Jump to content

സരു മാരു

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
Saru Maru
Saru Maru
The great stupa of Saru Maru
The great stupa of Saru Maru
സരു മാരു is located in India
സരു മാരു
{{{map_name}}}
ഭൂപടത്തിൽ ദൃശ്യമാക്കപ്പെടുമ്പോൾ
Coordinates22°43′49″N 77°31′9″E / 22.73028°N 77.51917°E / 22.73028; 77.51917
തരംBuddhist settlement
Satellite ofPangoraria

പുരാതന സന്യാസി സമുച്ചയത്തിൻറെയും ബുദ്ധഗുഹകളുടെയും ആർക്കിയോളജിക്കൽ സൈറ്റാണ് സരു മാരു. മധ്യപ്രദേശ്, സെഹോർ ജില്ല, ബുദ്ധാനി തെഹ്സിലിൽ, പാൻഗോറാരിയ ഗ്രാമത്തിലാണ് ഈ സ്ഥലം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.[1][2] സാഞ്ചിക്ക് ഏകദേശം 120 കിലോമീറ്റർ തെക്കായിട്ടാണ് ഈ സ്ഥലം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്.

നിരവധി സ്തൂപങ്ങളും സന്യാസിമാർക്കായുള്ള സ്വാഭാവിക ഗുഹകളുമടങ്ങുന്നതാണ് ആ പ്രദേശം. ഗുഹകളിൽ നിരവധി ബുദ്ധപ്രതിമകൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട് (സ്വസ്തിക, ത്രിരത്ന, കലാസ ...). പ്രധാന ഗുഹയിൽ അശോകന്റെ രണ്ട് ശിലാശാസനങ്ങൾ കാണാം: അശോകന്റെ ശിലാരൂപങ്ങളിൽ ഒന്ന്, മൈനർ റോക്ക് എഡിറ്റിന്റെ ഒരു പതിപ്പ് n°1, പിയടസി (അശോകന്റെ ലിഖിതങ്ങളിൽ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ബഹുമാനമുള്ള നാമം) മഹാരഹാകുമാരാ (പ്രിൻസ്).[1][2]

The commemorative inscription

Piyadasi nama/ rajakumala va/ samvasamane/ imam desam papunitha/ viahara(ya)tay(e)

"പിയദസി" എന്ന് പേരുള്ള രാജാവ് ഒരു അവധിക്കാല സന്ദർശനത്തിനായി ഇവിടെ വന്നു. ഒരു ഭരണാധികാരി ആയിരിക്കുമ്പോൾ, തന്റെ മണവാട്ടിയോടൊപ്പം ജീവിച്ചു.

— അശോകൻറെ സരു മാരുവിന്റെ സന്ദർശനത്തിന്റെ ഓർമ്മയ്ക്കായി എഴുതപ്പെട്ട ശിലാഫലകത്തിൽ നിന്ന്[3]

ലിഖിതമനുസരിച്ച്, അശോക രാജവംശത്തിന്റെ കാലത്ത് ഈ ബുദ്ധ സന്യാസി സമുച്ചയം സന്ദർശിച്ചു. അദ്ദേഹം ഒരു രാജകുമാരനായിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മധ്യപ്രദേശിലെ വൈസ്രോയി ആയിരുന്ന കാലത്ത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വസതി വിദിഷയിലായിരുന്നു.[1] . ബുദ്ധമത പാരമ്പര്യത്തിൽ അശോകന്റെ ഭാര്യ വിദിഷദേവി എന്നാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. സാഞ്ചിയിൽ നിന്നുള്ള അദ്ദേഹം വിദിഷയിൽ വിവാഹിതനായി.

അവലംബങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]
  1. 1.0 1.1 1.2 Gupta, The Origins of Indian Art, p.196
  2. 2.0 2.1 Archaeological Survey of India
  3. Translated by Falk "The king, who (now after consecration) is called Piyadassi, (once) came to this place on a pleasure tour while he was still in a ruling prince, living together with this (unwedded) consort. ", in Ashoka: The Search for India's Lost Emperor, by Charles Allen p.115
Books
  • Grimes, John A. (1995). Ganapati: Song of the Self. SUNY Series in Religious Studies. Albany: State University of New York Press. pp. 38–9. ISBN 0-7914-2440-5.
  • Anne Feldhaus. "Connected places: region, pilgrimage, and geographical imagination in India". Palgrave Macmillan. Retrieved 13 January 2010.

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

[തിരുത്തുക]


Edicts of Ashoka
(Ruled 269-232 BCE)
Regnal years
of Ashoka
Type of Edict
(and location of the inscriptions)
Geographical location
Year 8 End of the Kalinga war and conversion to the "Dharma"
Year 10[1] Minor Rock Edicts Related events:
Visit to the Bodhi tree in Bodh Gaya
Construction of the Mahabodhi Temple and Diamond throne in Bodh Gaya
Predication throughout India.
Dissenssions in the Sangha
Third Buddhist Council
In Indian language: Sohgaura inscription
Erection of the Pillars of Ashoka
Kandahar Bilingual Rock Inscription
(in Greek and Aramaic, Kandahar)
Minor Rock Edicts in Aramaic:
Laghman Inscription, Taxila inscription
Year 11 and later Minor Rock Edicts (n°1, n°2 and n°3)
(Panguraria, Maski, Palkigundu and Gavimath, Bahapur/Srinivaspuri, Bairat, Ahraura, Gujarra, Sasaram, Rajula Mandagiri, Yerragudi, Udegolam, Nittur, Brahmagiri, Siddapur, Jatinga-Rameshwara)
Year 12 and later[1] Barabar Caves inscriptions Major Rock Edicts
Minor Pillar Edicts Major Rock Edicts in Greek: Edicts n°12-13 (Kandahar)

Major Rock Edicts in Indian language:
Edicts No.1 ~ No.14
(in Kharoshthi script: Shahbazgarhi, Mansehra Edicts
(in Brahmi script: Kalsi, Girnar, Sopara, Sannati, Yerragudi, Delhi Edicts)
Major Rock Edicts 1-10, 14, Separate Edicts 1&2:
(Dhauli, Jaugada)
Schism Edict, Queen's Edict
(Sarnath Sanchi Allahabad)
Rummindei Edict, Nigali Sagar Edict
Year 26, 27
and later[1]
Major Pillar Edicts
In Indian language:
Major Pillar Edicts No.1 ~ No.7
(Allahabad pillar Delhi pillar Topra Kalan Rampurva Lauria Nandangarh Lauriya-Araraj Amaravati)

Derived inscriptions in Aramaic, on rock:
Kandahar, Edict No.7[2][3] and Pul-i-Darunteh, Edict No.5 or No.7[4]

  1. 1.0 1.1 1.2 Yailenko,Les maximes delphiques d'Aï Khanoum et la formation de la doctrine du dhamma d'Asoka, 1990, pp.243.
  2. Inscriptions of Asoka de D.C. Sircar p.30
  3. Handbuch der Orientalistik de Kurt A. Behrendt p.39
  4. Handbuch der Orientalistik de Kurt A. Behrendt p.39
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=സരു_മാരു&oldid=2983342" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്