Jump to content

Duat

E Vicipaedia
Pars Libri Mortuorum cor pensum in Duat monstrat.

Duat[1] in mythologia Aegyptia est regnum mortuorum, ubi Osiris deus regnat, sedesque aliorum deorum et entium supernaturalium. Quod etiam est regio ubi Ra deus solis iter ab occidente ad orientam noctu facere solet, cum Apep quotidie pugnans. Duat etiam est terra ubi animae hominum post mortem ad iudicium eunt.[2] Sepulturae mortuorum sunt aditus inter Duat et mundum quotidianum, quibus manes ex Duat uti possunt ad iter sursum deorsum faciendum.[3]

Geographia Duat terrarum quas Aegypti antiqui sciebant simile est. Sunt proprietates verisimiles, sicut flumina, insulae, agri, lacus, et speluncae, praeter phantasticos lacus igniferos, moenia ferrea, et arbores turcicos. In Libro Binarum Viarum, unus ex Textus Capulorum imaginem Duat etiam tabulae geographicae similem praebet.[4]

  1. Etiam Tuat et Tuaut, vel Akert, vel Amenthes et Amenti, vel Neter-khertet.
  2. Faulkner 1998:143.
  3. Pinch, pp. 33–5
  4. Taylor 2010:133.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Faulkner, Raymond O., conv. (1890), 1998. The Egyptian Book of the dead: the Book of going forth by day: being the Papyrus of Ani (royal scribe of the divine offerings), written and illustrated circa 1250 B.C.E., by scribes and artists unknown, including the balance of chapters of the books of the dead known as the theban recension, compiled from ancient texts, dating back to the roots of egyptian civilization. Cum textibus additos ab Ogden Goelet conversis. Cairi: American University in Cairo Press. ISBN 9774244346.
  • Pinch, G. 1994. Magic in Ancient Egypt. Londinii: British Museum Press.
  • Taylor, John, ed. 2010. Ancient Egyptian Book of the Dead. Londinii: British Museum Press.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae ad Duat spectant.