სანქტ-პეტერბურგის პეტრეს სამების საკათედრო ტაძარი
სანქტ-პეტერბურგის პეტრეს სამების საკათედრო ტაძარი | |
ძირითადი ინფორმაცია
| |
---|---|
გეოგრაფიული კოორდინატები | 59°57′00″ ჩ. გ. 30°19′00″ ა. გ. / 59.95000° ჩ. გ. 30.31667° ა. გ. |
რელიგიური კუთვნილება | რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესია |
ქვეყანა | რუსეთი |
ადგილმდებარეობა | სანქტ-პეტერბურგი |
ფუნქციური სტატუსი | რუსეთის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი |
ხუროთმოძღვრების აღწერა
| |
თარიღდება | 1709 |
სანქტ-პეტერბურგის პეტრეს სამების საკათედრო ტაძარი (რუს. Троице-Петровский собор) — პირველი მართლმადიდებლური ტაძარი სანქტ-პეტერბურგში. რომელმაც სახელი მისცა სამების მოედანს, ქალაქის ყოფილ მთავარ მოედანს.
აგებულია 1709 წელს. გადმოცემის მიხედვით თვითონ იმპერატორმა პეტრე დიდმა შეარჩია ადგილი ტაძრის ასაშენებლად. იგი პირადად ზრუნავდა ტაძარზე და საკუთარი ხელით მონაწილეობას იღებდა მის კეთილმოწყობაში. საკათედრო ტაძრის კურთხევა კი შედგა 1711 წლის 10 ივლისს. კურთხევიდან ორ წელიწადში გააფართოვეს, მიაშენეს ეგვტერები და სატრაპეზო.
პეტრე-პავლეს ეკლესიის დახურვის შემდეგ გახდა ქალაქის მთავარი საკათედრო ტაძარი, სადაც სამეფო ოჯახის მონაწილეობით იმართებოდა საზეიმო სახელმწიფო ღვთისმსახურება, მათ შორის ისეთი მსახურება, რომელიც ეძღვნებოდა პოლტავის ბრძოლასა და ნიშტადტის საზავო ხელშეკრულებას. ამ ტაძარში მიანიჭეს პეტრე I-ს იმპერატორის ტიტული. აქ დაკრძალეს პეტრე ვაჟი ალექსი და მეორე ვაჟი პეტრე გამოაცხადეს ტახტის მემკვიდრედ.
XVIII საუკუნის პირველ ნახევარში დიდი ხნის მანძილზე ტაძარში ინახებოდა სანქტ-პეტერბურგის მთავარი სიწმინდე ყაზანის ღვთისმშობლის ხატი.
ტაძარი არაერთხელ გადააკეთეს ხანძრების გამო. საბოლოოდ ტაძარი დახურეს 1933 წლის 15 აგვისტოს, ხოლო ოი თვის შემდეგ კი საბჭოთა ხელისუფლებამ დაანგრია საოლქო აღმასრულებელი კომიტეტის გადაწყვეტილებით. ხატების ნაწილი გადაიტანეს რუსულ მუზეუმში, ხოლო საეკლესიო ღირებულება ვლადიმირის საკათედრო ტაძარში. დანგრეული ტაძრის ადგილზე 1956 წელს ააგეს ახალი შენობა და გააშენეს გაზონი.
2002-2003 წლებში დანგრეული ტაძრის პატივისცემის ნიშნად ააგეს სამების სამლოცველო, რომელშიც რეგულარულად მიმდინარეობს ღვთისმსახურება.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- «Русский паломник». 1913 г. № 8. стр. 127, 128.
- Антонов В. В., Кобак А. В. «Святыни Санкт-Петербурга». Том 1. СПб. 1997 г. (см. статью здесь, также фотографии и рисунки).
- Гаврилов С. А. «Зодчий В. А. Покровский в Петербурге — Петрограде — Ленинграде» // Невский архив. Выпуск VI. СПб.: «Лики России». 2003 г. Стр. 471—497.
- Сорокин П. Е. Археологическое изучение Троице-Петровского собора // Археологическое наследие Санкт-Петербурга. — СПб., 2003. — Вып. 1. — С. 25-74.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Собор ПРЕСВЯТОЙ ТРОИЦЫ (Троице-Петровский) დაარქივებული 2019-02-05 საიტზე Wayback Machine. на сайте «Энциклопедия Санкт Петербург»