Cyrus

Nederlands

2. Koning Cyrus op een schilderij van Rembrandt .

Uitspraak

• Geluid:  Cyrus    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsirʏs / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• Cy·rus

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn Cyrus
• [2] vernederlandst van Hebreeuws  כּוֹרֶשׁ en  (Koresj) uit de Bijbel
• [3] verwijzing naar de Perzische koningsnaam, ook onder invloed van de Bijbel en het Oudgrieks κύριος (kurios) "Heer"

	enkelvoud
nominatief	Cyrus
genitief	Cyrus'

Eigennaam

Cyrus m

1. (geschiedenis) naam van drie Perzische koningen uit het geslacht van de Achaemeniden
   1. Cyrus I, de kleinzoon van de grondlegger van deze dynastie
      (wikidata: Cyrus I )
   2. Cyrus de Grote, die van Perzië een wereldrijk maakte
      (wikidata: Cyrus de Grote )
   3. Cyrus de Jongere, die een opstand tegen zijn broer leidde (beschreven in de Anabasis van Xenofon)
      (wikidata: Cyrus de Jongere )
2. (religie) in de Bijbel Cyrus de Grote, koning van het door hem gevormde rijk van Perzië; geeft de Joden in Babel toestemming om terug te keren naar hun land (22x: Jes. 44:28 +, Dan. 1:21 +, Ezra 1:1 +, 2 Kron. 36:22 +)
3. (mannelijke naam) jongensnaam

Synoniemen

• [2] Kores, Koresj (uitspraakvarianten)

Gangbaarheid

• Het woord 'Cyrus' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Latijn

Uitspraak

• IPA: /ˈkyː.rus/

Woordherkomst en -opbouw

• via Oudgrieks Κῦρος (Kuros) van Oudperzisch 𐎤𐎢𐎽𐎢𐏁 (kuruš) "heer, zon"

Eigennaam

Cyrus m

1. (geschiedenis) Cyrus, naam van drie Perzische koningen uit het geslacht van de Achaemeniden