Pergi ke kandungan

Digitoksin

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Digitoksin
Data klinikal
Nama dagangDigitaline, Digitmerck, lain-lain
Kaedah
pemberian
Mulut, intravena
Kod ATC
Status perundangan
Status perundangan
  • In general: ℞ (Preskripsi sahaja)
Data farmakokinetik
Bioketersediaan98–100% (mulut)
Pengikatan protein90–97%
MetabolismeHati (CYP3A4)
Penyingkiran separuh hayat7–8 hari
Perkumuhan60% kencing, 40% tahi
Pengecam
  • (3β,5β)-3-[(O-2,6-dideoksi-
    β-D-ribo-heksapiranosil-(1->4)-
    2,6-dideoksi-β-D-ribo-heksopiranosil)oksi]-
    14-hidroksikard-20(22)-enolida
Nombor CAS
PubChem CID
IUPHAR/BPS
DrugBank
ChemSpider
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.000.691 Sunting ini di Wikidata
Data kimia dan fizikal
FormulaC41H64O13
Jisim molar764.95 g·mol−1
Model 3D (JSmol)
  • O=C\1OC/C(=C/1)[C@H]2CC[C@@]8(O)[C@]2(C)CC[C@H]7[C@H]8CC[C@H]6[C@]7(C)CC[C@H](O[C@@H]5O[C@H](C)[C@@H](O[C@@H]4O[C@@H]([C@@H](O[C@@H]3O[C@@H]([C@@H](O)[C@@H](O)C3)C)[C@@H](O)C4)C)[C@@H](O)C5)C6
  • InChI=1S/C41H64O13/c1-20-36(46)29(42)16-34(49-20)53-38-22(3)51-35(18-31(38)44)54-37-21(2)50-33(17-30(37)43)52-25-8-11-39(4)24(15-25)6-7-28-27(39)9-12-40(5)26(10-13-41(28,40)47)23-14-32(45)48-19-23/h14,20-22,24-31,33-38,42-44,46-47H,6-13,15-19H2,1-5H3/t20-,21-,22-,24-,25+,26-,27+,28-,29+,30+,31+,33+,34+,35+,36-,37-,38-,39+,40-,41+/m1/s1 N
  • Key:WDJUZGPOPHTGOT-XUDUSOBPSA-N N
 ☒N☑Y (what is this?)  (verify)

Digitoksin ialah glikosida jantung yang digunakan untuk rawatan kegagalan jantung dan jenis aritmia jantung tertentu. Ia merupakan sejenis fitosteroid, dan mempunyai struktur dan kesan yang serupa dengan digoksin, walaupun kesannya tahan lebih lama. Tidak seperti digoksin, yang disingkirkan daripada badan melalui buah pinggang, ia disingkirkan melalui hati, dan boleh digunakan pada pesakit yang mempunyai fungsi buah pinggang yang lemah atau tidak menentu. Walaupun beberapa ujian terkawal telah menunjukkan digoksin berkesan dalam sebahagian pesakit yang dirawat untuk kegagalan jantung, asas bukti untuk digitoksin tidak begitu kukuh, walaupun ia dianggap sama berkesan.[1]

Kegunaan perubatan

[sunting | sunting sumber]

Digitoxin digunakan untuk rawatan kegagalan jantung, terutamanya pada orang yang mempunyai fungsi buah pinggang terjejas. Ia juga digunakan untuk merawat jenis aritmia jantung tertentu, seperti fibrilasi atrium.[2][3]

Kontraindikasi

[sunting | sunting sumber]

Kontraindikasi termasuk[3]

Kesan buruk dan ketoksikan

[sunting | sunting sumber]

Digitoksin mempamerkan kesan toksik yang serupa dengan digoksin, iaitu: anoreksia, loya, muntah, cirit-birit, kekeliruan, gangguan penglihatan, dan aritmia jantung. Serpihan antibodi antidigoksin, rawatan khusus untuk keracunan digoksin, juga berkesan dalam ketoksikan digitoksin yang serius.[4]

Interaksi

[sunting | sunting sumber]

Dadah yang boleh meningkatkan ketoksikan digitoksin termasuk:[3]

Dadah yang boleh mengurangkan keberkesanan digitoksin termasuk:[3]

Farmakologi

[sunting | sunting sumber]

Mekanisme tindakan

[sunting | sunting sumber]

Digitoksin menghalang ATPase natrium-kalium dalam sel otot jantung, mengakibatkan peningkatan daya pengecutan (inotropik positif), mengurangkan kelajuan pengaliran elektrik (dromotropik negatif), meningkatkan pengujaan (batmotropik positif) dan mengurangkan kekerapan degupan jantung (kronotropik negatif).[3]

Farmakokinetik

[sunting | sunting sumber]

Ubat ini hampir diserap sepenuhnya dari usus. Apabila dalam aliran darah, 90 hingga 97% terikat kepada protein plasma. Digitoksin mengalami peredaran enterohati. Ia dimetabolismekan sebahagiannya oleh CYP3A4; metabolit termasuk digitoksigenin, digoksin (>2%) dan ester konjugat. Dalam orang yang sihat, 60% disingkirkan melalui buah pinggang dan 40% melalui najis. Dalam orang dengan fungsi buah pinggang terjejas, penyingkiran melalui najis meningkat. Separuh hayat biologi ialah 7 hingga 8 hari kecuali apabila fungsi buah pinggang dan hati terjejas, di mana ia biasanya lebih lama.[3][5]

Penerangan pertama penggunaan Digitalis purpurea bermula pada tahun 1775.[6] Selama beberapa lama, sebatian aktif tidak diasingkan. Oswald Schmiedeberg dapat memperoleh sampel tulen pada tahun 1875. Penggunaan terapeutik moden molekul ini dimungkinkan oleh kerja ahli farmasi dan ahli kimia Perancis Claude-Adolphe Nativelle (1812–1889). Analisis struktur pertama telah dilakukan oleh Adolf Otto Reinhold Windaus pada tahun 1925, tetapi struktur penuh dengan penentuan tepat kumpulan gula tidak berjaya sehingga tahun 1962.[7][8]

Penyelidikan

[sunting | sunting sumber]

Digitoksin dan kardenolida berkaitan memaparkan aktiviti antikanser terhadap rangkaian sel kanser manusia secara in vitro, tetapi penggunaan klinikal digitoxin untuk merawat kanser telah dihadkan oleh indeks terapeutiknya yang sempit.[9][10] Glikoperawakan digitoksin membawa kepada penemuan neoglikosida digitoksigenin novel yang menunjukkan potensi antikanser yang lebih baik dan mengurangkan aktiviti inotropik (mekanisme yang dianggap ketoksikan umum).[11]

  1. ^ "Treatment of congestive heart failure--current status of use of digitoxin". European Journal of Clinical Investigation. 31 (Suppl 2): 10–7. 2001. doi:10.1046/j.1365-2362.2001.0310s2010.x. PMID 11525233. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-01-05.
  2. ^ Erland Erdmann, penyunting (2013). Therapie mit Herzglykosiden. Springer. m/s. 43. ISBN 978-3-642-69046-4.
  3. ^ a b c d e f Haberfeld H, penyunting (2021). Austria-Codex (dalam bahasa German). Vienna: Österreichischer Apothekerverlag. Digimerck 0,07 mg - Tabletten.CS1 maint: unrecognized language (link)
  4. ^ "Treatment of a patient with severe digitoxin intoxication by Fab fragments of anti-digitalis antibodies". Intensive Care Medicine. 18 (7): 439–42. 1992. doi:10.1007/BF01694351. PMID 1469187.
  5. ^ "mediQ: Digitoxin". Dicapai pada 2021-09-14.
  6. ^ Withering W (1785). An Account of the Foxglove and Some of its Medical Uses: With Practical Remarks on Dropsy and other Diseases. Classics of Medicine Library.
  7. ^ "Digitoxin; a critical review". The Yale Journal of Biology and Medicine. 21 (5): 421–31. May 1949. PMC 2598854. PMID 18127991.
  8. ^ Sneader W (2005). Drug discovery: A history. Wiley. m/s. 107. ISBN 978-0-471-89980-8.
  9. ^ "Trial watch: Cardiac glycosides and cancer therapy". Oncoimmunology. 2 (2): e23082. February 2013. doi:10.4161/onci.23082. PMC 3601180. PMID 23525565. Unknown parameter |displayauthors= ignored (bantuan)
  10. ^ "Digitoxin and its analogs as novel cancer therapeutics". Experimental Hematology & Oncology. 1 (1): 4. April 2012. doi:10.1186/2162-3619-1-4. PMC 3506989. PMID 23210930.
  11. ^ "Enhancing the anticancer properties of cardiac glycosides by neoglycorandomization". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 102 (35): 12305–10. August 2005. Bibcode:2005PNAS..10212305L. doi:10.1073/pnas.0503270102. PMC 1194917. PMID 16105948.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]

Kategori berkenaan Digitoksin di Wikimedia Commons