tuna

Occitan Etimologia Prononciacion

• /'tynɔ/, /'tynɔ/
• /'tyna/, /'tyna/ lem., auv., viv.

tu | na (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
tuna	tunas
['ty/nɔ]	['ty/nɔs]

tuna femenin

1. Trauc de sèrp
2. Retira per l'ivèrn
3. Cuba / sèrva / cistèrna
4. Cauna rectangulara curada de man d'òme dins lo ròc.

Forma de vèrb

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de tunar
2. Segonda persona de l'imperatiu afirmatiu de tunar

Sinonims

1. tunèl
2. galariá

Traduccions

alemand: anglés: arabi: catalan: chinés: chèc: espanhòl:

francés: grèc: italian: neerlandés: portugués: polonés: rus:

Referéncias

Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]

Patagón de Bagua Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Nom comun

tuna

1. Aiga.

Referéncias

• Willem F. H. Adelaar, Pieter C. Muysken, 2007, The Languages of the Andes, Cambridge Language Surveys, Cambridge, Cambridge University Press.

Romanés Etimologia

Del latin tonāre.

Prononciacion

/tuˈna/, /tuˈna/

Sillabas

tu | na (2)

Vèrb

a tuna

1. Tronar.