K wobsahej skočić

Hatna syć

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Hatna syć
Hatna syć (Schoenoplectus lacustris)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Cachorowe rostliny (Cyperaceae)
ród: (Schoenoplectus)
družina: Hatna syć
wědomostne mjeno
Schoenoplectus lacustris
(L.) Palla
Wobdźěłać
p  d  w

Hatna syć (Schoenoplectus lacustris) je rostlina ze swójby cachorowych rostlinow (Cyperaceae). Dalše serbske mjeno je koniki.

Hatna syć je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 100 hač 400 cm. Rostlina ma dołhe wuběžki.

Stołpik docpěwa tołstosć wot 1,5 cm, je zrunany, bjezłopjenowy a wusahuje z wody.

Ma jenož na spódku łopjena, wot kotrychž najwjetše wodźa we wodźe.

Kćěje wot junija hač julija. Pakić wobsteji z mnoholičbnych čerwjenobrunych, 0,5 hač 1 cm dołhich kłóskow na kóncu zeleneho stołpika. Kćenja ma tři pěsty.

Płody su třihranite.

Rosće w stejacych abo słabje běžacych wodźiznach.

  • Słonišćowa syć (Schoenoplectus tabernaemontani) ma šěrozeleny stołpik. Kćenja ma jenož dwě pěsće. Płód je płona. Rosće w słonych wodźiznach.
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 408 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 440 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije