Duża skocznia narciarska

lista w projekcie Wikimedia

Duża skocznia narciarska – typ skoczni narciarskiej, pod względem wielkości plasujący się pomiędzy skoczniami normalnymi a mamucimi. Na dużych skoczniach narciarskich organizuje się konkursy skoków podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich, MŚ w narciarstwie klasycznym, a także podczas zawodów Pucharu Świata oraz Pucharu kontynentalnego w skokach narciarskich.

Według standardów przyjętych przez Międzynarodową Federację Narciarską o klasyfikacji skoczni jako dużej decyduje rozmiar (HS) wynoszący minimalnie 110 m. Punkt konstrukcyjny takiej skoczni umieszczony ma być co najmniej na 100 metrze[1].

Aktualnie mistrzem olimpijskim w skokach na takim obiekcie jest Marius Lindvik (2022), zaś mistrzem świata - Timi Zajc (2023).

Duże skocznie posiadające homologację FIS 

edytuj

Stan na 22 lipca 2018

Państwo Miejscowość Skocznia HS [m] K [m]
  Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 140 125
Innsbruck Bergisel 130 120
Stams Brunnentalschanzen 115 105
  Czechy Harrachov Čerťák 142 125
Liberec Ještěd 134 120
  Finlandia Kuopio Puijo 127 120
Lahti Salpausselkä 130 116
Ruka Rukatunturi 142 120
  Francja Chaux-Neuve La Côté Feuillée 118 106
Courchevel Tremplin du Praz 135 125
  Japonia Hakuba skocznia HS131 131 120
Sapporo Ōkurayama[a] 137 123
  Kanada Whistler Whistler Olympic Park Ski Jump 140 125
  Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant 140 125
  Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park 142 125
  Niemcy Brotterode Inselbergschanze 117 105
Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 142 125
Klingenthal Vogtland Arena 140 125
Oberhof Hans-Renner-Schanze 140 120
Oberstdorf Schattenbergschanze 137 120
Titisee-Neustadt Hochfirstschanze 142 125
Willingen Mühlenkopfschanze 147 130
  Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken 140 123
Oslo Holmenkollbakken 134 120
Rena Renabakkene[b] 139 124
111 99
Trondheim Granåsen 140 124
Vikersund Vikersundbakken 117 105
  Polska Wisła im. Adama Małysza 134 120
Zakopane Wielka Krokiew 140 125
  Rosja Czajkowskij Snieżynka 140 125
Krasnaja Polana Russkije Gorki 140 125
Niżny Tagił Aist 134 120
  Słowenia Planica Bloudkova velikanka 138 125
  Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump 133 120
Lake Placid MacKenzie Intervale 134 120
Park City Utah Olympic Park Jump 134 120
  Szwajcaria Einsiedeln Andreas-Küttel-Schanze 117 105
Engelberg Gross-Titlis-Schanze 140 125
  Szwecja Falun Lugnet 134 120
  Turcja Erzurum Kiremitliktepe 140 125
  Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben 135 120
  1. W letniej części sezonu skocznia ma wymiary HS134/K120.
  2. Mniejsza ze skoczni klasyfikowana jest jako duża ze względu na rozmiar wynoszący 111 m. Na podstawie punktu K mniejszego niż 100 m uznana byłaby za normalną.

Przypisy

edytuj
  1. Hans-Henri Gasser, Standards for the Construction of Jumping Hills - 2012 [online], FIS, s. 7 [dostęp 2018-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-28] (ang.).

Bibliografia

edytuj