sania Mirza rozpoczęła wspólnie z Bethanie Mattek-Sands od zawodów w Brisbane. W całym turnieju para straciła tylko jednego seta, odnosząc pierwsze wspólne zwycięstwo od Sydney w 2015 roku. Mirza broniła punktów za zwycięstwo sprzed roku, przez co Mattek-Sands zmieniła ją na fotelu liderki deblowego rankingu WTA (w notowaniu z 9 stycznia 2017 roku Amerykanka wyprzedziła Hinduskę o 130 punktów). Tydzień później Mirza wróciła do występów z Barborą Strýcovą podczas występu w Sydney. W meczu o tytuł musiała uznać wyższość Tímei Babos i Anastasiji Pawluczenkowej przegrywając 4:6, 4:6. Podczas wielkoszlemowego Australian Open 2017 w grze podwójnej odpadły już w trzeciej rundzie z nierozstawionymi Eri Hozumi i Miyu Katō 3:6, 6:2, 2:6. Natomiast w mikście w parze z Ivanem Dodigiem doszła aż do finału, ulegając w nim parze Abigail SpearsJuan Sebastián Cabal 2:6, 4:6. Porażka w Australian Open na tak wczesnym etapie (broniła 2000 punktów za ubiegłoroczne zwycięstwo z Hingis) kosztowała Mirzę dalszy spadek w rankingu WTA – w ostatnim notowaniu w styczniu 2017 roku z drugiej pozycji przesunęła się na siódmą.

Podczas turniejów w Katarze i Dubaju odpadały na etapie półfinałów: odpowiednio z Abigail Spears i Katariną Srebotnik 3:6, 6:1, 8–10 oraz Jekatieriną Makarową i Jeleną Wiesniną 4:6, 3:6. W Indian Wells przegrały rundę wcześniej z Chan Yung-jan i Martiną Hingis 4:6, 4:6. W Miami w półfinale zrewanżowały się Chan i Hingis eliminując je wynikiem 6:7(6), 6:1, 10–4. W walce o tytuł nie sprostały jednak parze Gabriela DabrowskiXu Yifan 4:6, 3:6. Po przegranym finale tenisistki zrezygnowały ze wspólnych występów.

Tydzień później Mirza wystartowała w Charleston u boku Andrei Hlaváčkovej, ale zdołały wygrać tylko jeden mecz. Resztę sezonu na kortach ziemnych występowała z Jarosławą Szwiedową. W Rzymie doszły do półfinału (ponowna porażka z Chan i Hingis – 3:6, 6:7(7)), ale to był jedyny dobry rezultat tej pary. W Birmingham wystąpiła z Coco Vandeweghe. Wygrały w pierwszej rundzie z Dariją Jurak i Anastasiją Rodionową 6:2, 6:4. W drugiej otrzymały walkower od rozstawionych z numerem pierwszym Lucie Šafářovej i Barbory Strýcovej, by same nie wyjść na mecz półfinałowy przeciwko Ashleigh Barty i Casey Dellacqua. Podczas Wimbledonu wystąpiła z Kirsten Flipkens. W trzeciej rundzie na drodze Hinduski po raz kolejny stanęły Chan Yung-jan i Martina Hingis, które wyeliminowały ją z dalszej rywalizacji wynikiem 2:6, 4:6. W grze mieszanej, ponownie z Dodigiem, przegrali w drugim meczu z obrońcami tytułu Heather Watson i Henrim Kontinenem 6:7(4), 4:6.

Sezon na kortach twardych rozpoczęła u boku Monici Niculescu w Waszyngtonie. Udało im się wygrać jednak tylko jeden mecz z mało znanymi Amerykankami Jamie Loeb i Ashley Weinhold 6:3, 6:2. Na początku sierpnia rozpoczęła starty z byłą liderką rankingu deblowego – Peng Shuai. W pierwszym wspólnym starcie w Toronto doszły do ćwierćfinału, którym poddały walkowerem. Tydzień później w Cincinnati odpadły w walce o finał z parą Hsieh Su-wei – Monica Niculescu 4:6, 6:7(6). Podczas debla na US Open w ćwierćfinale Hindusko-Chińska para pokonała Tímeę Babos i Andreę Hlaváčkovą 7:6(5), 6:4, by w półfinale przegrać z Chan i Hingis 4:6, 4:6. W mikście z Dodigiem przegrali już w pierwszej rundzie z Jeļeną Ostapenko i Fabrice’em Martinem 7:5, 3:6, 6–10.

Dwa ostatnie starty w sezonie Mirza zagrała ponownie z Peng. Występy w Wuhan i Pekinie para zakończyła na półfinałach, dwukrotnie ulegając Chan Yung-jan i Martina Hingis (odpowiednio 6:7(5) 4:6 i 6:2, 1:6, 5–10). W całym sezonie Sania Mirza z różnymi partnerkami zagrała aż siedmiokrotnie przeciwko parze Chan Yung-jan – Martina Hingis i tylko jeden raz wyszła z takiej konfrontacji zwycięsko. Mirza zakończyła sezon na 12. miejscu w rankingu.

2018–2019

edytuj

Od początku 2018 roku Sania Mirza nie startowała w rozgrywkach WTA Tour. W kwietniu poprzez portal społecznościowy ogłosiła, że wraz z mężem spodziewają się dziecka[23]. O narodzinach syna poinformował mąż tenisistki w październiku 2018 roku[24]. Ponad rok po urodzeniu dziecka, w listopadzie 2019 roku zapowiedziała powrót na zawodowe korty oraz start w Igrzyskach Olimpijskich w 2020 roku w Tokio[25].

Sania Mirza rozpoczęcie sezonu 2020 zaplanowała od startów w Hobart i Australian Open w parze z Nadiją Kiczenok i Rajeevem Ramem[26].

Gra mieszana

edytuj

Sania Mirza razem z Maheshem Bhupathim wygrała Australian Open 2009 w grze mieszanej, zostając tym samym pierwszą kobietą z Indii i trzecią osobą z tego kraju (po Bhupathim i Leanderze Paesie), która triumfowała w turnieju wielkoszlemowym. Drugie mistrzostwo zdobyła podczas French Open 2012, w finale którego z Bhupathim pokonali Klaudię Jans-Ignacik i Santiago Gonzáleza. Trzeci triumf zanotowała w parze z Bruno Soaresem w US Open w roku 2014. W każdej z czterech imprez w tej kategorii Hinduska dochodziła przynajmniej do ćwierćfinału.

Występy w grze mieszanej rozpoczęła latem 2005, dochodząc do drugiej rundy Wimbledonu z Simonem Aspelinem. Pierwszy ćwierćfinał osiągnęła w US Open 2007 z Bhupathim, a przegrali tam z Wiktoryją Azaranką i Maksem Mirnym. Po dwóch finałach w Australii do kolejnego ćwierćfinału awansowała w Wimbledonie 2011 u boku Rohana Bopanny.

W roku 2012 zagrała w półfinale Australian Open, a potem zdobyła mistrzostwo we French Open (z Maheshem Bhupathim)[27]. Na Wimbledonie zaszła z Bhupathim do drugiej rundy, a podczas US Open osiągnęła ćwierćfinał w parze z Colinem Flemingem. W 2013 roku osiągnęła ćwierćfinały w Melbourne i Londynie oraz odpadała po pierwszym meczu w Paryżu i Nowym Jorku. W 2014 roku osiągnęła finał Australian Open. We French Open zanotowała drugą, a na Wimbledonie trzecią rundę. Ostatnie zawody tej konkurencji w sezonie zakończyła triumfem.

W sezonie 2015 Mirza awansowała do półfinału Australian Open i ćwierćfinału Wimbledonu. W Paryżu i Nowym Jorku nie wygrała ani jednego meczu.

W 2016 roku Hinduska w parze z Ivanem Dodigiem doszła do najlepszej czwórki Australian Open i finału French Open, lecz za każdym razem doznawali porażki z późniejszymi zdobywcami tytułu. Na Wimbledonie wraz z Chorwatem przegrali już w pierwszym meczu. Podczas US Open ponownie z Dodigiem była rozstawiona z numerem pierwszym. Przegrali już w drugiej rundzie z Barborą Krejčíkovą i Marinem Draganją 3:6, 4:6.

Występy reprezentacyjne

edytuj

Od 2003 roku Mirza regularnie reprezentuje Indie w rozgrywkach Pucharu Federacji, jej kraj utrzymuje się w strefie Azji i Oceanii.

Była członkinią indyjskiej reprezentacji podczas letnich igrzysk olimpijskich w 2008 roku w Pekinie. Skreczowała w pierwszej rundzie gry pojedynczej w pojedynku z Ivetą Benešovą pomimo prowadzenia 6:1, 2:1. W grze podwójnej w parze z Sunithą Rao doszła do drugiej rundy – w meczu otwarcia walkowerem poddały się Francuzki, Tatiana Golovin i Pauline Parmentier, a w kolejnym Indyjki nie sprostały Rosjankom Swietłanie Kuzniecowej i Dinarze Safinie. Organizatorzy przyznali jej dziką kartę, upoważniającą do występu w igrzyskach olimpijskich (2012) w Londynie. W deblu kobiet w parze z rodaczką Chakravarthi odpadły w pierwszej rundzie; w mikście z Bhupathim po zwycięstwie nad Aną Ivanović i Nenadem Zimonjiciem zostali pokonani w ćwierćfinale przez późniejszych mistrzów olimpijskich, Wiktoryję Azarankę i Maksa Mirnego.

W 2007 wystąpiła w turnieju o Puchar Hopmana. Razem z Rohanem Bopanną wygrali kwalifikacje azjatyckie i po konfrontacjach z Czechami, Chorwatami i Hiszpanami zakończyli swój start na drugim miejscu w grupie B.

Sania jest multimedalistką igrzysk azjatyckich. W 2002 w Pusan zajęła trzecie miejsce w grze mieszanej w parze z Leanderem Paesem. W 2006 w Doha zdobyła trzy medale: srebro w grze pojedynczej, srebro w rywalizacji drużynowej (z Ankitą Bhambri, Ishą Lakhani i Shikhą Uberoi) oraz złoto w grze mieszanej (z Paesem); w 2010 w Kantonie brązowy medal w singlu i srebrny w mikście (z Vishnu Vardhanem). W roku 2014 w Inczonie razem z Sakethem Mynenim wywalczyła złoty medal w grze mieszanej, a w parze z Prarthaną Thombare – brąz w grze podwójnej. W 2010 wystąpiła również w Igrzyskach Wspólnoty Brytyjskiej (tenis po raz pierwszy w historii rozgrywany był w ramach tego turnieju). W Delhi została posiadaczką srebrnego medalu w grze pojedynczej i brązowego w grze podwójnej (z Rushmi Chakravarthi).

Zwycięstwa nad wysoko notowanymi tenisistkami

edytuj

Zestawienie obejmuje listę meczów, w którym tenisistka wygrała z zawodniczkami notowanymi w rankingu WTA w grze pojedynczej przynajmniej na dwudziestym miejscu w chwili rozegrania spotkania (stan na 26 stycznia 2014).

Ranking WTA Tenisistka Rok Turniej Faza Wynik
7.   Swietłana Kuzniecowa 2005 Dubaj 2R 6:4, 6:2
8.   Martina Hingis 2006 Seul 2R 4:6, 6:0, 6:4
9.   Nadieżda Pietrowa 2005 San Diego 2R 6:2, 6:1
12.   Marion Bartoli 2009 Osaka 2R 6:2, 2:6, 6:4
12.   Martina Hingis 2007 Los Angeles QF 6:4, 2:0 krecz
14.   Dinara Safina 2007 San Diego 3R 6:1, 6:2
16.   Flavia Pennetta 2006 Paryż 1R 6:2, 7:6(5)
17.   Patty Schnyder 2007 Stanford QF 7:6(2), 6:1
18.   Szachar Pe’er 2007 San Diego 1R 6:3, 4:6, 6:2
18.   Szachar Pe’er 2008 Indian Wells 3R 6:7(7), 7:5, 6:3
19.   Tatiana Golovin 2007 Stanford 2R 6:4, 6:1

Nagrody i wyróżnienia

edytuj

Kontrowersje

edytuj

Tenisistka znana jest z licznych kontrowersji, wynikających głównie z jej religii. Mirza jest praktykującą muzułmanką. Została oskarżona o łamanie zasad swojej wiary poprzez noszenie na korcie zbyt krótkich spódniczek[28]. W listopadzie 2005 podczas jednej z konferencji prasowych wypowiadała się na temat bezpiecznych stosunków seksualnych i bliższych kontaktów przed zawarciem małżeństwa, czym również naraziła się wyznawcom swojej religii. Podczas meczu swojego rodaka Rohana Bopanny w ramach Pucharu Hopmana 2008 pojawiła się na trybunach z bosymi stopami, a przed nią leżała hinduska flaga[29]. Uważano, że zachowanie Mirzy ma zły wpływ na młode muzułmańskie kobiety.

W marcu 2010 magazyn The Economic Times umieścił Sanię Mirzę w gronie „trzydziestu trzech kobiet, które czynią Indie dumnymi”[30].

Życie prywatne

edytuj

Sania Mirza jest córką Imrana, dziennikarza sportowego, i jego żony Nasimy. Ma młodszą siostrę Anam. Została wychowana w Hajdarabadzie w religijnej rodzinie. Uczęszczała do szkoły Nasr w rodzinnym mieście, a potem ukończyła St. Mary’s College. 11 grudnia 2008 otrzymała honorowy stopień Doctor of Letters uniwersytetu w Ćennaju[31]. Obecnie studiuje tam jej siostrzenica, Sonia Baig Mirza. Tenisistka interesuje się pływaniem i muzyką.

Zaręczyny Sanii ze studiującym ówcześnie w Wielkiej Brytanii przyjacielem z dzieciństwa Muhammadem Sohrab Mirzą odbyły się 10 lipca 2009 w hajdarabadzkim pięciogwiazdkowym hotelu[32]. W uroczystości wzięli udział hinduscy tenisiści (Bhupathi i Bopanna), krykiecista Arshad Ayub oraz gwiazdy telewizyjne. Ojciec Mirzy zerwał zaręczyny pary w styczniu 2010 roku, ale zadeklarował przy tym, że nie zmieni to wieloletniej przyjaźni pomiędzy obiema rodzinami[33]. Pod koniec marca 2010 tenisistka zaręczyła się z byłym pakistańskim krykiecistą, Shoaibem Malikiem[34]. Sportowiec był wcześniej mężem innej mieszkanki Hajdarabadu, Ayeshy Sddiqui, a ich rozwód został sfinalizowany zaledwie na kilka dni przed ślubem Malika z Mirzą. Para zawarła związek małżeński 12 kwietnia 2010, a uroczysty bankiet odbył się trzy dni później[35].

Wydarzenia w życiu uczuciowym Mirzy spowodowały, że jej nazwisko było najczęściej wpisywanym nazwiskiem tenisistki w wyszukiwarkę Google w 2010 i 2011 roku[36].

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Tytuły Z–P
Australian Open A 3R 2R 2R 3R 2R 1R 1R 1R 0 / 8 7 – 8
French Open A 1R 1R 2R A 1R A 2R A 0 / 5 2 – 5
Wimbledon A 2R 1R 2R 2R 2R 1R 1R A 0 / 7 4 – 7
US Open A 4R 2R 3R A 2R 2R 1R A 0 / 6 8 – 6
Ranking na koniec roku 206 31 66 32 99 58 166 88 280 0 / 26 21 – 26

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A 1R 3R 3R 1R 3R 1R SF 1R QF 2R W 3R urlop 1R A 1R 2R 1 / 15 23 – 14
French Open A 2R 3R 1R A 2R A F 1R 3R QF QF 3R 1R A A 3R A 0 / 12 21 – 12
Wimbledon Q1 1R 2R 3R QF 2R 2R SF 3R 3R 2R W QF 3R macie- NH 2R 1R A 1 / 15 29 – 14
US Open A 1R 3R QF A 2R 1R 3R 3R SF SF W QF SF -rzyński A 1R A A 1 / 13 31 – 12
Ranking na koniec roku 178 111 24 18 61 37 61 11 12 9 6 1 1 12 237 62 24 3 / 55 104 – 52

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A 1R 1R F W A A SF QF F SF SF F urlop A A QF F 1 / 12 32 – 11
French Open A A 1R 2R A 1R A 1R W 1R 2R 1R F QF NH A 2R A 1 / 11 14 – 10
Wimbledon A 2R 3R 2R 2R 3R A QF 2R QF 3R QF 2R 3R macie- NH 3R SF A 0 / 14 17 – 14
US Open A A 1R QF A 2R A 1R QF 1R W 1R 2R 1R -rzyński NH 1R A A 1 / 11 11 – 10
3 / 48 74 – 45

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 4 (1–3)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 12 lutego 2005 Hajdarabad Twarda   Alona Bondarenko 6:4, 5:7, 6:3
Finalistka 1. 20 sierpnia 2005 Forest Hills Twarda   Lucie Šafářová 6:3, 5:7, 4:6
Finalistka 2. 29 lipca 2007 Stanford Twarda   Anna Czakwetadze 3:6, 2:6
Finalistka 3. 15 lutego 2009 Pattaya Twarda   Wiera Zwonariowa 5:7, 1:6

Gra podwójna 66 (43–23)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 22 lutego 2004 Hajdarabad Twarda   Liezel Huber   Li Ting
  Sun Tiantian
7:6(1), 6:4
Zwyciężczyni 2. 19 lutego 2006 Bangalore Twarda   Liezel Huber   Anastasija Rodionowa
  Jelena Wiesnina
6:3, 6:3
Finalistka 1. 9 kwietnia 2006 Amelia Island Ceglana   Liezel Huber   Shinobu Asagoe
  Katarina Srebotnik
2:6, 4:6
Finalistka 2. 27 maja 2006 Stambuł Ceglana   Alicia Molik   Alona Bondarenko
  Anastasija Jakimawa
2:6, 4:6
Finalistka 3. 23 lipca 2006 Cincinnati Twarda   Marta Domachowska   Maria Elena Camerin
  Gisela Dulko
4:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 3. 24 września 2006 Kolkata Twarda (hala)   Liezel Huber   Julija Bejhelzimer
  Juliana Fedak
6:4, 6:0
Zwyciężczyni 4. 20 maja 2007 Fez Ceglana   Vania King   Andreea Ehritt-Vanc
  Anastasija Rodionowa
6:1, 6:2
Finalistka 4. 26 maja 2007 Stambuł Ceglana   Chan Yung-jan   Agnieszka Radwańska
  Urszula Radwańska
1:6, 3:6
Zwyciężczyni 5. 22 lipca 2007 Cincinnati Twarda   Bethanie Mattek   Alina Żydkowa
  Tacciana Puczak
7:6(4), 7:5
Zwyciężczyni 6. 29 lipca 2007 New Haven Twarda   Szachar Pe’er   Wiktoryja Azaranka
  Anna Czakwetadze
6:4, 7:6(5)
Zwyciężczyni 7. 25 sierpnia 2007 Stanford Twarda   Mara Santangelo   Cara Black
  Liezel Huber
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 8. 12 kwietnia 2009 Ponte Beach Ceglana   Chuang Chia-jung   Květa Peschke
  Lisa Raymond
6:3, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni 9. 19 września 2010 Kanton Twarda   Edina Gallovits   Han Xinyun
  Liu Wanting
7:5, 6:3
Zwyciężczyni 10. 19 marca 2011 Indian Wells Twarda   Jelena Wiesnina   Bethanie Mattek-Sands
  Meghann Shaughnessy
6:0, 7:5
Zwyciężczyni 11. 10 kwietnia 2011 Charleston Ceglana   Jelena Wiesnina   Bethanie Mattek-Sands
  Meghann Shaughnessy
6:4, 6:4
Finalistka 5. 3 czerwca 2011 French Open Ceglana   Jelena Wiesnina   Andrea Hlaváčková
  Lucie Hradecká
4:6, 3:6
Zwyciężczyni 12. 31 lipca 2011 Waszyngton Twarda   Jarosława Szwiedowa   Wolha Hawarcowa
  Ałła Kudriawcewa
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 13. 12 lutego 2012 Pattaya Twarda   Anastasija Rodionowa   Chan Hao-ching
  Chan Yung-jan
3:6, 6:1, 10–8
Finalistka 6. 25 lutego 2012 Dubaj Twarda   Jelena Wiesnina   Liezel Huber
  Lisa Raymond
2:6, 1:6
Finalistka 7. 17 marca 2012 Indian Wells Twarda   Jelena Wiesnina   Liezel Huber
  Lisa Raymond
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 14. 26 maja 2012 Bruksela Ceglana   Bethanie Mattek-Sands   Alicja Rosolska
  Zheng Jie
6:3, 6:2
Finalistka 8. 6 października 2012 Pekin Twarda   Nuria Llagostera Vives   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
5:7, 5:7
Zwyciężczyni 15. 5 stycznia 2013 Brisbane Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Anna-Lena Grönefeld
  Květa Peschke
4:6, 6:4, 10–7
Zwyciężczyni 16. 23 lutego 2013 Dubaj Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Nadieżda Pietrowa
  Katarina Srebotnik
6:4, 2:6, 10–7
Finalistka 9. 28 kwietnia 2013 Stuttgart Ceglana (hala)   Bethanie Mattek-Sands   Mona Barthel
  Sabine Lisicki
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 17. 24 sierpnia 2013 New Haven Twarda   Zheng Jie   Anabel Medina Garrigues
  Katarina Srebotnik
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 18. 28 września 2013 Tokio Twarda   Cara Black   Chan Hao-ching
  Liezel Huber
4:6, 6:0, 11–9
Zwyciężczyni 19. 5 października 2013 Pekin Twarda   Cara Black   Wiera Duszewina
  Arantxa Parra Santonja
6:2, 6:2
Finalistka 10. 15 marca 2014 Indian Wells Twarda   Cara Black   Hsieh Su-wei
  Peng Shuai
6:7(5), 2:6
Finalistka 11. 27 kwietnia 2014 Stuttgart Ceglana (hala)   Cara Black   Sara Errani
  Roberta Vinci
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 20. 3 maja 2014 Oeiras Ceglana   Cara Black   Eva Hrdinová
  Walerija Sołowjowa
6:4, 6:3
Finalistka 12. 10 sierpnia 2014 Montreal Twarda   Cara Black   Sara Errani
  Roberta Vinci
6:7(4), 3:6
Zwyciężczyni 21. 20 września 2014 Tokio Twarda   Cara Black   Garbiñe Muguruza
  Carla Suárez Navarro
6:2, 7:5
Finalistka 13. 5 października 2014 Pekin Twarda   Cara Black   Andrea Hlaváčková
  Peng Shuai
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 22. 26 października 2014 Singapur Twarda (hala)   Cara Black   Hsieh Su-wei
  Peng Shuai
6:1, 6:0
Zwyciężczyni 23. 16 stycznia 2015 Sydney Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Raquel Kops-Jones
  Abigail Spears
6:3, 6:3
Finalistka 14. 28 lutego 2015 Doha Twarda   Hsieh Su-wei   Raquel Kops-Jones
  Abigail Spears
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 24. 21 marca 2015 Indian Wells Twarda   Martina Hingis   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 25. 5 kwietnia 2015 Miami Twarda   Martina Hingis   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
7:5, 6:1
Zwyciężczyni 26. 12 kwietnia 2015 Charleston Ceglana   Martina Hingis   Casey Dellacqua
  Darija Jurak
6:0, 6:4
Finalistka 15. 17 maja 2015 Rzym Ceglana   Martina Hingis   Tímea Babos
  Kristina Mladenovic
4:6, 3:6
Zwyciężczyni 27. 11 lipca 2015 Wimbledon Trawiasta   Martina Hingis   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
5:7, 7:6(4), 7:5
Zwyciężczyni 28. 13 września 2015 US Open Twarda   Martina Hingis   Casey Dellacqua
  Jarosława Szwiedowa
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 29. 26 września 2015 Kanton Twarda   Martina Hingis   Xu Shilin
  You Xiaodi
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 30. 3 października 2015 Wuhan Twarda   Martina Hingis   Irina-Camelia Begu
  Monica Niculescu
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 31. 10 października 2015 Pekin Twarda   Martina Hingis   Chan Hao-ching
  Chan Yung-jan
6:7(9), 6:1, 10–8
Zwyciężczyni 32. 1 listopada 2015 Singapur Twarda (hala)   Martina Hingis   Garbiñe Muguruza
  Carla Suárez Navarro
6:0, 6:3
Zwyciężczyni 33. 9 stycznia 2016 Brisbane Twarda   Martina Hingis   Angelique Kerber
  Andrea Petković
7:5, 6:1
Zwyciężczyni 34. 15 stycznia 2016 Sydney Twarda   Martina Hingis   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
1:6, 7:5, 10–5
Zwyciężczyni 35. 29 stycznia 2016 Australian Open Twarda   Martina Hingis   Andrea Hlaváčková
  Lucie Hradecká
7:6(1), 6:3
Zwyciężczyni 36. 14 lutego 2016 Petersburg Twarda (hala)   Martina Hingis   Wiera Duszewina
  Barbora Krejčíková
6:3, 6:1
Finalistka 16. 24 kwietnia 2016 Stuttgart Ceglana (hala)   Martina Hingis   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
6:2, 1:6, 6–10
Finalistka 17. 7 maja 2016 Madryt Ceglana   Martina Hingis   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 37. 15 maja 2016 Rzym Ceglana   Martina Hingis   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:1, 6:7(5), 10–3
Zwyciężczyni 38. 21 sierpnia 2016 Cincinnati Twarda   Barbora Strýcová   Martina Hingis
  Coco Vandeweghe
7:5, 6:4
Zwyciężczyni 39. 27 sierpnia 2016 New Haven Twarda   Monica Niculescu   Kateryna Bondarenko
  Chuang Chia-jung
7:5, 6:4
Zwyciężczyni 40. 24 września 2016 Tokio Twarda   Barbora Strýcová   Liang Chen
  Yang Zhaoxuan
6:1, 6:1
Finalistka 18. 1 października 2016 Wuhan Twarda   Barbora Strýcová   Bethanie Mattek-Sands
  Lucie Šafářová
1:6, 4:6
Zwyciężczyni 41. 7 stycznia 2017 Brisbane Twarda   Bethanie Mattek-Sands   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:2, 6:3
Finalistka 19. 13 stycznia 2017 Sydney Twarda   Barbora Strýcová   Tímea Babos
  Anastasija Pawluczenkowa
4:6, 4:6
Finalistka 20. 2 kwietnia 2017 Miami Twarda   Barbora Strýcová   Gabriela Dabrowski
  Xu Yifan
4:6, 3:6
Zwyciężczyni 42. 18 stycznia 2020 Hobart Twarda   Nadija Kiczenok   Peng Shuai
  Zhang Shuai
6:4, 6:4
Finalistka 21. 28 sierpnia 2021 Cleveland Twarda   Christina McHale   Shūko Aoyama
  Ena Shibahara
5:7, 3:6
Zwyciężczyni 43. 26 września 2021 Ostrawa Twarda (hala)   Zhang Shuai   Kaitlyn Christian
  Erin Routliffe
6:3, 6:2
Finalistka 22. 10 kwietnia 2022 Charleston Ceglana   Lucie Hradecká   Andreja Klepač
  Magda Linette
2:6, 6:4, 7–10
Finalistka 23. 21 maja 2022 Strasburg Ceglana   Lucie Hradecká   Nicole Melichar-Martinez
  Daria Saville
7:5, 5:7, 6–10

Gra mieszana 8 (3–5)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 26 stycznia 2008 Australian Open Twarda   Mahesh Bhupathi   Sun Tiantian
  Nenad Zimonjić
6:7(4), 4:6
Zwyciężczyni 1. 31 stycznia 2009 Australian Open Twarda   Mahesh Bhupathi   Nathalie Dechy
  Andy Ram
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 2. 7 czerwca 2012 French Open Ceglana   Mahesh Bhupathi   Klaudia Jans-Ignacik
  Santiago González
7:6(3), 6:1
Finalistka 2. 26 stycznia 2014 Australian Open Twarda   Horia Tecău   Kristina Mladenovic
  Daniel Nestor
3:6, 2:6
Zwyciężczyni 3. 5 września 2014 US Open Twarda   Bruno Soares   Abigail Spears
  Santiago González
6:1, 2:6, 11–9
Finalistka 3. 4 czerwca 2016 French Open Ceglana   Ivan Dodig   Martina Hingis
  Leander Paes
6:4, 4:6, 8–10
Finalistka 4. 29 stycznia 2017 Australian Open Twarda   Ivan Dodig   Abigail Spears
  Juan Sebastián Cabal
2:6, 4:6
Finalistka 5. 27 stycznia 2023 Australian Open Twarda   Rohan Bopanna   Luisa Stefani
  Rafael Matos
6(2):7, 2:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

edytuj

W grze podwójnej

edytuj
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2014 Zwycięstwo   Cara Black   Hsieh Su-wei
  Peng Shuai
6:1, 6:0
2015 Zwycięstwo   Martina Hingis   Garbiñe Muguruza
  Carla Suárez Navarro
6:0, 6:3
2016 Półfinał   Martina Hingis   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:3, 2:6, 6–10
2017 Zawodniczki rezerwowe   Peng Shuai nie wystąpiły

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

edytuj

Gra podwójna (1)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2003   Wimbledon Trawiasta   Alisa Klejbanowa   Kateřina Böhmová
  Michaëlla Krajicek
2:6, 6:3, 6:2

Przypisy

edytuj
  1. Rafał Smoliński: Sania Mirza otrzymała najwyższe odznaczenie państwowe. sportowefakty.pl, 2015-08-31. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).
  2. Wimbledon: Sania-Alisa lift girls doubles title.
  3. Sania Mirza gets Arjuna Award. sania-mirza.in. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-15)]..
  4. Sania gets Padma Shri award.
  5. Mirza battles past Hingis in Korea. sptimesrussia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]..
  6. Tennis: Chakvetadze outlasts Mirza to reach Cincinnati tennis final.
  7. Mirza boycotts Indian tournaments.
  8. Vera Zvonareva beats Sania Mirza to win PTT Pattaya Open title.
  9. Saleem Khaliq: Tennis: Sania says no to Aisam. The Express Tribune, 2012-04-25. [dostęp 2012-04-25]. (ang.).
  10. Healthy Mirza resumes singles play.
  11. Under Maintenance [online], www.deccanchronicle.com [dostęp 2019-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-12].
  12. Mirza Hopes to Play With Peer Again – Pro Tennis Fan.
  13. Sania Mirza, Vesnina lose women’s doubles final.
  14. Rafał Smoliński: Mistrzostwa WTA: Obrończynie tytułu na kolanach, wielki triumf Cary Black i Sanii Mirzy. sportowefakty.pl, 2014-10-26. [dostęp 2015-09-08]. (pol.).
  15. Hingis & Mirza Win, Mirza Becomes No.1. wtatennis.com, 2015-04-12. [dostęp 2015-04-12]. (ang.).
  16. Łukasz Iwanek: Wimbledon: Uczta w finale, fantastyczny powrót i triumf Martiny Hingis i Sanii Mirzy. [w:] Wimbledon [on-line]. sportowefakty.pl, 2015-07-11. [dostęp 2015-07-13]. (pol.).
  17. WTA: HINGIS & MIRZA WIN SEVENTH TITLE OF YEAR. wtatennis.com, 2015-10-03. [dostęp 2015-10-03]. (ang.).
  18. WTA: HINGIS & MIRZA WIN EIGHTH TITLE OF YEAR. wtatennis.com, 2015-10-10. [dostęp 2015-10-11]. (ang.).
  19. WTA: Insider: Hingis & Mirza Part Ways. wtatennis.com, 10 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-16]. (ang.).
  20. WTA: Mirza hangs on to No.1 in Cincinnati. wtatennis.com, 21 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-21]. (ang.).
  21. WTA: Garcia & Mladenovic oust defending champ. wtatennis.com, 6 września 2016. [dostęp 2016-09-10]. (ang.).
  22. WTA: Hingis & Mirza Qualify For Singapore. wtatennis.com, 20 czerwca 2016. [dostęp 2016-10-29]. (ang.).
  23. Znana tenisistka spodziewa się dziecka. sport.onet.pl, 24 kwietnia 2018. [dostęp 2019-12-30]. (pol.).
  24. Rafał Smoliński: Sania Mirza została matką. Chce być gotowa na występ w igrzyskach olimpijskich w Tokio. sportowefakty.wp.pl, 30 października 2018. [dostęp 2019-12-30]. (pol.).
  25. Szymon Frąckiewicz: Była liderka rankingu deblistek wraca po ciąży. tenisklub.pl, 26 listopada 2019. [dostęp 2019-12-30]. (pol.).
  26. Stephanie Livaudais: WTA Scouting Report: Sania Mirza taking baby steps in 2020 return. wtatennis.com, 24 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-30]. (ang.).
  27. Sania Mirza and Mahesh Bhupathi win French Open mixed doubles crown. [dostęp 2012-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-09)].
  28. The many controversies of tennis player Sania Mirza. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-16)].
  29. India’s Sania Mirza gets sued for dishonoring the national flag.
  30. 33 women who made India proud.
  31. Sania Mirza gets a doctorate. hindu.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-06)]..
  32. Sania Mirza engaged to Sohrab Mirza in home Hyderabad.
  33. Sania’s break-up was mutual, says father.
  34. Sania Mirza engaged to Shoaib Malik, claims Pakistani TV channel.
  35. Sania Mirza married Shoaib in Bollywood style.
  36. Sania Mirza – The most searched female tennis player on Google.

Bibliografia

edytuj