Deuteronomio
Deuteronomio [Deu-te-ro-nò-mi-o] es le nomine date al quinte libro del Pentateucho, derivate de un errate traduction per le Septanta de deut. 17:18, in le qual mishné hatorah (copia del Lege), esseva rendite: deuteronòmion, repetition del Lege.
Etymologia
Ab le gr. deùteros e nòmos: secunde lege: Deut. o Dt.
Introduction
Le libro del Deuteronomio se presenta como un longe discurso de Moses al Israelitas, ante transversar le fluvio Jordan pro vader in le terra de Canaan. Su redaction final se pote facer remontar, con omne verosimilantia, al tempore del reformation del culto per le rege Josia (622-621 a. C.).
Illo comencia con Dt 1:1 e fini con 2 Reges 23:50. Le Deuteronomista colligeva e selectionava antique fontes, pro interpretar pois tote iste material con discursos e notas. Probabilemente iste obra esseva redigite a Jerusalem in le periodo del exilio sub le impression del catastrophe del 587 a. C. De isto on comprende como illo presenta le historia de Israel como un apostasia progressive ab Jahweh.
Autores
- Le gruppo de autores anonyme que scribeva iste libro, es indicate per le abbreviation "Dt" e con le nomine collective de "autor del Dt". Le textos que pertine a iste libro se appella deuteronomic, isto pro distinguer los ab le Deuteronomista, le autor del obra historic dicite deuteronomistic.
Stylo e linguage
Deuteronomistic es appellate le stylo e le linguage de iste autor de scriptos historic. Le obra historic deuteronomistic es un narration del historia de Israel que parti ab le epocha de Moses, passa trans le conquesta de Canaan e le obra del Judices e perveni usque al epocha monarchic.