Iocus

Histrio comicus cum persona, opus saeculi secundi a.C.n.

Iocus est locutio, vel fabula parva, vel actio, dicta aut facta ut audientes rideant.

Exempla

Nubere Paula cupit nobis, ego ducere Paulam

nolo: anus est. Vellem, si magis esset anus. (Martialis 10.8.)

Quid appellas agnum sine cruribus, capite et cauda?

Nubes.

Romanus tabernam intrat. Duobus digitis sublatis, quinque cervisias petit.

Nexus interni

• Comoedia
• Dicacitas
• Festivitas
• Gryllus
• In Russia Sovietica
• Ironia
• Ludificatio Kalendarum Aprilium
• Malo malo malo malo
• Miratio
• Risus
• Satura

Bibliographia

• Chabanne, Jean-Charles. 1992. "Jokes as a text type." Humor: International Journal of Humor Research 5 (1/2): 165–76. doi:10.1515/humr.1992.5.1-2.165.
• Azzolina, David. 1987. Tale type- and motif-indices: An annotated bibliography. Novi Eboraci: Garland Publishing.
• Beard, Mary. 2014. Laughter in Ancient Rome: On Joking, Tickling, and Cracking Up. Berkeleiae Angelopoli et Londinii: University of California Press. ISBN 978-0-520-95820-3. Google Books.

Nexus externi

• Ioci antiqui

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!