ёо
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [jo:]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠶᠣ᠊ᠣ
ᠶᠣ᠊
- (йо)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Шаазан ваар зэргийг шатаах зуух, ёу.
- II аялга.
- Тэсэхүйеэ зовуурилан өвдөхөд дуугарах аялга
- Бах таваа хангаж, даажигнан гайхахад гарах аялга үг;
- III амьт.
- Загастай нуур голд хосоороо амьдардаг, усанд сэлж шумбахдаа сайн, нягт өтгөн өдтэй нэгэн зүйл шувуу
- IV нэр.эрдэнэ.
- Эрдэнийн чулуу
- V нэр.
- Амьтны нуруу, нурууны арьс.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- ёо нугас - ахууна
- ёо шувуу - ёо нугас
- ёо хас - маш гялгар гэрэлтэй хас
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ёо аялга.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Ёв гэх заргагүй
- Ёо гэх өвчингүй
- За гэвэл яг
- Ёо гэвэл таг