Wikipedysta:Kokorik/brudnopis
Lonny Glaser, ur. 18. stycznia 1925 roku w Bielsku-Białej (wówczas Bielitz), zm. 16. marca 2021 r. w Wiedniu. Była austriacką działaczką społeczną, założycielką Instytutu Janineum, który zajmował się szeroko pojętą pomocą mkieszkańcom Europy Środkowo-Wschodniej, a w szczególności Polakom w czasie komunizmu. Pomoc obejmowała przekazywanie paczek żywnościowych, leków, zbieranie funduszy na operacje ratujące życie, ale także na stypendia w Austrii dla naukowców, studentów i ludzi kultury.
Bibliografia
Lonny Glaser, "Moja Polska" - przedruk wspomnień Lonny Glaser wygłoszonych 5. grudnia 1991 r. w Polskim Instytucie Kultury w Wiedniu, tłumaczenie wyd. przez Fundację Pustelnia.pl (ISBN 978-83-943942-7-1) z 2018 r.
Przypisy
Planetoida z infoboxem
I - planetoida pasa głównego
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
20 września 2006 |
Numer kolejny |
- |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
1,4127 au |
Mimośród |
0,3124 |
Peryhelium |
0,9714 au |
Aphelium |
1,8541 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
1 rok 248 dni 2 godziny |
Inklinacja |
2,522° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
0,38 km |
Masa |
7,4 × 1010 kg |
Średnia gęstość |
2,6 g/cm3 |
Jasność absolutna |
19,581m |
2006 SU49 – planetoida z pasa głównego asteroid.
Odkrycie
Planetoida została odkryta 20 września 2006 roku w ramach projektu Spacewatch.
Nazwa planetoidy jest prowizoryczna.
Orbita
Trajektoria 2006 SU49 nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 2,522°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 2 lata i 167 dni, krążąc w średniej odległości 1,41 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy.
Właściwości fizyczne
2006 SU49 ma średnicę szacowaną na ok. 0,38 km i nieregularny kształt. Jego jasność absolutna to 19,6m.
Bibliografia
- Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Kokorik/brudnopis w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Zobacz też
1995 QZ9 (20108) 1995 QZ9 (20108)
II obiekt transneptunowy
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
20 września 2006 |
Numer kolejny |
- |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
1,4127 au |
Mimośród |
0,3124 |
Peryhelium |
0,9714 au |
Aphelium |
1,8541 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
1 rok 248 dni 2 godziny |
Inklinacja |
2,522° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
0,38 km |
Masa |
7,4 × 1010 kg |
Średnia gęstość |
2,6 g/cm3 |
Jasność absolutna |
19,581m |
2006 SU49 – planetoida z pasa Kuipera.
Odkrycie
Planetoida została odkryta 20 września 2006 roku w ramach projektu Spacewatch.
Nazwa planetoidy jest prowizoryczna.
Orbita
Trajektoria 2006 SU49 nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 2,522°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje ok. 2 lat i 159 dni, krążąc w średniej odległości 1,41 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy.
Właściwości fizyczne
2006 SU49 ma średnicę szacowaną na ok. 0,38 km i nieregularny kształt. Jego jasność absolutna to 19,6m.
Zobacz też
Bibliografia
- Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Kokorik/brudnopis w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
1995 QZ9 (20108) 1995 QZ9 (20108)
Kometa z infoboxem
Kometa C/2001 Q4 (NEAT) | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
24 sierpnia 2001 |
Elementy orbity | |
Półoś wielka |
-1390,72609372086 au |
Mimośród |
1,00069169619893 |
Peryhelium |
0,961959952775241 au |
Nachylenie orbity względem ekliptyki |
99,6426038482812° |
Długość węzła wstępującego |
210,2784718959225° |
Argument peryhelium |
1,204269314730374° |
Moment przejścia przez peryhelium |
15 maja 2004 |
Charakterystyka fizyczna jądra | |
charakterystyka |
brak danych |
C/2001 Q4 (NEAT) – kometa okresowa, którą odkryto w 2001 roku.
Odkrycie komety
Kometa ta została odkryta w programie NEAT w dniu 24 sierpnia 2001 roku.
Orbita komety
C/2001 Q4 (NEAT) porusza się po orbicie w kształcie hiperboli o mimośrodzie 1,00069. Jest to obiekt jednopojawieniowy, pochodzący spoza Układu Słonecznego – po zbliżeniu się do naszej Dziennej Gwiazdy nigdy więcej już do niej nie powróci. Przez peryhelium kometa przeszła 15 maja 2004 roku w odległości 0,96 au od Słońca.
Właściwości fizyczne
Kometa ta nie była nadzwyczajnie aktywna. Osiągnęła swą największą jasność obserwowaną 7,2m, przechodząc w połowie maja 2004 przez swoje peryhelium.
Jej warkocz nie rozwinął się do widowiskowych rozmiarów, gdyż kometa nie zbliżyła się bardzo do Słońca, a lód, gazy i pył z jądra nie zdążyły się uwolnić w większej ilości.
Zobacz też
Bibliografia
- Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Kokorik/brudnopis w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Gwiazda pojedyncza
{{{oznaczenie Bayera}}} | |||
Dane obserwacyjne ([[Epoka (astronomia)|J2000]]) | |||
Gwiazdozbiór | |||
---|---|---|---|
Rektascensja |
10h 19m 32s | ||
Deklinacja |
+19° 52′ 10″ | ||
Odległość | |||
Wielkość obserwowana |
9,32 | ||
Ruch własny (RA) |
{{{ruch własny RA}}} | ||
Ruch własny (DEC) |
{{{ruch własny DEC}}} | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Rodzaj gwiazdy | |||
Typ widmowy |
M3 V | ||
Wielkość absolutna |
10,87 | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
| |||
[[Plik:{{{mapa}}}|240x240px|alt={{{alt mapy}}}|{{{opis mapy}}}]] {{{opis mapy}}} |
GJ 388 – jedna z najbliższych Układowi Słonecznemu gwiazd, klasyfikowana jako czerwony karzeł. Znajduje się ona w gwiazdozbiorze Lwa, w odległości ok. 15,94 lat świetlnych od Słońca. Jej jasność wizualna to 9,32m. Jest ona zatem za słabym obiektem, by można było ją dostrzec gołym okiem.
Właściwości fizyczne
GJ 388 należy do typu widmowego M3V (zob. diagram Hertzsprunga-Russella). Temperatura powierzchni tego czerwonego karła sięga ok. 3400 K. Jest on znacząco mniejszy od Słońca, ma od niego dużo mniejszą jasność.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Gwiazda podwójna
{{{oznaczenie Bayera}}} | |||
Układ dwóch brązowych karłów – wizja artysty | |||
Dane obserwacyjne ([[Epoka (astronomia)|J2000]]) | |||
Gwiazdozbiór | |||
---|---|---|---|
Rektascensja |
05h 35m 21,84s | ||
Deklinacja |
-05° 46′ 08,5″ | ||
Odległość | |||
Ruch własny (RA) |
{{{ruch własny RA}}} | ||
Ruch własny (DEC) |
{{{ruch własny DEC}}} | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Rodzaj gwiazdy | |||
Typ widmowy |
M 6,5 (obydwa skł.) | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
| |||
[[Plik:{{{mapa}}}|240x240px|alt={{{alt mapy}}}|{{{opis mapy}}}]] {{{opis mapy}}} |
Kruger 60 – jeden z bliższych układów podwójnych. Znajduje się w gwiazdozbiorze Cefeusza, w odległości ok. 13,15 lat świetlnych od Słońca.
Układ podwójny
Do układu Kruger 60 należą składniki Kruger 60 A oraz Kruger 60 B.
- Kruger 60 A to czerwony karzeł typu widmowego M3V (zob. diagram Hertzsprunga-Russella), o masie 0,27 masy Słońca, jasności 0,01 jasności naszej Dziennej Gwiazdy. Jasność wizualna 9,59m. Jest to składnik dominujący w tym systemie.
- Kruger 60 B jest również czerwonym karłem o typie widmowych M4Ve, masie 0,16 masy Słońca i jasności 0,0034 jasności naszej Dziennej Gwiazdy. Składnik ten jest gwiazdą rozbłyskową (ozn. dla gwiazd zmiennych DO Cephei).
Gwiazdy te obiegają swoje barycentrum w okresie 44,67 lat; dystans jaki je dzieli to średnio 9,5 au (odległość min 5,5, max 13,5 au). Ekscentryczność orbity to 0,41.
Zobacz też
Kategoria:Gwiazdy podwójne Kategoria:Gwiazdy zmienne
Szablon
{{{1}}}{{{2}}}|{{{1}}}{{{2}}} --- Tekst od tego miejsca nie jest włączony w szablon. --- Szablon tworzy odwołanie do artykułu. Odwołanie jest automatycznie formatowane z odpowiednimi wyrazami w indeksie dolnym ("subscript"). Szablon jest przydatny, kiedy pisze się na przykład o asteroidach.
--- Koniec komentarza. ---
{{{1}}}h {{{2}}}m
{{{3}}}s
{{RA|godzin|minut|sekund}}
- godzinh minutm sekunds
Jeśli nie ma argumentu sekund, to wtedy jest opcjonalnie.
{{RA|godzin|minut}}
- godzinh minutm
Księżyce
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | |
Tymczasowe oznaczenie |
S/2005 (90482) 1 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka |
8700 km |
Okres obiegu |
11? d |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa |
262 ± 170 km |
Vanth, pełna nazwa (90482) Orcus I Vanth – naturalny satelita planetoidy transneptunowej 90482 Orcus.
Odkrycie i nazwa obiektu
Weywot został odkyty w lutym 2006 roku przez astronomów M.E. Browna, T.-A. Suera za pomocą teleskopu Hubble’a. O odkryciu poinformowano 22 lutego 2006 roku. Nazwa zaczerpnięta została z mitologii ludu Tongva, w której to Weywot jest bogiem nieba.
Właściwości fizyczne
Jest to obiekt o średnicy szacowanej na ok. 100 km. Obiega Quaoara w czasie ok. 10 dni w średniej odległości ok. 10 000 km. Powstał być może w wyniku kolizji Qoaoara z innym ciałem i oddzielił się od jego lodowego płaszcza.
Zobacz też
Odkrycie i nazwa
Księżyc został odkryty 10 września 2005 roku przy użyciu teleskopu Keck II zaopatrzonego w system optyki adaptacyjnej. Pierwsza prowizoryczna nazwa tego księżyca brzmiała S/2005 (2003 UB313) 1, a nieoficjalnie nazwany został „Gabrielle” (od imienia przyjaciółki bohaterki serialu telewizyjnego Xena: Wojownicza księżniczka, ponieważ pierwsza nieoficjalna nazwa Eris brzmiała „Xena”). Obecna nazwa księżyca pochodzi od imienia córki bogini Eris i oznacza dosłownie „bez porządku”.
Orbita i właściwości fizyczne
Księżyc ten ma średnicę ok. 150 km. Krąży wokół Eris w średniej odległości ok. 37 350 km. Na jeden obieg Dysnomia potrzebuje 15 dni i 16 godzin.[1]
Księżyc ten jest około 500 razy mniej jasny od Eris.
Przypisy
Zobacz też
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- planeta karłowata
- lista planetoid z księżycami
Linki zewnętrzne
Kategoria:Księżyce planet karłowatych
Kategoria:Obiekty dysku rozproszonego
Lista planetoid
...