Gravure
 |
 |
Een gravure is een afdruk van een afbeelding of een tekst die in een metalen plaat is gegraveerd (gekrast).
Een graveur bewerkt de metalen plaat waarvan de gravure een afdruk is. Hij tekent rechtstreeks op de metalen ondergrond met behulp van een burijn, een instrument dat aan het einde is afgeschuind en met drie zijden. Vanwege de hardheid van het materiaal (koper of staal) wordt de gravure gekenmerkt door haar enigszins hoekige karakter. Zilvergravures en goudgravures zijn ook mogelijk.
Behalve metaal is glas ook heel goed te graveren. Enkele mensen hebben het geduld en de vaste hand om dit te doen. Glasgraveren wordt door bedrijven veelal met een laser gedaan, maar ook door middel van diamantfrezen. Hobbyisten doen nog het echte handwerk met een dremelboor. Echte graveurs doen het met de hand en een graveerstichel, of met een frees . Deze graveurs noemt men meester-graveurs, maar zij zijn een uitstervend ras geworden. In Roeselare is nog een bedrijf waarvan de eigenaar, Peter Wyffels, een meester-graveur, nog met de hand bijvoorbeeld gouden kelken en kunstwerken in diverse materialen en met zeer complexe vormen graveert.
In de 15e eeuw werden de kopergravures nog alleen door edelsmeden gemaakt, aangezien zij de techniek van het graveren in hard metaal van oudsher machtig waren bij het decoreren van allerhande voorwerpen. In de 19e eeuw werden veel staalgravures gemaakt. Zij dienden als illustratiemateriaal in boeken. Staal is hard en een staalgravure kon in een praktisch onbeperkte oplage worden gedrukt. Gezien de grote oplages waarin zij werden gedrukt, hebben staalgravures dan ook weinig waarde. Hoewel staalgravures direct te herkennen zijn aan hun grijze toon, worden zij vaak met een ets verward.
De gravure is een diepdruk-techniek, net als een ets.
Het graveren met een frees is een verspanende techniek in tegenstelling tot etsen en krassen.
De afkorting 'del.' die men wel op gravures aantreft, komt van het Latijnse deliniavit = (hij) heeft het getekend.
Zie ook
