Vejatz lo contengut

ban

Un article de Wikiccionari.
Veire tanben : bán
Occitan Etimologia
Del bas francic ban « lei que l'infraccion fa castig »
Prononciacion

/ban/

Sillabas

ban

Nom comun
Declinason
Singular Plural
ban bans
[ban] [bans]

ban masculin

  1. Proclamacion per ordonar o enebir quicòm.
    1. Publicacion per via d’afichas a la pòrta de l'ostal de vila, o d'un luòc de culte, d’una promessa de maridatge.
  2. (feudalitat) Convocacion del senhor per que sa gent nòbla realize son servici a la guèrra.
  3. (per extension) Lo quite còrs de la noblesa podent, per çò far, èsser convocar.
  4. Pèna diexili impoausat a qualqu’un per proclamacion.
Derivats Traduccions
Anglés Etimologia
Del bas anglés bannen « semonsar; bandir; maldire »
Prononciacion

Estats Units d'America (Nòu Mexic) : escotar « ban » Fichièr:LL-Q1860 (eng)-Arlo Barnes-ban.wav

escotar « ban »

Prononciacion

/bæn/

Sillabas

ban

Vèrb

ban

  1. semonsar
  2. anatemizar
  3. maldire
  4. enebir, interdire
Nom comun

ban (plural: bans)

  1. ban
  2. interdiccion, defensa, enebicion.
Catalan Etimologia
Del bas francic ban « lei que l'infraccion fa castig »
Prononciacion

/ban/

Sillabas

ban

Nom comun
Declinason
Singular Plural
ban bans
[ban] [bans]

ban masculin

  1. ban
Francés Etimologia
Del bas francic ban « lei que l'infraccion fa castig »
Prononciacion

França (Lion) : escotar « ban »

França (Lion) : escotar « ban » França (Somain) : escotar « ban »

Prononciacion

/bɑ̃/

Sillabas

ban

Nom comun
Declinason
Singular Plural
ban bans
[bɑ̃]

ban masculin

  1. ban
Tohono o'odham Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[?]

Nom comun
Declinason
Singular Plural
ban baːban
[ban] [baːban]

ban

  1. Coiòt.
Referéncias
  • Jane H. Hill, Ofelia Zepedia, 1998, Tohono O'odham (Papago) Plurals, Anthropological Linguistics 40, n° 1, p. 1-42.
Recuperada de « https://oc.wiktionary.org/w/index.php?title=ban&oldid=386667 »