երաժշտախաղ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾɑʒʃtɑˈχɑʁ]

վանկեր՝ ե•րաժշ•տա•խաղ•• 

Գոյական

1. թատերական ներկայացման համար գրված երաժշտական-դրամատիկական ստեղծագործություն, որ իր մեջ միավորում է գործիքային ու ձայնային երաժշտությունը (երբեմն նաև պարը) ◆ Հանդիպեցի Արամ խաչատրյանին… խնդրեց մի տիպիկ երաժշտախաղ ասեղծել։ (Մամուլ)
2. այդպիսի ստեղծագործության բեմադրությունը։

Հոմանիշներ

1. գուսաներգություն (հզվդ․)
2. երաժշտա-դրամատիկական ստեղծագործություն, որում միավորում է գործիքային և ձայնային եռաժշտությունը։

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ Աղբյուրներ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։