Przejdź do zawartości

Albatros C.XV

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albatros C.XV
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Albatros

Typ

samolot wielozadaniowy

Konstrukcja

dwupłat, konstrukcja mieszana

Załoga

2 osoby

Historia
Data oblotu

1917

Lata produkcji

1918

Liczba egz.

1820

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rzędowy Benz Bz.IV

Moc

162 kW (200 KM)

Wymiary
Rozpiętość

11,8 m

Długość

7,47 m

Wysokość

3,33 m

Powierzchnia nośna

37,5 m²

Masa
Własna

985 kg

Użyteczna

430

Startowa

1325 kg

Osiągi
Prędkość maks.

165 km/h

Prędkość wznoszenia

5,5 m/s

Pułap

6000 m

Zasięg

450 km

Długotrwałość lotu

3 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 stały zsynchronizowany karabin maszynowy Spandau wz. 08/15 kal. 7,92 mm i 1 ruchomy karabin maszynowy Parabellum wz. 14 kal. 7,92 mm obserwatora, 100 kg bomb
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie, Polska, Litwa, Łotwa, Turcja, ZSRR

Albatros C.XVniemiecki dwupłatowy samolot wielozadaniowy z okresu I wojny światowej zbudowany w wytwórni Albatros-Werke GmbH w Berlinie. Ostatnia konstrukcja z serii dwumiejscowych samolotów wywiadowczych Albatrosa.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prace nad konstrukcją samolotu rozpoczęto w 1917 roku. Doświadczenia wynikające działań lotnictwa podczas I wojny światowej skłoniły konstruktorów do prac nad stworzeniem samolotu wielozadaniowego, mogącego prowadzić zadania wywiadowcze i szturmowe oraz współpracy z artylerią. Praktyczne podejście konstruktorów do zadania dało wynik w postaci powrotu do sprawdzonego prostokątnego przekroju kadłuba oraz podniesienia stanowiska obserwatora w celu poprawy widoczności. Nowym rozwiązaniem konstrukcyjnym było przesunięcie górnego płata do przodu względem dolnego, co redukowało niekorzystne oddziaływania pomiędzy płatami[1].

Produkcję nowej konstrukcji prowadzono w macierzystych zakładach Albatrosa oraz w Bayerische Flugzeug-Werke, Halberstädter Flugzeug-Werke oraz Linke-Hoffman we Wrocławiu[2]. Wyprodukowano 1820 egzemplarzy[3][niewiarygodne źródło?]. Niewielka liczba egzemplarzy trafiła na front przed zawieszeniem broni[4]. Zostały użyte od operacji wsparcia wojsk naziemnych. Podczas użytkowania ujawniły się wady konstrukcji, zakończenie wojny spowodowało zakończenie prac nad rozwojem tej maszyny[5].

Użycie w lotnictwie polskim

[edytuj | edytuj kod]

Po odzyskaniu niepodległości Wojsko Polskie zakupiło 18 samolotów typu C XV od prywatnych firm w Gdańsku. Transakcja doszła do skutku dzięki działalności Polskiej Misji Zakupów kierowanej przez por. pil. Wiktora Willmanna[6]. Pierwsze egzemplarze dostarczono w sierpniu 1920 roku, początkowo trafiły do Stacji Lotniczej Ławica, a następnie do Centralnych Warsztatów Lotniczych. Samoloty otrzymały polskie oznaczenie typu 23 i numery od 1 do 18. Zostały przekazane na wyposażenie 8., 12., 14., 16. eskadra wywiadowcza, 21. eskadra niszczycielska[5]. Zostały wykorzystane podczas operacji niemeńskiej oraz w operacji wileńskiej gen. Lucjana Żeligowskiego. Kilka egzemplarzy było użytkowane w Wyższej Szkole Pilotów w Grudziądzu[1]. Po zakończeniu działań wojennych Albatros C.XV, jako nietypowe maszyny, zostały skasowane na przełomie 1921 i 1922 roku[5][a]

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej[1].

Kadłub o przekroju prostokątnym, zbudowany na układzie podłużnic i wręg, o pokryciu z blachy aluminiowej i sklejki[5].

Skrzydła o konstrukcji dwudźwigarowej i dwudzielnej. Płat górny wyposażony w lotki. Kryte od krawędzi natarcia do pierwszego dźwigara sklejką, dalej płótnem. Komora płatów usztywniona słupkami i linkowymi naciągami[1].

Usterzenie o konstrukcji drewnianej, a szkielet statecznika poziomego i sterów spawany z rur stalowych. Pionowy statecznik pokryty sklejką, wykonany jako integralna część kadłuba. Stateczniki poziome dwudzielne, podparte zastrzałami, pokryte płótnem[1].

Podwozie trójpunktowe z płozą ogonową.

Napęd – rzędowy, 6-cylindrowy chłodzony wodą silnik Benz Bz.IV o mocy 200 KM (150 kW) lub Benz Bz.IVa o mocy 162 kW (220 KM). Chłodnica skrzynkowa umieszczona przed płatem górnym[5].

  1. Krzysztof Chołoniewski i Wiesław Bączkowski podają jako datę wycofania samolotu z użytku rok 1931. W ich publikacji jest zamieszczone zdjęcie uszkodzonego Albatrosa C.XV z 3 pułku lotniczego z 1926 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Albatros C XV. bequickorbedead.com. [dostęp 2020-02-22].
  2. Chołoniewski i Bączkowski 1987 ↓, s. 13.
  3. Skrzydlata Polska 1971 ↓, s. 15.
  4. Gray, Thetford 1962 ↓, s. 259.
  5. a b c d e Albatros C-XV, 1918. bequickorbedead.com. [dostęp 2020-02-22].
  6. Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 201.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]