Pobo hutu
| Pobo hutu | |
|---|---|
 | |
| Poboación | |
| Poboación total: 18,5 millóns | |
| Rexións principais: | |
| Aspectos culturais | |
| Lingua | ruanda, inglés e francés |
| Relixión | Cristianismo |
| Grupos relacionados | Outros pobos bantús, especialmente os tutsis e os twa |
Os hutus[1] é o nome dado a un dos tres grupos étnicos que ocupan Burundi e Ruanda. Os hutu son o maior grupo dos tres. O 90% dos ruandeses e o 85% dos burundianos son hutu. Culturalmente trátase dunha división artificial, baseada máis na clase social que nas diferenzas étnicas, dado que non hai diferenzas lingüísticas ou culturais entre os hutu e os demais grupos étnicos da zona, principalmente os tutsi. Historicamente, porén, había diferenzas físicas, principalmente na altura media. Os hutu e os tutsi comparten a mesma relixión e linguaxe (son católicos e de idioma bantú). Algúns estudosos sinalan tamén o importante papel que teñen os colonizadores belgas en crear a idea dunha raza hutu e unha raza tutsi.
Os hutu chegaron á rexión dos Grandes Lagos ao redor do século I d.C., desprazando aos twa. Os hutu dominaron a zona cunha serie de pequenos reinos ata o século XV. Crese que nesa época entraron os tutsi na zona dende Etiopía e conquistaron aos hutu. A monarquía tutsi sobreviviu ata o fin da era colonial nos anos cincuenta, usando e codificando os gobernantes belgas a división étnica para apoiar o seu dominio. A monarquía tutsi caeu cedo e a zona foi dividida en Ruanda e Burundi en 1962. Os tutsi, porén, permaneceron dominantes en Burundi mentres que os hutu gañaron un certo grao de control en Ruanda.
