Прејди на содржината

Чајлане

Координати: 41°57′41″N 21°15′30″E / 41.96139° СГШ; 21.25833° ИГД / 41.96139; 21.25833
Од Википедија — слободната енциклопедија
Чајлане
Чајлане во рамките на Македонија
Чајлане
Местоположба на Чајлане во Македонија
Чајлане на карта

Карта

Координати 41°57′41″N 21°15′30″E / 41.96139° СГШ; 21.25833° ИГД / 41.96139; 21.25833
Општина  Сарај
Население 639 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 25028
Надм. вис. 727 м. м
Чајлане на општинската карта

Атарот на Чајлане во рамките на општината
Чајлане на Ризницата

Чајлане — село во Општина Сарај, во околината на градот Скопје.

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа во западниот дел од Скопската Котлина, лево од автпатот Тетово - Скопје.

Историја

[уреди | уреди извор]

Во XIX век, селото е дел од нахијата Дервент во Скопската каза во Отоманското Царство.

Според опширните османлиски дефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, селото било муслиманско, со 22 муслимански домаќинства. На овој попис биле забележани 104 мажи муслимани, со 7 новороденчиња. Се проценува дека селото во тој период имало 222 жители.[2]

Како село со албанско население било означено од страна на Леонард Шулце Јена во 1927 година.[3] Исто така, слични податоци дава и Афанасиј Селишчев во 1929 година.[4]

Население

[уреди | уреди извор]
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948443—    
1953469+5.9%
1961552+17.7%
1971535−3.1%
1981510−4.7%
ГодинаНас.±%
19910−100.0%
1994580—    
2002580+0.0%
2021639+10.2%

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија во 1931 година, селото имало 400 Албанци.[5]

На пописот од 2002 година, селото имало 580 жители, од кои 577 Албанци, 2 Бошњаци и 1 останат.[6]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 639 жители, од кои 602 Албанци и 37 лица без податоци.[7]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 443 469 552 535 510 0 580 580 639
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]

Чајлане е албанско село.

Според истражувањата од 1940-тите родови во селото се:

  • Ибишалар (15 к.), Миналар (14 к.), Исафалар (19 к.) и Вјш или Долдур (19 к.) сите се доселени од фисот Бериша во северна Албанија. Доселени се пред повеќе од 200 години.[12]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Османлиски документи за историјата на Македонија - пописи од XIX век на муслиманското население - Скопски Санџак, каза Скопје. Скопје: д-р Емил Крстески. 2020.
  3. Leonhard Schultze Jena. "Makedonien, Landschafts- und Kulturbilder", Jena, G. Fischer, 1927
  4. Афанасий Селищев. „Полог и его болгарское население. Исторические, этнографические и диалектологические очерки северо-западной Македонии“. - София, 1929.
  5. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  6. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  7. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  8. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  9. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  10. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  11. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  12. Трифуноски, Јован (1954). Скопски Дервен. Белград: Српски етнографски зборник.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]