Marina Mayoral
Modelo:Escritor Marina Mayoral Díaz, nada en Mondoñedo o 12 de setembro de 1942, é unha escritora galega en galego e castelán.[1]
Traxectoria
Foi catedrática de Literatura Española na Universidade Complutense de Madrid. Publicou numerosos traballos de investigación e crítica literaria, entre os que destacan os estudos sobre Rosalía de Castro, Emilia Pardo Bazán e Valle Inclán. Colabora en La Voz de Galicia.
 Rosalía na voz de Marina Mayoral13 fragmentos. |
Varias das súas novelas foron traducidas ao alemán, italiano, polaco, portugués, catalán e chinés.
Obras
En galego
Narrativa
- O reloxio da torre (1988)
- Chamábase Luís (Ed. Xerais, 1989)
- A man de neve (Contos do Castromil, 1992)
- Tristes armas (1994)
- Querida amiga (1995)
- Unha árbore, un adeus (1996)
- Ao pé do magnolio (2004)
- Case perfecto (Ed. Xerais, 2007)
- Quen matou a Inmaculada de Silva? (2009).
- O anxo de Eva (Xerais, 2013).
Obras colectivas
- Rosalía na cobiza do lonxe, 2013, Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades.
En castelán
- Cándida, otra vez (1979)
- Al otro lado (1980)
- La única libertad (1982)
- Contra muerte y amor (1985)
- Morir en sus brazos (1989)
- Recóndita armonía (Alfaguara, 1994)
- Dar la vida y el alma (1996)
- Recuerda, cuerpo (Alfaguara, 1998)
- La sombra del ángel (Alfaguara, 2000)
- Querida amiga (Alfaguara, 2001)
- La única libertad (2002)
- Bajo el magnolio (2004).
Notas
- ↑ Erro no código da cita: Etiqueta
<ref>non válida; non se forneceu texto para as referencias de nomeDBDG
Véxase tamén
Bibliografía
- Barrera, F., ed. (2002). Gallegos. Quién es quien en la Galicia del siglo XXI. El Correo Gallego. p. 369. ISBN 84-8064-113-4.
- Vilavedra, D., ed. (1995). Diccionario da Literatura Galega I. Galaxia. p. 379-380. ISBN 84-8288-019-5.
