Przejdź do zawartości

Edwin Linkomies

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edwin Linkomies
Ilustracja
Edwin Linkomies (1960)
Pełne imię i nazwisko

Edwin Johan Hildegard Linkomies

Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1894
Wyborg

Data i miejsce śmierci

8 września 1963
Helsinki

Premier Finlandii
Okres

od 5 marca 1943
do 8 sierpnia 1944

Przynależność polityczna

Partia Koalicji Narodowej

Poprzednik

Johan Wilhelm Rangell

Następca

Antti Hackzel

Edwin Johan Hildegard Linkomies (ur. 22 grudnia 1894 w Wyborgu, zm. 8 września 1963 w Helsinkach) – fiński literaturoznawca i polityk, premier Finlandii w latach 1943–1944.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1911 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Helsińskim. W 1913 roku uzyskał tytuł magistra w dziedzinach łaciny, greki, filozofii i historii powszechnej. W latach 1914–1920 nauczał łaciny w różnych szkołach w Helsinkach. W 1923 roku uzyskał stopień doktora, po czym objął stanowisko profesora literatury rzymskiej na Uniwersytecie Helsińskim.

W 1918 roku związał się z powstałą wówczas Partią Koalicji Narodowej. Został członkiem zarządu gazety „Uusi Suomi”, oficjalnego pisma partii. Trzykrotnie (w 1933, 1936 i 1939 roku) był wybierany do parlamentu. Przejawiał narodowo-konserwatywne poglądy polityczne, komunistów, a także socjaldemokratów uważał za zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa, ale dystansował się od skrajnie prawicowych poglądów Patriotycznego Ruchu Ludowego, z którym jego partia była w koalicji.

Chciał uniknąć wojny zimowej i do jej wybuchu starał się znaleźć pokojowe rozwiązanie konfliktu z ZSRR. W czasie wojny kontynuacyjnej był zwolennikiem współpracy z Niemcami. W 1943 roku poparł prezydenta Risto Rytiego w reelekcji, w zamian za co Ryti poparł kandydaturę Linkomiesa na premiera Finlandii.

Gdy sytuacja na frontach II wojny światowej zaczęła się zmieniać na niekorzyść Niemiec, Finlandia rozpoczęła rozmowy pokojowe z ZSRR. Proponowane przez Rosjan warunki nie zostały zaakceptowane przez rząd Linkomiesa i zdecydował się on na podpisanie kolejnego porozumienia z Niemcami. Po zakończeniu wojny, w 1946 roku Linkomes, wraz z Rytim i innymi sygnatariuszami tego traktatu, został postawiony przez sądem i skazany na pięć lat więzienia. Linkomies został zwolniony w 1948 roku, a ułaskawiony w 1949.

Powrócił do pracy naukowej na Uniwersytecie Helsińskim, w latach 1956–1962 był rektorem, a w latach 1962–1963 kanclerzem tej uczelni.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Biogram na stronie Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu w Helsinkach