Pergi ke kandungan

Economic Freedom Fighters

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Economic Freedom Fighters
SingkatanEFF
Presiden dan Panglima TertinggiJulius Malema
Naib PresidenFloyd Shivambu
PengerusiDali Mpofu
Setiausaha AgungGodrich Gardee
JurucakapMbuyiseni Ndlozi
PengasasJulius Malema
Diasaskan26 Julai 2013 (2013-07-26)
PecahanKongres Kebangsaan Afrika
Ibu pejabat82 De Korte Street
Johannesburg
Gauteng
Sayap pelajarEconomic Freedom Fighters Students' Command (EFFSC)
IdeologiKomunisme
Marxisme–Leninisme[1][2]
Anti-kapitalisme[3][4]
Anti-imperialisme
Pan-Afrikanisme
Anti-Eropanisme[5][6]
Populisme haluan kiri[7]
Kedudukan politikKiri jauh[8][9][10][11][12][13]
Penggabungan antarabangsaNone
WarnaMerah[3][4][14]
Slogan"People’s Power for Economic Freedom in Our Lifetime"
"Kuasa rakyat demi mendapatkan kebebasan ekonomi dalam masa hayat kita"
Bil. kerusi dalam Perhimpunan Kebangsaan
44 / 400
Majlis Provinsi Negara
7 / 90
Parlimen Se-Afrika
1 / 5
(Perwakilan Afrika Selatan)
Pemerintah Provinsi
30 / 430
Bil. kerusi dalam Majlis Perbandaran Metropolis Johannesburg
30 / 270
Bil. kerusi dalam Majlis Perbandaran Metropolis Nelson Mandela Bay
6 / 120
Bil. kerusi dalam Majlis Perbandaran Metropolis Cape Town
7 / 231
Laman sesawang
effonline.org Sunting ini di Wikidata
Politik South Africa
Parti politik
Pilihan raya

Economic Freedom Fighters ("Pejuang Kebebasan Ekonomi", EFF) ialah sebuah parti politik berfahaman kiri jauh[15] di Afrika Selatan.

Ia ditubuhkan pada Julai 2013 hasil pecahan daripada Kongres Kebangsaan Afrika berikutan pemecatan Julius Malema[16] daripada jawatannya sebagai Presiden Liga Belia Parti tersebut. Ia kini merupakan parti ketiga terbesar keanggotaannya dalam Parlimen Afrika Selatan.

Parti ini didirikan sebagai saingan kepada Kongres Kebangsaan Afrika dan Perikatan Demokratik yang dilihat sebagai pro-kapitalis serta dituduh mengeksploitasi rakyat kulit hitam Arika Selatan sebagai sumber buruh yang murahan. Ia didorong ideologi bawaan Frantz Fanon serta pergerakan Marxisme-Leninisme dalam melihat permasalahan antara budaya dan kelas sosial serta perjuangan mereka menentang sebarang bentuk imperialisme.[17] Ia turut mendapat inspirasi daripada pemikiran Thomas Sankara, seorang revolusioner Burkina Faso[18][19] yang dianggap sebagai "Che Guevara Afrika".[20][21][22][23]

Ia memperjuangkan pembasmian korupsi dan tol jalan raya, penyediaan kemudahan yang bermutu kepada rakyat termasuk penjagaan kesihatan dan pendidikan sejagat, kenaikan upah minimum serta pengambilan semula tanpa pampasan tanah yang dianggap telah dicuri petani kulit putih (yakni daripada keturunan Afrikaner dan British) semasa zaman apartheid.[24]

Keputusan pilihan raya

[sunting | sunting sumber]

Peringkat kebangsaan

[sunting | sunting sumber]

Perhimpunan Kebangsaan

[sunting | sunting sumber]
Tahun pilihan raya Jumlah undian diraih % undian Bil. kerusi diraih +/– Keputusan
2014[25] 1,169,259 6.35%
25 / 400
25 sebagai pembangkang
2019 1,881,521 10.79%
44 / 400
19 in opposition

Majlis Provinsi Negara

[sunting | sunting sumber]
Election Total # of
seats won
+/–
2014
7 / 90
7

Peringkat perbandaran

[sunting | sunting sumber]
Election Votes %
2016[26] 3,202,679 8.31%

Peringkat Perbandaran

[sunting | sunting sumber]
Tahun pilihan raya
[25][27]
Eastern Cape Free State Gauteng Kwazulu-Natal Limpopo Mpumalanga North-West Northern Cape Western Cape
% Bil. kerusi diraih % Bil. kerusi diraih % Bil. kerusi diraih % Bil. kerusi diraih % Bil. kerusi diraih % Bil. kerusi diraih % Bil. kerusi diraih % Bil. kerusi diraih % Bil. kerusi diraih
2014 3.48% 2/63 8.15% 2/30 10.30% 8/73 1.85% 2/80 10.74% 6/49 6.26% 2/30 13.21% 5/33 4.96% 2/30 2.11% 1/42
2019 7.84% 5/63 12.58% 4/30 14.69% 11/73 9.71% 8/80 14.43% 7/49 12.79% 4/30 18.36% 6/33 9.71% 3/30 4.04% 2/42
  1. ^ "EFF". Diarkibkan daripada yang asal pada 5 Januari 2018. Dicapai pada 24 Februari 2016 – melalui Facebook. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  2. ^ https://www.effonline.org/constitution
  3. ^ a b "Economic Freedom Fighters Party reignites debate (in English)". Al Jazeera. 14 Oktober 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 2 November 2013. Dicapai pada 1 November 2013. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  4. ^ a b "Hundreds gather for EFF launch (in English)". News24. 13 Oktober 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 4 November 2013. Dicapai pada 1 November 2013. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  5. ^ Campbell, John (2016). Morning in South Africa. Indiana University Press. m/s. 187.
  6. ^ Lewis, Megan (2016). Performing Whitely in the Postcolony: Afrikaners in South African Theatrical and Public Life. University of Iowa Press. m/s. 62.
  7. ^ "ANC holds onto power in South Africa as other parties increase vote share". Times of India. 11 May 2018.
  8. ^ South Africa's Malema says more than 60 ANC MPs will turn on Zuma. Reuters. Authors - Ed Stoddard and Sisipho Skweyiya. Published 21 July 2017. Retrieved 8 April 2018.
  9. ^ Social Changes in a Global World. p.66. Author - Ulrike Schuerkens. Published by SAGE. Published in London in 2017. Accessed via Google Books.
  10. ^ The World Since 1945: An International History. p.535. 2nd edition. Authors - P. M. H. Bell and Mark Gilbert. Published by Bloomsbury in London. First published in 2001, 2nd edition in 2017.
  11. ^ Chaos in parliament as party gets ejected for grilling Zuma over corruption in South Africa. Independent. Author - Lamiat Sabin. Published 13 February 2015. Retrieved 8 April 2018.
  12. ^ South African lawmakers disrupt parliament and demand Zuma #PayBackTheMoney Diarkibkan 2019-05-08 di Wayback Machine. AlJazeera. Published 22 August 2014. Retrieved 8 April 2018.
  13. ^ South African parliament descends into chaos. Radio New Zealand. Published 13 February 2015. Retrieved 8 April 2018.
  14. ^ "Red Tide: From 'economic freedom' to 'white genocide', extremism grabs the spotlight (in English)". Daily Maverick. 14 Oktober 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 17 Oktober 2013. Dicapai pada 1 November 2013. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  15. ^ "South Africa's opposition EFF introduces bill to nationalise..." Reuters (dalam bahasa Inggeris). 2018-08-17. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-03-23. Dicapai pada 23 Mac 2019.
  16. ^ SAPA (28 Julai 2013). "EFF readies for election registration as over 1 000 members recruited". The Times. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 Julai 2013. Dicapai pada 28 Julai 2013. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  17. ^ "Declaration". effonline.org. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-05-08. Dicapai pada 2019-05-15.
  18. ^ Duval Smith, Alex (30 April 2014). "'Africa's Che Guevara': Thomas Sankara's legacy". British Broadcasting Corporation. London. Diarkibkan daripada yang asal pada 1 November 2014. Dicapai pada 5 November 2014. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  19. ^ Shandu, Jackie (22 Mei 2014). "The Sankarist makings of the EFF". Daily Maverick. Johannesburg. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 November 2014. Dicapai pada 5 November 2014. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  20. ^ Burkina Faso Salutes "Africa's Che" Thomas Sankara by Mathieu Bonkoungou, Reuters, 17 October 2007.
  21. ^ Thomas Sankara Speaks: the Burkina Faso Revolution: 1983–87, by Thomas Sankara, edited by Michel Prairie; Pathfinder, 2007, pg 11
  22. ^ "Thomas Sankara, Africa's Che Guevara" by Radio Netherlands Worldwide, 15 October 2007.
  23. ^ "Africa's Che Guevara" by Sarah in Burkina Faso.
  24. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama irishtimes
  25. ^ a b "2014 National and Provincial Elections Results - 2014 National and Provincial Election Results". IEC. Diarkibkan daripada yang asal pada 10 Mei 2014. Dicapai pada 11 Mei 2014. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  26. ^ "Results Summary - All Ballots" (PDF). elections.org.za. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 8 Ogos 2016. Dicapai pada 11 Ogos 2016. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  27. ^ "Results Dashboard". www.elections.org.za. Dicapai pada 2019-05-11.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]