Przejdź do zawartości

11 Polowa Techniczna Baza Rakietowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
11 Polowa Techniczna
Baza Rakietowa
Ilustracja
Odznaka pamiątkowa 11 PTBR
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

9 maja 1963

Rozformowanie

31 grudnia 1992

Tradycje
Święto

9 maja

Dowódcy
Pierwszy

ppłk mgr inż. Zenon Kuś

Ostatni

płk dypl. Romuald Majchrzak

Organizacja
Numer

1480

Dyslokacja

Skwierzyna

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska Rakietowe i Artyleria

Podległość

Śląski Okręg Wojskowy

11 Polowa Techniczna Baza Rakietowa – jednostka rakietowo-techniczna Wojsk Rakietowych i Artylerii Śląskiego Okręgu Wojskowego.

Powstała w Skwierzynie 9 maja 1963 jako 15 Polowa Techniczna Baza Rakietowa[1]. Podstawę formowania stanowiło zarządzenie szefa sztabu ŚOW z 10 grudnia 1962. Baza podlegała dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego, a bezpośredni nadzór nad nią sprawował szef Służby Uzbrojenia i Elektroniki ŚOW. 3 grudnia 1982 baza wyszła z podporządkowania szefa Służby Uzbrojenia i Elektroniki i przeszła w podległość szefa Wojsk Rakietowych i Artylerii ŚOW.

31 grudnia 1992 baza została rozformowana.

Zadania bazy

[edytuj | edytuj kod]

Do głównych zadań bazy należało utrzymywanie określonej liczby pocisków balistycznych w pełnej sprawności technicznej oraz gotowość do prowadzenia zabiegów obsługowo-technicznych. W pierwszym okresie obsługiwano pociski R-150 (zestaw 9K51 z rakietą 8K11), a w okresie późniejszym R-300 (zestaw 9K72 Elbrus z rakietą 8K14). Pociski tego typu przechowywane były w gotowości zerowej – tzw. „gotowości arsenalskiej”. Zadaniem bazy było przygotowanie ich od gotowości nr 6 do gotowości nr 4[a].

Przygotowanie pocisków taktycznych R-30 (zestaw 2K6 z rakietami 3R9 i 3R10), R-70 (zestaw 9K52MŁuna) polegało na przeglądzie zewnętrznym oraz doprowadzeniu do gotowości nr 4 – przyłączeniu głowicy bojowej a następnie przetransportowaniu i przeładunku na środki transportu dywizjonów rakiet taktycznych.

11 PTBR była jedną z czterech Polowych Baz Rakietowych w Polsce, obok 18 PTBR (Gumieńce) dla Pomorskiego Okręgu Wojskowego, 15 PTBR (Kobylanka) dla 36. Brygady Artylerii oraz 21 PTBR (Orneta) dla Warszawskiego Okręgu Wojskowego[2].

Struktura bazy

[edytuj | edytuj kod]
Pododdział Skład Wyposażenie
sztab jednostki
bateria dowodzenia pluton łączności 2 radiostacje R-140;
5 radiostacji RD-115Z;
ruchomy węzeł łączności RWŁ-1M;
drużyna telefoniczna;
polowa stacja ładowania akumulatorów PSŁ-1;
polowy warsztat łączności Ł-4
pluton maszyn inżynieryjnych 2 spycharki gąsienicowe BAT-M
maszyna gąsienicowa MDK-2M
2 przyczepy niskopodwoziowe
samochód KrAZ
2 mosty towarzyszące SMT-1.
pluton ochrony i regulacji ruchu 2 drużyny PKMZ-2;
2 drużyny ochrony i regulacji ruchu;
drużyna rozpoznania skażeń.
2 baterie techniczne


Bateria podczas pracy bojowej rozwijała trzy punkty:
1. punkt kontroli technicznej:
– zespół kontroli układu kierowania
– zespół sprężarkowy
2. punkt napełniania:
– zespół napełniania;
3. punkt montażu:
– zespół montażu.
zespół kontroli układu kierowania rakieta szkolna;
namiot technologiczny do prowadzenia sprawdzeń rakiet;
samochód terenowy;
agregat prądotwórczy, podgrzewacz powietrza.
zespół sprawdzeń niezależnych stacje sprawdzeń: kompleksowych, niezależnych
zespół sprawdzenia układu napędowego sprężarka;
wskaźnik wilgotności powietrza, namiot 8J11P;
agregat prądotwórczy, samochód Star 266
zespół napełniania dystrybutor paliwa;
dystrybutor utleniacza;
urządzenie neutralizacyjne;
samochód terenowy.
zespół montażu dźwig;
schowek do przewozu i przechowywania głowic.
kompania transportowa pluton rakiet operacyjno-taktycznych rakiety 8K14 na naczepach ciągników siodłowych
pluton rakiet taktycznych rakiety R-30 na naczepach ciągników siodłowych
pluton transportowy rakiety R-70 na wozach transportowych ŁTM
pluton transportowy pojazdy transportujące głowice rakiet R-70 i 8K14
pluton RMN
(rakietowych materiałów napędowych)
cysterny dowozu paliwa rakietowego;
cysterny dowozu utleniacza;
samochód neutralizujący.
pluton zabezpieczenia technicznego dźwigi;
elektrownia 8N01.
pluton zaopatrzenia
(podlegający kwatermistrzowi)
drużyna gospodarcza kuchnie polowe
drużyna zaopatrzenia samochody z zaopatrzeniem
żywnościowy, mundurowy, uzbrojenie
drużyna MPS cysterny z paliwem
pluton warsztatowy
(podlegający zastępcy dowódcy ds. technicznych)
3 drużyny remontowe 3 polowe warsztaty remontowe B-1/SAM i B-2/SAM;
stacja ładowania akumulatorów PSŁ
drużyna uzbrojenia rusznikarnia

Szefowie/Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]
  • 10 grudnia 1962 – 12 lipca 1963 – płk mgr inż. Zenon Kuś – kierownik Grupy Organizacyjnej;
  • 12 lipca 1963 – 15 grudnia 1963 – płk mgr inż. Zenon Kuś – szef 15 PTBR;
  • 15 grudnia 1963 – 22 kwietnia 1964 – płk mgr inż. Edmund Kowalewski – szef 15 PTBR,
  • 22 kwietnia 1964 – 4 listopada 1965 – płk mgr inż. Edmund Kowalewski – dowódca 11 PTBR;
  • 4 listopada 1965 – 21 marca 1990 – płk dypl. Mieczysław Kaletka[b][3];
  • 21 marca 1990 – 31 grudnia 1992 – płk dypl. Romuald Majchrzak.

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1967 – dyplom dowódcy ŚOW za zdobycie 1. miejsca w szkoleniu bojowym i politycznym
  • 1975 – medal pamiątkowy Za osiągnięcia w służbie wojskowej
  • 1975 – dyplom i puchar przechodni dowódcy ŚOW za całokształt działalności szkoleniowej i gospodarczej
  • 1975 – puchar i nagroda Szefa Służb Technicznych – Zastępcy Dowódcy ŚOW za zajęcie 1. miejsca w konkursie o miano "najlepszy Punkt Kontroli Technicznej (PKT) w Śląskim Okręgu Wojskowym"
  • 1975 – Prezydium Zarządu Wojewódzkiego PCK uhonorowało jednostkę odznaką i dyplomem Za Wybitne Osiągnięcia w Honorowym Krwiodawstwie
  • 1976 – honorowa odznaka Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia, za wielki wkład w budowę oddziału ginekologiczno – położniczego Szpitala Powiatowego w Skwierzynie
  • 1978 – medal "Za Zasługi dla Województwa Gorzowskiego"
  1. Dalsze przygotowanie pocisków (od gotowości nr 3 do gotowości nr 1) jako obsługę przedstartową wykonywano w brygadach.
  2. Imieniem płk. Kaletki nazwano jedną z nowo powstałych ulic w Skwierzynie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J. Majcher: Służba Uzbrojenia i Elektroniki Śląskiego Okręgu Wojskowego. s. 107.
  2. Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2. 2011. s. 155–174.. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (pol.).
  3. Uchwała Nr XLI/339/10 Rady Miejskiej w Skwierzynie z dnia 24 czerwca 2010 r.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Majcher, Z. Skolimowski: Służba Uzbrojenia i Elektroniki Śląskiego Okręgu Wojskowego – historia, tradycja, współczesność. Wrocław: ARGI, 2007.