Naar inhoud springen

De Schande van Gijón

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK voetbal 1982

Vlag van Duitsland

Vlag van Oostenrijk
FRG AUT
1 0

De Schande van Gijón of het bedrog van Gijón zijn de benamingen voor een wedstrijd gespeeld tijdens het Wereldkampioenschap voetbal 1982 tussen West-Duitsland en Oostenrijk op 25 juni 1982. De wedstrijd werd gespeeld in El Molinón in de Spaanse stad Gijón, en stond onder leiding van de Schotse scheidsrechter Bob Valentine.[1]

De wedstrijd tussen West-Duitsland en Oostenrijk was de laatste in Groep B. Algerije had een dag eerder al met 3-2 gewonnen van Chili en West-Duitsland en Oostenrijk wisten dat een Duitse overwinning met één of twee doelpunten voor beide landen voldoende zou zijn voor kwalificatie naar de volgende ronde. Elk ander resultaat zou gunstig zijn voor Algerije en dus ten koste gaan van of West-Duitsland of Oostenrijk.

Wedstrijdverloop

[bewerken | brontekst bewerken]

West-Duitsland kwam in de wedstrijd al snel met 1-0 voor door een doelpunt van Horst Hrubesch.[2] Wat na de Duitse goal volgde was het langdurig en schaamteloos rondspelen van de bal rond de middencirkel, tot grote woede van de Spaanse en Algerijnse fans die getuige waren van het akkoordje tussen West-Duitsland en Oostenrijk ten koste van Algerije. De Algerijnse fans zwaaiden met bankbiljetten naar de spelers terwijl de Spaanse fans "Fuera, fuera" ("Eruit, eruit") schreeuwden. De aanwezige Duitse en Oostenrijkse fans reageerden vooral besmuikt, alhoewel een Duitse fan uit protest de vlag van zijn land verbrandde.

Uiteindelijk eindigden Oostenrijk, West-Duitsland en Algerije in groep B alle drie op 4 punten, met Algerije op plaats 3 door het mindere doelsaldo.[3]

Na afloop protesteerde Algerije zonder succes bij de FIFA, maar de wedstrijd had wel tot gevolg dat de wereldvoetbalbond besloot dat de afsluitende groepswedstrijden voortaan op dezelfde dag en hetzelfde tijdstip moeten worden gespeeld. Deze regel geldt tot op de dag van vandaag. Ook de UEFA hanteert deze regel tijdens het EK. Ook hierbij worden de afsluitende groepswedstrijden op dezelfde dag en hetzelfde tijdstip gespeeld. Ook tijdens de twee laatste rondes van voetbalcompetities zoals de Nederlandse Eredivisie worden alle wedstrijden op dezelfde dag en hetzelfde tijdstip gespeeld.

Wedstrijdgegevens

[bewerken | brontekst bewerken]
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Horst Hrubesch Goal 10' goals (assists)
Jupp Derwall Vlag van Duitsland bondscoach Vlag van Oostenrijk Felix Latzke en Georg Schmidt
Toni Schumacher
Manfred Kaltz
Karlheinz Förster
Uli Stielike
Hans-Peter Briegel
Wolfgang Dremmler
Paul Breitner
Felix Magath
Pierre Littbarski
Horst Hrubesch Werd na 69 minuten van het veld gehaald 69'
Karl-Heinz Rummenigge Werd na 66 minuten van het veld gehaald 66' Aanvoerder
opstellingen Friedrich Koncilia
Bernhard Krauss
Aanvoerder Erich Obermayer
Bruno Pezzey
Josef Degeorgi
Roland Hattenberger
Reinhold Hintermaier
Herbert Prohaska
Heribert Weber
Hans Krankl
Walter Schachner
Lothar Matthäus Werd na 66 minuten in het veld gebracht 66'
Klaus Fischer Werd na 69 minuten in het veld gebracht 69'
wissels
gele kaarten Kreeg in de 32e minuut geel 32' Reinhold Hintermaier
Kreeg in de 32e minuut geel 32' Walter Schachner
rode kaarten

Overzicht van wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste ronde
Groep A Groep B Groep C
Italië – Polen
Kameroen – Peru
Italië – Peru
Kameroen – Polen
Polen – Peru
Italië – Kameroen
West-Duitsland – Algerije
Chili – Oostenrijk
West-Duitsland – Chili
Oostenrijk – Algerije
Algerije – Chili
West-Duitsland – Oostenrijk
Argentinië – België
Hongarije – El Salvador
Argentinië – Hongarije
België – El Salvador
België – Hongarije
Argentinië – El Salvador
Groep D Groep E Groep F
Engeland – Frankrijk
Tsjecho-Slowakije – Koeweit
Engeland – Tsjecho-Slowakije
Frankrijk – Koeweit
Frankrijk – Tsjecho-Slowakije
Engeland – Koeweit
Spanje – Honduras
Joegoslavië – Noord-Ierland
Spanje – Joegoslavië
Honduras – Noord-Ierland
Honduras – Joegoslavië
Spanje – Noord-Ierland
Brazilië – Sovjet-Unie
Schotland – Nieuw-Zeeland
Brazilië – Schotland
Sovjet-Unie – Nieuw-Zeeland
Sovjet-Unie – Schotland
Brazilië – Nieuw-Zeeland
Tweede ronde
Groep 1 Groep 2 Groep 3 Groep 4
België – Polen
België – Sovjet-Unie
Polen – Sovjet-Unie
Engeland – West-Duitsland
West-Duitsland – Spanje
Engeland – Spanje
Italië – Argentinië
Brazilië – Argentinië
Italië – Brazilië
Frankrijk – Oostenrijk
Oostenrijk – Noord-Ierland
Noord-Ierland – Frankrijk
Halve finales
Polen – Italië West-Duitsland – Frankrijk
Troostfinale
Frankrijk – Polen
Finale
Italië – West-Duitsland
  • De Spaanse krant El Comercio publiceerde het wedstrijdverslag in de misdaadsectie - naast een juwelenroof en een overval in een ijzerhandel - met de titel: "40.000 mensen opgelicht door 26 Duitsers en Oostenrijkers." Het verduisterde bedrag: 12 miljoen peseta’s, de kostprijs van 40.000 tickets.[4]