kost

Checo

• Etimoloxía: do checo antigo kost, do protoeslavo *kostь.

• Pronuncia: /kost/ (AFI)

• Escoitar: cs (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

kost (sg: kost; pl: kosti)

1. (Anatomía) Óso.

Danés kost¹

• Etimoloxía: do nórdico antigo kostr.

• Pronuncia: /kʰʌsd̥/ (AFI)

Substantivo

kost (sg: kost; pl: -)

1. (Alimentación) Comida.

kost²

• Etimoloxía: do nórdico antigo quǫstr.

• Pronuncia: /kʰɔsd̥/ (AFI)

Substantivo

kost (sg: kost; pl: koste)

1. Vasoira.

Esloveno

• Etimoloxía: do protoeslavo *kostь.

• Pronuncia: /kóːst/ (AFI)

Substantivo feminino

kọ̑st (sg: kóst; pl: kostí)

1. (Anatomía) Óso.

Letón

• Etimoloxía: do protobalto *kond-t(e)i.

• Pronuncia: /kuôst/ (AFI)

• Escoitar: lv (Ficheiro ─ axuda)

Verbo transitivo

kost

1. Morder.

Serbocroata

• Etimoloxía: do protoeslavo *kostь.

• Pronuncia: /kôːst/ (AFI)

Substantivo feminino

kȏst (sg: kȏst; pl: kȍsti)

1. (Anatomía) Óso.