Wikipedysta:Kokorik/brudnopis
Lonny Glaser, ur. 18. stycznia 1925 roku w Bielsku-Białej (wówczas Bielitz), zm. 16. marca 2021 r. w Wiedniu. Była austriacką działaczką społeczną, założycielką Instytutu Janineum, który zajmował się szeroko pojętą pomocą mkieszkańcom Europy Środkowo-Wschodniej, a w szczególności Polakom w czasie komunizmu. Pomoc obejmowała przekazywanie paczek żywnościowych, leków, zbieranie funduszy na operacje ratujące życie, ale także na stypendia w Austrii dla naukowców, studentów i ludzi kultury.
Bibliografia
Lonny Glaser, "Moja Polska" - przedruk wspomnień Lonny Glaser wygłoszonych 5. grudnia 1991 r. w Polskim Instytucie Kultury w Wiedniu, tłumaczenie wyd. przez Fundację Pustelnia.pl (ISBN 978-83-943942-7-1) z 2018 r.
Przypisy https://www.niedziela.pl/artykul/65982/Wieden-zmarla-Lonny-Glaser-%E2%80%93
Planetoida z infoboxem
[edytuj | edytuj kod]I - planetoida pasa głównego
[edytuj | edytuj kod]Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
20 września 2006 |
Numer kolejny |
- |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
1,4127 au |
Mimośród |
0,3124 |
Peryhelium |
0,9714 au |
Aphelium |
1,8541 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
1 rok 248 dni 2 godziny |
Inklinacja |
2,522° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
0,38 km |
Masa |
7,4 × 1010 kg |
Średnia gęstość |
2,6 g/cm3 |
Jasność absolutna |
19,581m |
2006 SU49 – planetoida z pasa głównego asteroid.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Planetoida została odkryta 20 września 2006 roku w ramach projektu Spacewatch.
Nazwa planetoidy jest prowizoryczna.
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Trajektoria 2006 SU49 nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 2,522°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 2 lata i 167 dni, krążąc w średniej odległości 1,41 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]2006 SU49 ma średnicę szacowaną na ok. 0,38 km i nieregularny kształt. Jego jasność absolutna to 19,6m.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Kokorik/brudnopis w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]1995 QZ9 (20108) 1995 QZ9 (20108)
II obiekt transneptunowy
[edytuj | edytuj kod]Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
20 września 2006 |
Numer kolejny |
- |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
1,4127 au |
Mimośród |
0,3124 |
Peryhelium |
0,9714 au |
Aphelium |
1,8541 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
1 rok 248 dni 2 godziny |
Inklinacja |
2,522° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
0,38 km |
Masa |
7,4 × 1010 kg |
Średnia gęstość |
2,6 g/cm3 |
Jasność absolutna |
19,581m |
2006 SU49 – planetoida z pasa Kuipera.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Planetoida została odkryta 20 września 2006 roku w ramach projektu Spacewatch.
Nazwa planetoidy jest prowizoryczna.
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Trajektoria 2006 SU49 nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 2,522°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje ok. 2 lat i 159 dni, krążąc w średniej odległości 1,41 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]2006 SU49 ma średnicę szacowaną na ok. 0,38 km i nieregularny kształt. Jego jasność absolutna to 19,6m.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Kokorik/brudnopis w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
1995 QZ9 (20108) 1995 QZ9 (20108)
Kometa z infoboxem
[edytuj | edytuj kod]Kometa C/2001 Q4 (NEAT) | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
24 sierpnia 2001 |
Elementy orbity | |
Półoś wielka |
-1390,72609372086 au |
Mimośród |
1,00069169619893 |
Peryhelium |
0,961959952775241 au |
Nachylenie orbity względem ekliptyki |
99,6426038482812° |
Długość węzła wstępującego |
210,2784718959225° |
Argument peryhelium |
1,204269314730374° |
Moment przejścia przez peryhelium |
15 maja 2004 |
Charakterystyka fizyczna jądra | |
charakterystyka |
brak danych |
C/2001 Q4 (NEAT) – kometa okresowa, którą odkryto w 2001 roku.
Odkrycie komety
[edytuj | edytuj kod]Kometa ta została odkryta w programie NEAT w dniu 24 sierpnia 2001 roku.
Orbita komety
[edytuj | edytuj kod]C/2001 Q4 (NEAT) porusza się po orbicie w kształcie hiperboli o mimośrodzie 1,00069. Jest to obiekt jednopojawieniowy, pochodzący spoza Układu Słonecznego – po zbliżeniu się do naszej Dziennej Gwiazdy nigdy więcej już do niej nie powróci. Przez peryhelium kometa przeszła 15 maja 2004 roku w odległości 0,96 au od Słońca.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]Kometa ta nie była nadzwyczajnie aktywna. Osiągnęła swą największą jasność obserwowaną 7,2m, przechodząc w połowie maja 2004 przez swoje peryhelium.
Jej warkocz nie rozwinął się do widowiskowych rozmiarów, gdyż kometa nie zbliżyła się bardzo do Słońca, a lód, gazy i pył z jądra nie zdążyły się uwolnić w większej ilości.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Kokorik/brudnopis w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity Kokorik/brudnopis w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Gwiazda pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Dane obserwacyjne ([[Epoka (astronomia)|J2000]]) | |
Gwiazdozbiór | |
---|---|
Rektascensja |
10h 19m 32s |
Deklinacja |
+19° 52′ 10″ |
Odległość | |
Wielkość obserwowana |
9,32m |
Charakterystyka fizyczna | |
Rodzaj gwiazdy | |
Typ widmowy |
M3 V |
Wielkość absolutna |
10,87m |
GJ 388 – jedna z najbliższych Układowi Słonecznemu gwiazd, klasyfikowana jako czerwony karzeł. Znajduje się ona w gwiazdozbiorze Lwa, w odległości ok. 15,94 lat świetlnych od Słońca. Jej jasność wizualna to 9,32m. Jest ona zatem za słabym obiektem, by można było ją dostrzec gołym okiem.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]GJ 388 należy do typu widmowego M3V (zob. diagram Hertzsprunga-Russella). Temperatura powierzchni tego czerwonego karła sięga ok. 3400 K. Jest on znacząco mniejszy od Słońca, ma od niego dużo mniejszą jasność.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Gwiazda podwójna
[edytuj | edytuj kod]Układ dwóch brązowych karłów – wizja artysty | |
Dane obserwacyjne ([[Epoka (astronomia)|J2000]]) | |
Gwiazdozbiór | |
---|---|
Rektascensja |
05h 35m 21,84s |
Deklinacja |
-05° 46′ 08,5″ |
Odległość | |
Charakterystyka fizyczna | |
Rodzaj gwiazdy | |
Typ widmowy |
M 6,5 (obydwa skł.) |
Kruger 60 – jeden z bliższych układów podwójnych. Znajduje się w gwiazdozbiorze Cefeusza, w odległości ok. 13,15 lat świetlnych od Słońca.
Układ podwójny
[edytuj | edytuj kod]Do układu Kruger 60 należą składniki Kruger 60 A oraz Kruger 60 B.
- Kruger 60 A to czerwony karzeł typu widmowego M3V (zob. diagram Hertzsprunga-Russella), o masie 0,27 masy Słońca, jasności 0,01 jasności naszej Dziennej Gwiazdy. Jasność wizualna 9,59m. Jest to składnik dominujący w tym systemie.
- Kruger 60 B jest również czerwonym karłem o typie widmowych M4Ve, masie 0,16 masy Słońca i jasności 0,0034 jasności naszej Dziennej Gwiazdy. Składnik ten jest gwiazdą rozbłyskową (ozn. dla gwiazd zmiennych DO Cephei).
Gwiazdy te obiegają swoje barycentrum w okresie 44,67 lat; dystans jaki je dzieli to średnio 9,5 au (odległość min 5,5, max 13,5 au). Ekscentryczność orbity to 0,41.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Kategoria:Gwiazdy podwójne Kategoria:Gwiazdy zmienne
Szablon
[edytuj | edytuj kod]{{{1}}}{{{2}}}|{{{1}}}{{{2}}} --- Tekst od tego miejsca nie jest włączony w szablon. --- Szablon tworzy odwołanie do artykułu. Odwołanie jest automatycznie formatowane z odpowiednimi wyrazami w indeksie dolnym ("subscript"). Szablon jest przydatny, kiedy pisze się na przykład o asteroidach.
--- Koniec komentarza. ---
{{{1}}}h {{{2}}}m
{{{3}}}s
{{RA|godzin|minut|sekund}}
- godzinh minutm sekunds
Jeśli nie ma argumentu sekund, to wtedy jest opcjonalnie.
{{RA|godzin|minut}}
- godzinh minutm
Księżyce
[edytuj | edytuj kod]Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | |
Tymczasowe oznaczenie |
S/2005 (90482) 1 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka |
8700 km |
Okres obiegu |
11? d |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa |
262 ± 170 km |
Vanth, pełna nazwa (90482) Orcus I Vanth – naturalny satelita planetoidy transneptunowej 90482 Orcus.
Odkrycie i nazwa obiektu
[edytuj | edytuj kod]Weywot został odkyty w lutym 2006 roku przez astronomów M.E. Browna, T.-A. Suera za pomocą teleskopu Hubble’a. O odkryciu poinformowano 22 lutego 2006 roku. Nazwa zaczerpnięta została z mitologii ludu Tongva, w której to Weywot jest bogiem nieba.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]Jest to obiekt o średnicy szacowanej na ok. 100 km. Obiega Quaoara w czasie ok. 10 dni w średniej odległości ok. 10 000 km. Powstał być może w wyniku kolizji Qoaoara z innym ciałem i oddzielił się od jego lodowego płaszcza.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Odkrycie i nazwa
[edytuj | edytuj kod]Księżyc został odkryty 10 września 2005 roku przy użyciu teleskopu Keck II zaopatrzonego w system optyki adaptacyjnej. Pierwsza prowizoryczna nazwa tego księżyca brzmiała S/2005 (2003 UB313) 1, a nieoficjalnie nazwany został „Gabrielle” (od imienia przyjaciółki bohaterki serialu telewizyjnego Xena: Wojownicza księżniczka, ponieważ pierwsza nieoficjalna nazwa Eris brzmiała „Xena”). Obecna nazwa księżyca pochodzi od imienia córki bogini Eris i oznacza dosłownie „bez porządku”.
Orbita i właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]Księżyc ten ma średnicę ok. 150 km. Krąży wokół Eris w średniej odległości ok. 37 350 km. Na jeden obieg Dysnomia potrzebuje 15 dni i 16 godzin.[1]
Księżyc ten jest około 500 razy mniej jasny od Eris.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- planeta karłowata
- lista planetoid z księżycami
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Kategoria:Księżyce planet karłowatych
Kategoria:Obiekty dysku rozproszonego
Lista planetoid
[edytuj | edytuj kod]...