K wobsahej skočić

Kuši hórkowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Kuši hórkowc
Kuši hórkowc (Gentiana acaulis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Gentianales)
swójba: Hórkowcowe rostliny (Gentianaceae)
ród: Hórkowc[1][2] (Gentiana)
družina: Kuši hórkowc
wědomostne mjeno
Gentiana acaulis
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Kuši hórkowc (Gentiana acaulis, syn. Gentiana kochiana) je rostlina ze swójby hórkowcowych rostlinow (Gentianaceae).

Typiski keluch kušeho hórkowca

Kuši hórkowc je trajne zelo], kotrež docpěwa wysokosć wot 5 hač do 10 cm.

Stołpiki su zwjetša jara krótke.

Spódnje łopjena su lědma kožane, wopak jejkojte a docpěwaja dołhosć wot 3 hač do 10 cm. Stołpikowe łopjena su mjeńše.

Kćěje wot junija hač do awgusta. Zwónčkate kćenja docpěwaja dołhosć wot 4 hač do 6 cm. Wone su nutřka mustrowane a jasniše. Króna je ćmowozelena.

Rosće w suchich trawnikach, na kamjentnych trawnikach, na suchich łukach w Alpach a w předalpskim kraju we wysokosćach mjez 1200 a 2800 m. Preferuje małowapnite a kisałe hlinjane pódy.

  • Wapnowy hórkowc (Gentiana clusii) ma kćenja bjez zelenych smužkow. Rosće na wapnje.
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1stronje 118, 151.
  2. W internetowym słowniku: Enzian
  • Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije