Przejdź do zawartości

SS Leonardo da Vinci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonardo da Vinci
ilustracja
Bandera

 Włochy

Armator

Società di Navigazione Italia

Dane podstawowe
Typ

statek pasażerski

Historia
Stocznia

Ansaldo S.A.(inne języki)

Data wodowania

1959

Data oddania do eksploatacji

1960

Dane techniczne
Liczebność załogi

580

Liczba pasażerów

1326

Długość całkowita (L)

234 m

Szerokość (B)

28 m

Pojemność

33 430 RT

Napęd mechaniczny
Silnik

turbiny parowe o mocy 52 000 KM

Liczba śrub napędowych

2

Prędkość maks.

24,5 w.

Leonardo da Vinci – włoski turbinowy statek pasażerski armatora "Società di Navigazione Italia" zbudowany w roku 1960 przez stocznię Ansaldo S.A.(inne języki) z Genui i wprowadzony na linię nowojorską (w miejsce utraconego SS Andrea Doria). Koncepcja konstrukcyjna "Leonardo da Vinci" była kontynuacją nowej architektury okrętowej tzw. "szkoły włoskiej". Statek wyruszył w podróż dziewiczą z Genui przez Neapol i Cannes do Nowego Jorku w lipcu 1960 roku. Wszystkie kabiny posiadały pełną klimatyzację z własną regulacją. Na pokładzie funkcjonowała radiowa rozgłośnia pokładowa nadająca trzy różne programy i po raz pierwszy pokładowe studio telewizyjne (nadające audycje z zewnątrz oraz ze statku). Na rufie statku znajdowały się ułożone tarasowo trzy baseny ze sztucznymi "plażami" zwane potocznie "lido". Statek dysponował również nowocześnie wyposażonym szpitalem i własną redakcją i drukarnią wydającą dziennik "Corriere del Mare / Kurier Morski". Ze względu na rosnącą konkurencję transatlantyckich połączeń lotniczych statek przeszedł na linię południowoamerykańską. W dniu 4 lipca 1980 roku na wycofanym z eksploatacji statku wybuchł pożar, który w ciągu czterech dni strawił go w całości, powodując w końcu przewrócenie się wypalonego kadłuba.