vièlh

Veire tanben : vielh

Occitan Etimologia

Del latin vetulus.

Prononciacion

lengadocian /ˈbjɛl/, /ˈbjɛl/

Lengadocian : escotar « vièlh »

provençau /ˈvjɛw/, /ˈvjɛw/, /ˈvjɛj/, /ˈvjɛj/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	vièlh	vièlhs
	[bjɛl]	[bjɛls]
Femenin	vièlha	vièlhas
	[ˈbjɛʎo̞]	[ˈbjɛʎo̞]

vièlh masculin (lengadocian) (provençau)

1. D'una edat granda, anciana.

Variantas dialectalas

• vielh (gascon), (lemosin), (vivaroaupenc)

Sinonims

• ancian
• atjat
• annadit

Derivats

• vielhaca
• vielhanchon
• vielhariá
• vielhassós
• vielhesa
• vielhet
• vielhir
• vielhitge
• vielhon
• vielhòt
• vielhum

Traduccions

alemand : alt (de) anglés : old (en) catalan : vell (ca) dalmata : vieclo (dlm) espanhòl : viejo (es) francés : vieux (fr) gaelic escocés : sean (gd) galés : hen (cy)

gaelic irlandés : sean (ga) islandés : gamall (is) italian : vecchio (it) ladin: vedl (lld) neerlandés : oud (nl) sard: betzu (scv) sicilian : vecchiu (scn) portugués : velho (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
vièlh	vièlhs
[ˈbjɛl]	[ˈbjɛls]

vièlh (lengadocian) (provençau), masculin, (femenin: vièlha)

1. Lo qu'es atjat.
2. Çò qu'es vièlh, usat.

Variantas dialectalas

• vièlh (gascon), (lemosin), (vivaroaupenc)

Sinonims

• ancian
• atjat
• annadit