ვაზისუბანი (სამტრედიის მუნიციპალიტეტი)
| სოფელი | |
|---|---|
|
ვაზისუბანი | |
 ვაზისუბნის ღვთისმშობლის შობის ტაძარი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | იმერეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | სამტრედიის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ტოლები |
| კოორდინატები | 42°05′35″ ჩ. გ. 42°14′41″ ა. გ. / 42.09306° ჩ. გ. 42.24472° ა. გ. |
| ადრეული სახელები | ქორეისუბანი |
| ცენტრის სიმაღლე | 15 მ |
| მოსახლეობა | 476[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,8 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
    | |
ვაზისუბანი (ყოფ. ქორეისუბანი) — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის სამტრედიის მუნიციპალიტეტში, ტოლების თემში. მდებარეობს გურიის დაბლობზე, მდინარე ხევისწყლის ნაპირას. ზღვის დონიდან 15 მეტრი, სამტრედიიდან 14 კილომეტრი. ვაზისუბანში არის XII საუკუნის ღვთისმშობლის შობის ტაძარი.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სიმონ ყაუხჩიშვილის ვარაუდით, ქორეისუბანი მდინარე რიონის ჩრდილოეთით უნდა ყოფილიყო და მდინარის მიერ კალაპოტის შეცვლის შემდეგ აღმოჩნდა მის სამხრეთით. ამით ხსნიდა ის სოფელში მეგრული მოსახლეობის არსებობას.[2] ფეოდალურ ხანაში ეკუთვნოდა ჭილაძეების სათავადოს. XVI საუკუნეში ჯავახ ჭილაძემ სოფელი შესწირა ბიჭვინთის მონასტერს.[3]ჭილაძეთა სათავადოს გაყოფის შემდეგ შედიოდა საჯავახოს მხარეში.[4]
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 476 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[5] | 620 | 289 | 331 |
| 2014[1] |  476 |
235 | 241 |
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. 135.
- დვალაშვილი გ., გოგიშვილი მ., სამტრედიის მუნიციპალიტეტი, თბ., 2019, გვ., 105-108
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ ყაუხჩიშვილი ს., ბიზანტიელი მწერლების ცნობები საქართველოს შესახებ, ტ. III, ტფილისი: ტფილისის უნივერსიტეტის გამომცემლობა, 1936. — გვ. 313.
- ↑ თაყაიშვილი ე., „არხეოლოგიური მოგზაურობიდან სამეგრელოში“ // ძველი საქართველო, ტ. III, ტფილისი: ელექტრო მბეჭდავი სტამბა სპირიდონ ლოსაბერიძის, 1914. — გვ. 17.
- ↑ ე. გვენეტაძე, გ. გაგუა „საჯავახოს მხარე“ „პარალელი“ N5, გვ. 217 — თბილისი, 2013 წ. ISSN 0235-8417
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| |||||||||||||
