Haec commentatio de grammatica narrat. De alia significatione videatur Tempus

Tempus est intervallum mundi motus.

Tempus esse dicunt intervallum mundi motus. Id divisum in partes aliquot maxime ab solis et lunae cursu. Itaque ab eorum tenore temperato tempus dictum, unde tempestiva; et a motu eorum qui toto caelo coniunctus mundus.—Varro, De lingua latina, liber VI, pars II.

In analogia originum est tempus origninis vocabulis temporum ut hiems, aestas, et contributum earum rerum quae in agendo dicuntur ut sedetur, ambulatur, loquontor.

Origines verborum quae sunt locorum et ea quae in his in priore libro scripsi. In hoc dicam de vocabulis temporum et earum rerum quae in agendo fiunt aut dicuntur cum tempore aliquo ut sedetur, ambulatur, loquontur; atque si qua erunt ex diverso genere adiuncta, potius cognationi verborum quam auditori calumnianti geremus morem.—Varro, De lingua latina, liber VI, pars I.

In analogia partium verborum est tempus terminus technicus artis grammaticae. Hic categoriam morphologicam signat, quo loquens rem temporaliter disponere potest. Linguae antiquiores saepe plura tempora noverunt: Lingua Latina sex tempora habet, et lingua Theodisca quoque habet sex.

Nexus interni

Bibliographia

recensere
  • Bybee, Joan L., Revere Perkins, et William Pagliuca. 1994. The Evolution of Grammar: Tense, Aspect, and Modality in the Languages of the World. Sicagi: University of Chicago Press.
  • Comrie, Bernard (1985). Tense. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 0-521-28138-5 
  • Huddleston, Rodney; Pullum, Geoffrey K. (15 Aprilis 2002). The Cambridge Grammar of the English Language. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-43146-0 
  • Guillaume, Gustave. 1929. Temps et verbe. Lutetiae: Champion.
  • Hopper, Paul J., ed. 1982. Tense–Aspect: Between Semantics and Pragmatics. Amsterdam: Benjamins.
  • Huang, Z. J. 2015. "On syntactic tense in Mandarin Chinese." In Proceedings of the 27th North American Conference on Chinese Linguistics, ed. Hongyin Tao et al., vol. 2, 406–423. Angelopoli: UCLA.
  • Verb Tenses. . Oxford Living Dictionaries (Oxford University Press) 
  • Smith, Carlota. 1997. The Parameter of Aspect. Dordrecht: Kluwer.
  • Tedeschi, Philip, et Anne Zaenen, eds. 1981. Tense and Aspect. Syntax and Semantics 14. Novi Eboraci: Academic Press.
Partes orationis
(Nomen) substantivum | (Nomen) adiectivum | Nomen numerale | Pronomen | Articulus | Verbum (temporale) | Adverbium | Participium | Coniunctio | Praepositio | Interiectio | (Particula)
Verbum (temporale)
Persona: Prima | Secunda | Tertia
Numerus: Singularis | Pluralis | Dualis
Genus verbi: Activum | Passivum | (Neutrum | Commune | Deponens)
Modus: Infinitivus | Indicativus | Coniunctivus | Imperativus | Optativus
Tempus: Praesens | Imperfectum | Perfectum | Plusquamperfectum | Futurum | Futurum exactum
Vide etiam: Gerundium | Supinum | Gerundivum