Naar inhoud springen

Eudialyt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eudialyt

Het mineraal eudialyt is een chloor-houdend natrium-calcium-cerium-ijzer-mangaan-yttrium-zirkonium-silicaat met de chemische formule Na4(Ca,Ce)2(Fe2+,Mn,Y)ZrSi8O22(OH,Cl)2. Het mineraal behoort tot de cyclosilicaten.

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Het gele, geelbruine, rozerode of paarse eudialyt heeft een glasglans, een witte streepkleur en een imperfecte splijting volgens het kristalvlak [0001]. De gemiddelde dichtheid is 2,9 en de hardheid is 5 tot 5,5. Het kristalstelsel is trigonaal en het mineraal is mild radioactief. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute is 7287,91.

De naam van het mineraal eudialyt is afgeleid van het Grieks εὐδιάλυτος eudiálutos, makkelijk splijtbaar[1], samengesteld uit de woorden εὖ eu, goed[1] en διάλυτος diálutos, splijtbaar[1].

Het mineraal eudialyt komt met name voor in nefelien-syenieten. De typelocatie is het Julianehåb district in Groenland. Het mineraal wordt ook gevonden in Quebec, Canada.

Literatuurverwijzingen

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. a b c Liddell, H.G. & Scott, R. (1940). A Greek-English Lexicon. revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of. Roderick McKenzie. Oxford: Clarendon Press.
Zie de categorie Eudialyte van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.