Saltar ao contido

Marina Mayoral

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Modelo:Escritor Marina Mayoral Díaz, nada en Mondoñedo o 12 de setembro de 1942, é unha escritora galega en galego e castelán.[1]

Traxectoria

Foi catedrática de Literatura Española na Universidade Complutense de Madrid. Publicou numerosos traballos de investigación e crítica literaria, entre os que destacan os estudos sobre Rosalía de Castro, Emilia Pardo Bazán e Valle Inclán. Colabora en La Voz de Galicia.

Vídeos externos
Rosalía na voz de Marina Mayoral
13 fragmentos.

Varias das súas novelas foron traducidas ao alemán, italiano, polaco, portugués, catalán e chinés.

En 2017 foi escollida académica de honra da Real Academia Galega[2].

Obras

En galego

Narrativa

Unha árbore, un adeus, de Marina Mayoral, esta incluído na Biblioteca Galega 120.

Obras colectivas

En castelán

  • Cándida, otra vez (1979)
  • Al otro lado (1980)
  • La única libertad (1982)
  • Contra muerte y amor (1985)
  • Morir en sus brazos (1989)
  • Recóndita armonía (Alfaguara, 1994)
  • Dar la vida y el alma (1996)
  • Recuerda, cuerpo (Alfaguara, 1998)
  • La sombra del ángel (Alfaguara, 2000)
  • Querida amiga (Alfaguara, 2001)
  • La única libertad (2002)
  • Bajo el magnolio (2004).

Notas

  1. Erro no código da cita: Etiqueta <ref> non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome DBDG
  2. P., E. Galicia Confidencial, ed. "Mayoral analiza os motivos polos que Murguía destruíu as cartas de Rosalía, no seu ingreso na RAG". Consultado o 4 de decembro de 2017. 

Véxase tamén

Bibliografía

Ligazóns externas