Historia de Katowice
En realidade Katowice é un conglomerado de aldeas agrícolas e comunidades mineiras e industriais (ata 70) que dende o século XII-XIII (a máis antiga Domb ou Dab) existían no que hoxe sons os límites do concello. De 1360 data a primeira referencia de cinco máis (Bogucice ou Bogucka fundada no s.XIII, Rozdzienia, Szopienice Ligoty, Ottonowi Pilczy e Zaleze).
A riqueza da rexión en mineral de ferro (kuznice) vai marcar o seu destino. De 1397 data a mención máis antiga duhna primitiva explotación en Bogucice (Kuznica Bogucka), e en Zaleze (orixe no século XIII), seica no século XV desenrólase alí tamén unhna explotación cunha embrionaria siderurxia. Xa en 1612 e vinculado ao asentamento antedito de Rozdzienia aparece un poema "Officina ferraria: taller da fundición e innovación da noble labor do ferro".
De 1598 data a primeira mención de Katowice propiamente coma uhna villa nova en Bogucice.
Revolución industrial
Na metade do século XVIII producíuse a anexión de Silesia por Prusia o que acarreou en adiante uhna continua inmigración de alemáns a rexión. Dende 1788 a industria mineira inicia a sua andaina como tal coa apertura da primeira mina de carbón en Walanowice. Da sua man as fundicións; a primeira, de cinc, Fanny, en 1822 en Bogucice.
Pero o momento decisivo para Katowice foi 1845, cando o ferrocarril de Silesia situou alí unha das suas estacións e despois as autoridades alemás a elexiron coma centro da xermanización da Alta Silesia (Kattowitz). En 1856 foi preparado un primeiro plan para a futura cidade que terminou o século coma centro administrativo e económico da industria mineira e do aceiro da Alta Silesia. Así, en 1865 Katowice establécese coma concello independente, en 1873 capital de distrito e no 1897 adquire o status de cidade capital.
O plan de 1856 (promovido polo empresario F. W. Grundmann e a cargo do arquitecto M. Nottebohn) establecía o que son as directrices básicas da cidade moderna: un eixo lonxitudinal leste-oeste entre o ferrocarril polo sur e o río Rawa ao norte. A praza central (Rynek co teatro da ópera) e unha praza oval-hexagonal ao oeste, centro dun primeiro ensanche. O eixo trasversal norte-sur que atravesa as vías conduciría o desenrolo meridional da cidade no século XX [1].
A Primeira Guerra Mundial favoreceu a expansión industrial da urbe especialmente do aceiro coa construcción de novas plantas ao longo da beira norte do río [2].
|
Este artigo é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
|