auxiliara

Occitan Etimologia

Del latin auxiliarius « venent a l'ajuda », de auxilium (« ajuda »).

Prononciacion

/awt͡siˈljaɾ/, /awt͡siˈljaɾ/ França (Bearn) : escotar « auxiliara »

Sillabas

au|xi|lia|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
auxiliara	auxiliaras
[awt͡siˈljaɾo̞]	[awt͡siˈljaɾo̞s]

auxiliara femenin

1. (masculinizacion: auxiliar) Aquela qu'ajuda, qu'assistís, assistenta, ajuda, adjunta.
   • Foguèt presa coma auxiliara al Ministèri de las finanças.

Traduccions

alemand: akzessorisch (de), zugehörig (de), dazugehörig (de) anglés: auxiliary (en), ancillary (en), subsidiary (en) basc: laguntzaile (eu) catalan: auxiliar (ca)

espanhòl: auxiliar (es) francés: auxiliaire (fr) italian: ausiliario (it) portugués: auxiliar (pt), acessório (pt), apenso (pt), lateral (pt), secundário (pt)

Forma d'adjectiu

auxiliara

1. Femenin singular de auxiliar

Portugués Prononciacion

[?]

Forma de vèrb

auxiliara

1. Primièra persona del singular du Plus que perfach de auxiliar.
2. Tresena persona del singular du Plus que perfach de auxiliar.