Przejdź do zawartości

Kyösti Kallio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kyösti Kallio
Ilustracja
Imię i nazwisko po urodzeniu

Gustaf Kallio

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1873
Ylivieska

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 1940
Helsinki

4. Prezydent Republiki Finlandii
Okres

od 1 marca 1937
do 19 grudnia 1940

Przynależność polityczna

Partia Centrum

Poprzednik

Pehr Evind Svinhufvud

Następca

Risto Ryti

Premier Republiki Finlandii
Okres

od 7 października 1936
do 15 lutego 1937

Przynależność polityczna

Partia Centrum

Poprzednik

Toivo Mikael Kivimäki

Następca

Aimo Cajander

Okres

od 16 sierpnia 1929
do 4 lipca 1930

Poprzednik

Oskari Mantere

Następca

Pehr Evind Svinhufvud

Okres

od 31 grudnia 1925
do 13 grudnia 1926

Poprzednik

Antti Tulenheimo

Następca

Väinö Tanner

Okres

od 14 listopada 1922
do 18 stycznia 1924

Poprzednik

Aimo Cajander

Następca

Aimo Cajander

podpis

Kyösti Kallio (ur. 10 kwietnia 1873 w Yliviesce, zm. 19 grudnia 1940 w Helsinkach) – fiński polityk, premier, a później prezydent Finlandii[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako Gustaf Kallio w mieście Ylivieska. Był członkiem Unii Agrariuszy. Trzykrotnie pełnił urząd ministra rolnictwa w latach: 1917–1918, 1919–1920 oraz 1921–1922, w tym czasie doprowadził do uchwalenia reformy rolnej, która promowała wykup ziemi na własność przez chłopów dzierżawców (tzw. lex Kallio). Aż cztery razy sprawował urząd premiera Finlandii, w latach: 1922–1924, 1925–1926, 1929–1930 i 1936–1937, a w latach 1920–1936 kilkakrotnie był przewodniczącym fińskiego parlamentu. W okresie od roku 1937 do 1940 był prezydentem Finlandii.

12 marca 1940 roku, w przeddzień zawarcia w Moskwie układu pokojowego kończącego wojnę zimową, prezydent Kallio podpisując pełnomocnictwa delegacji fińskiej do zawarcia pokoju na warunkach narzuconych przez Stalina, wyraził się słowami „Niech uschnie ręka, która podpisała taki dokument”. Pięć miesięcy później prezydent doznał wylewu krwi do mózgu, wskutek czego dotknął go paraliż prawej ręki. W związku z powyższym 27 listopada 1940 prezydent poprosił parlament o przyjęcie jego dymisji. Stan jego zdrowia pogarszał się jednak coraz bardziej i 19 grudnia 1940 Kyösti Kallio zmarł nagle na kolejny wylew na peronie dworca kolejowego w Helsinkach[2].

Został odznaczony m.in. estońskim Krzyżem Wolności II klasy (1920) oraz Orderem Krzyża Orła I klasy (1932).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kyösti Kallio 1873–1940, 4th President of Finland 1936–1940. suomenpresidentit.fi. [dostęp 2017-12-15]. (ang.).
  2. Mark Sołonin, 25 czerwca. Głupota czy agresja?, Wydawnictwo Rebis, Poznań 2011.