Naar inhoud springen

Kasteel Vliek

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Huis Vliek te Ulestraten
Het huis gezien over de oprijlaan
De parkaanleg
De visvijvers worden in 1749 al vermeld
Neogotische rentmeesterswoning met hondenkennel op de binnenplaats. Gesloopt in opdracht van de bouwcommissie in de jaren 1990

Huis Vliek is een witgepleisterd tweelaags huis. Het ligt in de buurtschap Vliek bij het dorp Ulestraten in de Nederlands Limburgse gemeente Meerssen.

Op de binnenplaats van het gebouw werd in het begin van de 20e eeuw van mergelsteen een fraaie rentmeesterswoning met hondenkennel in neogotische stijl gebouwd. Deze is bij de restauratie in de jaren 1990 echter gesloopt.

Beschrijving van het kasteel

[bewerken | brontekst bewerken]

Het huis, gelegen aan de oostflank van de Wijngaardsberg, is een witgepleisterd tweelaags huis in Lodewijk XIV-stijl, uitgevoerd met pilasters en een rond middenrisaliet. Het wordt geflankeerd door twee zijvleugels die bij een verbouwing in 1908 zijn toegevoegd. Achter het hoofdgebouw is een binnenplaats die omsloten wordt door een kasteelhoeve aan de noordzijde en twee vleugels aan de overige zijden, waarvan een vleugel een koetshuis bevat. Zowel de hoeve als de twee vleugels zijn uit rond 1800. Het interieur van het herenhuis is uitgevoerd met een ovale hal en heeft een aantal stucdecoraties in Lodewijk XVI-stijl. Naast het huis ligt een park met twee vijvers, aangelegd in het begin van de 20e eeuw als een verfraaiing van een ouder landschapspark uit circa 1800. Een van de vijvers heeft een eiland in het midden. Verder is er in het park een badhuisje, een ornamentele brug en een zonnewijzer. Door het park stroomt de Vliekerwaterlossing en het landschapspark grenst aan het hellingbos Vliekerbos.

Geschiedenis en bewoners

[bewerken | brontekst bewerken]

Het oorspronkelijke huis werd voor het eerst genoemd in 1374 en werd toen bewoond werd door het ridderlijke geslacht Van Vlieck. Over de verdere bewoning en lotgevallen van dit versterkte huis is overigens niets bekend.[1] Er zijn ook geen restanten van het middeleeuwse huis zichtbaar.[2]

Op de locatie van het voormalige kasteel stond begin 18e eeuw een hoeve met een herenhuis.[1] Dit huis werd rond 1725 in opdracht van de Maastrichtse gemeentesecretaris en burgemeester Mathias Karel de Lennaerts verbouwd tot het gebouw zoals dit er tegenwoordig nog staat. In het begin van de 18e eeuw werd het huis aangekocht door Jean-Baptist Schoenmaeckers, een rijke heerboer uit Ulestraten en rentmeester van Sint Gerlach. Hij liet de eerder genoemde verbouwingen en de uitbreidingen aan het kasteel uitvoeren. Schoenmaeckers was gehuwd met een dochter van het geslacht Coenegracht dat zetelde op het Huis Hoogenweerth bij Maastricht. Door een huwelijk van de kleindochter van Schoenmaeckers kwam het kasteel in bezit van de familie Houben, die het kasteel echter door geldnood weer verkocht.

De nieuwe eigenaar werd Robert Marcel Arnold Magnée, burgemeester van Horn en die ook al het Kasteel Horn in bezit had. De enige dochter van Magnée trouwde met jonkheer mr. Pieter Maria Frans van Meeuwen, president van het gerechtshof in 's-Hertogenbosch. De familie van Meeuwen bleef eigenaar van het kasteel tot eind 20e eeuw, toen de laatste Van Meeuwen, jhr. mr. Pieter Godfried Maria van Meeuwen (1899-1982) en zijn echtgenote Louisa Augusta Johanna Maria van Lanschot (1899-1991) er overleden en het kasteel leeg kwam te staan.

Het kasteel werd uiteindelijk aangekocht door het Teikyo, een Japanse privé-universiteit die internationaal opereert en die het kasteel gebruikte als internaat voor Japanse meisjes die in Limburg studeerden. Het internaat is ten slotte opgeheven en later werden het kasteel en de tuinen gerestaureerd.

Rijksmonument

[bewerken | brontekst bewerken]

Het kasteel inclusief de bijgebouwen, de tuin- en parkaanleg en diverse andere objecten op het terrein zijn rijksmonument.

Zie de categorie Kasteel Vliek van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.