Jump to content

Սվեդիայի բարբառ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Սվեդիայի բարբառ - հայերենի կա ճյուղի բարբառներից մեկը։

Խոսվել է Անտիոքի շրջանում (Սիրիա

Ունի եռաստիճան բաղաձայնական համակարգ տեղաշարժ-տեղափոխությամբ, ուր հին հայերենի շնչեղ խուլերը նույնությամբ պահպանված են, ձայնեղները վեր են ածվել խուլի, խուլերը՝ ձայնեղների (բ→պ, պ→բ)։ Պահպանվել են նաև հին հայերենի ձայնավորները. ունի քմայնացած ä, ü և մի շարք երկբարբառներ։

Հնչյունական փոփոխությունների մեջ նկատելի են՝ ա→ու (հաց→հուց), ե→ի (թեփ→թիփ), ը→ա (հացը→հուցա), ու→աւ (սուրբ→սաւրփ), ի→էյ (զիս→յէյսԲացառական հոլովը ունի մընէ վերջավորությունը (քուրմընէ), հայցականը՝ զ նախդիրը[1]։

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Տ. Անդրեասյան, Սվեդիայի բարբառը, Երևան, 1967։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Հ. Զ. Պետրոսյան, Ս. Ա. Գալստյան, Թ. Ա. Ղարագյուլյան (1975). Լեզվաբանական բառարան. Երևան: ՀՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն. էջ էջ 277.{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)