Čerťák

Kompleks skoczni narciarskich w Czechach

Čerťák – kompleks pięciu skoczni narciarskich, zlokalizowany w czeskim Harrachovie, na wysokości 862 m n.p.m., na północnych zboczach Čertovej hory (1021 m n.p.m.).

Čerťák
Punkt konstrukcyjny K185
Ilustracja
Skocznia Čerťák HS210 (po prawej)
Państwo

 Czechy

Kraj

 liberecki

Miejscowość

Harrachov

Data otwarcia

27 marca 1980

Rozmiar skoczni (HS)

210 m

Igelit

brak

Rekord

214,5 m

(2002-03-09)

Finlandia Matti Hautamäki

(2008-01-18)

Austria Thomas Morgenstern

Najdłuższy skok

220,0 m

(2013-02-03)

Słowenia Jurij Tepeš

Kluby

TJ Jiskra Harrachov

Położenie na mapie kraju libereckiego
Mapa konturowa kraju libereckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Čerťák”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, u góry znajduje się punkt z opisem „Čerťák”
Ziemia50°46′03,01″N 15°25′31,30″E/50,767503 15,425361
Čertak
Punkt konstrukcyjny K120
Ilustracja
dwie największe skocznie kompleksu
Państwo

 Czechy

Kraj

 liberecki

Miejscowość

Harrachov

Data otwarcia

5 stycznia 1980

Rozmiar skoczni (HS)

142 m

Igelit

brak

Rekord

151 m

(2004-12-17)

Austria Martin Koch

Kluby

TJ Jiskra Harrachov

Čerťák
Punkt konstrukcyjny K90
Ilustracja
Trzy mniejsze obiekty, od lewej: K90, K70 i K40
Państwo

 Czechy

Kraj

 liberecki

Miejscowość

Harrachov

Data otwarcia

1952

Rozmiar skoczni (HS)

100 m

Igelit

jest

Rekord

102,5 m

(2006-09-16)

Czechy Roman Koudelka

Kluby

TJ Jiskra Harrachov

W skład kompleksu wchodzą:

Podzielony jest on na dwie części: dwa największe obiekty usytuowane są obok siebie w północno-zachodniej części zbocza Čertovej hory, trzy pozostałe skocznie znajdują się natomiast w północno-wschodniej części wzgórza.

Trybuny skoczni wybudowane w 1980 r. mogą pomieścić do 50 tysięcy widzów. Obiekt wyposażony jest w sztuczne oświetlenie, które zostało zainstalowane w 2009 r. Charakterystyczne jest położenie kompleksu – znajduje się dość wysoko i skoczkowie narażeni są na silne boczne podmuchy wiatru; aby zminimalizować jego wpływ, wzdłuż rozbiegu rozwieszono płachty materiału. Na skoczniach mamuciej i dużej w latach 1985–2013 odbywały się konkursy Pucharu Świata.

Skocznia mamucia

edytuj

Historia

edytuj

Od sezonu 2001/02 do sezonu 2007/08 skocznia była nieużywana, gdyż przechodziła przebudowę, która miała na celu znaczne obniżenie wysokości lotu zawodników. Zawody Pucharu Świata powróciły tu w styczniu 2008 r. Z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych rozegrano tylko jedną serię w niedzielę, 20 stycznia (przełożoną z soboty, 19 stycznia, niedzielny konkurs został odwołany). Ostatnie zawody Pucharu Świata na Čerťáku odbyły się 3 lutego 2013 (rozegrano dwa konkursy jednego dnia). 14 marca 2014 rozegrano na Čerťáku mistrzostwa świata w lotach. Planowane na 15 i 16 marca 2014 trzecia i czwarta seria konkursu indywidualnego oraz konkurs drużynowy zostały odwołane ze względu na niekorzystne warunki atmosferyczne.

Na skoczni Čerťák Robert Mateja jako pierwszy Polak przekroczył granicę 200 metrów, skacząc na odległość 201,5 metra. W 2001 r. podczas dwóch konkursów o Puchar Świata Adam Małysz ustanowił dwukrotnie rekord Polski w długości skoku, oddając najpierw skok na odległość 206,5 metra (był to rekord skoczni), a następnego dnia na odległość 212 metrów. Do Harrachova przyjechało wtedy kilkanaście tysięcy kibiców z Polski. Było to zaledwie tydzień po niespodziewanym tryumfie Małysza w Turnieju Czterech Skoczni, które wywołało efekt małyszomanii[1].

W 2002 r. podczas treningu przed konkursem o mistrzostwo świata w lotach narciarskich Matti Hautamäki skoczył na odległość 214,5 metra, ustanawiając rekord obiektu. Simon Ammann w 2011 r. skoczył metr dalej niż rekord skoczni, jednak podparł skok. 3 lutego 2013 reprezentant Słowenii Jurij Tepeš uzyskał 220 metrów, ale skoku również nie ustał.

W 2014 r. na skoczni mamuciej zostały oddane ostatnie skoki, od tego czasu jest ona nieczynna[2]. W 2017 roku przez czeską młodzież została podjęta inicjatywa „na mamuta”, która miała na celu zapobiegnięcie całkowitemu zniszczeniu obiektu i zebranie środków na jego przebudowę[3].

W 2020 r. Czeski Związek Narciarski i Kraj liberecki zorganizowali przetarg na wykonanie projektu przebudowy kompleksu. Wygrała go polska firma Archigeum z Zielonki pod Bydgoszczą[4], która ma wykonać projekt do końca 2020 r.[5].

Parametry skoczni

edytuj
  • Punkt konstrukcyjny: 185 m
  • Wielkość skoczni (HS): 210 m
  • Długość najazdu: 118,5 m
  • Nachylenie najazdu: 35°
  • Długość progu: 8 m
  • Nachylenie progu: 10,5°
  • Wysokość progu: 4,62 m
  • Nachylenie zeskoku: 34,5°
  • Najdłuższy skok: 220 m Jurij Tepeš   Słowenia (03.02.2013) – upadek

Lista triumfatorów zawodów

edytuj
Data Skocznia Zawody 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
27-30 marca 1980 K165 TLN   Steve Collins
19-20 marca 1983 K180 MŚwLN   Klaus Ostwald   Pavel Ploc   Matti Nykänen
23 lutego 1985 K180   Ole Gunnar Fidjestøl   Miran Tepeš   Jiří Parma
24 lutego 1985 K180 zawody odwołane z powodu zbyt silnego wiatru
18 marca 1989 K180   Ole Gunnar Fidjestøl   Mike Holland   Jan Boklöv
19 marca 1989 K180 zawody odwołane z powodu zbyt silnego wiatru
21-22 marca 1992 K180 MŚwLN / PŚ   Noriaki Kasai   Andreas Goldberger   Roberto Cecon
9 marca 1996 K180   Andreas Goldberger   Christof Duffner   Jaroslav Sakala
9 marca 1996 K180 zawody odwołane
6 lutego 1999 K185 zawody odwołane; przeniesione na obiekt K120 na następny dzień
13 stycznia 2001 K185   Adam Małysz   Martin Schmitt   Risto Jussilainen
14 stycznia 2001 K185   Adam Małysz   Janne Ahonen   Martin Schmitt
10 marca 2002 K185 MŚwLN   Sven Hannawald   Martin Schmitt   Matti Hautamäki
19 stycznia 2008 HS205 zawody odwołane z powodu zbyt silnego wiatru
20 stycznia 2008 HS205   Janne Ahonen   Tom Hilde   Anders Jacobsen
8 stycznia 2011 HS205   Martin Koch   Thomas Morgenstern   Adam Małysz
9 stycznia 2011 HS205   Thomas Morgenstern   Simon Ammann   Roman Koudelka
2 lutego 2013 HS205 zawody odwołane; przeniesione na następny dzień i zredukowane do jednej serii
3 lutego 2013 HS205   Gregor Schlierenzauer   Robert Kranjec   Jan Matura
3 lutego 2013 HS205   Gregor Schlierenzauer   Jan Matura   Jurij Tepeš
15 marca 2014 HS205 MŚwLN-I   Severin Freund   Anders Bardal   Peter Prevc
17 marca 2014 HS205 MŚwLN-D zawody odwołane z powodu zbyt silnego wiatru

* TLN - tydzień lotów narciarskich; MŚwLN – mistrzostwa świata w lotach narciarskich; – Puchar Świata; D – konkurs drużynowy; I – konkurs indywidualny

Rekordziści skoczni

edytuj
Data Zawodnik Odległość Zawody
27 marca 1980   Armin Kogler 176,0 m   Puchar Świata
18 lutego 1983   Pavel Ploc 181,0 m  

MŚ w Lotach Narciarskich

23 lutego 1985   Ole Gunnar Fidjestøl 183,0 m Puchar Świata
9 lutego 1996   Roar Ljøkelsøy 201,0 m Puchar Świata
9 lutego 1996   Andreas Goldberger 201,0 m Puchar Świata
9 lutego 1996   Jakub Jiroutek 201,0 m Puchar Świata
9 lutego 1996   Jan Balcar 203,0 m Puchar Świata
9 lutego 1996   Andreas Goldberger 204,0 m Puchar Świata
13 stycznia 2001   Matti Hautamäki 205,0 m Puchar Świata
13 stycznia 2001   Adam Małysz 206,5 m Puchar Świata
13 stycznia 2001   Janne Ahonen 206,5 m Puchar Świata
14 stycznia 2001   Risto Jussilainen 212,5 m Puchar Świata
9 marca 2002   Anders Bardal 212,5 m MŚ w Lotach Narciarskich
9 marca 2002   Matti Hautamäki 214,5 m MŚ w Lotach Narciarskich
18 stycznia 2008   Thomas Morgenstern 214,5 m Puchar Świata

Skocznia duża

edytuj

Historia

edytuj

W odróżnieniu od skoczni mamuciej jest skocznią naturalną. Jesienią 2004 r. przeszła niewielką przebudowę. Zeskok obiektu został wyprofilowany i dopasowany do obecnych standardów FIS-u. Punkt konstrukcyjny został przesunięty o 5 m – na 125 m. Najdłuższy i jedyny skok powyżej 150 metrów na tym obiekcie oddał Martin Koch podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego w 2004 r. Przed modernizacją, rekord skoczni należał przez wiele lat do Kazuyoshiego Funakiego i wynosił 141,5 m. W sezonie 2004/05 po raz pierwszy od ponad pięciu lat rozegrano na skoczni dużej w Harrachovie zawody Pucharu Świata. 11 grudnia 2004 w pucharowych zawodach zwyciężył Adam Małysz, przerywając serię zwycięstw Janne Ahonena. Dzień później Fin po raz kolejny stanął na najwyższym stopniu podium, a Polak zajął 11. miejsce.

Kolejny Puchar Świata gościł na skoczni 10 i 11 grudnia 2005. 9 i 10 grudnia 2006 miały się tu odbyć kolejne zawody, jednak z powodu braku śniegu i wysokich temperatur panujących w Karkonoszach przygotowanie skoczni stało się niemożliwe i zawody odwołano. Od tego czasu skocznia nie znajdowało uznania FIS-u przy układaniu kalendarza zawodów Pucharu Świata. 12 i 13 grudnia 2009 miały się odbyć kolejne zawody Pucharu Świata na tej skoczni, jednak podobnie jak w 2006 r. zawody odwołano z powodu wysokich temperatur i braku śniegu. Konkursy miały się odbyć już przy nowym sztucznym oświetleniu. Właśnie dzięki nowemu oświetleniu konkursy w Czechach będą odbywały się w lepszym czasie antenowym. Do dyspozycji zawodników będzie również nowa wioska narciarska. Kolejne zawody miały się odbyć 11 i 12 grudnia 2010. Oba konkursy odwołano jednak z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych – silnego wiatru i obfitych opadów śniegu.

Ostatnie zawody Pucharu świata odbyły się na Čertaku w dniach 9-11 grudnia 2011. W konkursach indywidualnych triumfowali Gregor Schlierenzauer oraz Richard Freitag, natomiast w zawodach drużynowych najlepsza okazała się reprezentacja Norwegii.

Parametry skoczni

edytuj
  • Punkt konstrukcyjny: 120 m
  • Wielkość skoczni (HS): 142 m
  • Długość najazdu: 115,5 m
  • Nachylenie najazdu: brak danych
  • Długość progu: brak danych
  • Nachylenie progu: 10,5°
  • Wysokość progu: 3,9 m
  • Nachylenie zeskoku: 37,0°
  • Rekord skoczni: 151,0 m – Martin Koch, Austria (17.12.2004)

Lista triumfatorów w konkursach Pucharu Świata

edytuj
Data Skocznia Zawody 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
10 stycznia 1981 K120   Roger Ruud   Armin Kogler   Per Bergerud
  Hubert Neuper
8 stycznia 1983 K120   Holger Freitag   Markku Pusenius   Klaus Ostwald
9 stycznia 1983 K120   Pavel Ploc   Klaus Ostwald   Markku Pusenius
14 stycznia 1984 K120   Jiří Parma   Jens Weißflog   Pavel Ploc
11 stycznia 1986 K120   Matti Nykänen   Ernst Vettori   Jiří Parma
10 stycznia 1988 K120 zawody odwołane
15 stycznia 1989 K120   Jan Boklöv   Risto Laakkonen   Ladislav Dluhoš
12 stycznia 1990 K120   Dieter Thoma   Ladislav Dluhoš   Jiří Parma
16 stycznia 1993 K120 zawody odwołane z powodu braku śniegu
17 stycznia 1993 K120 zawody odwołane z powodu braku śniegu
14 grudnia 1996 K120   Kazuyoshi Funaki   Primož Peterka   Takanobu Okabe
15 grudnia 1996 K120   Primož Peterka   Andreas Goldberger   Kristian Brenden
19 grudnia 1998 K120   Janne Ahonen   Ronny Hornschuh   Kazuyoshi Funaki
20 grudnia 1998 K120   Janne Ahonen   Noriaki Kasai   Andreas Widhölzl
7 lutego 1999 K120   Janne Ahonen   Lasse Ottesen   Jakub Sucháček
11 grudnia 2004 HS142   Adam Małysz   Janne Ahonen   Georg Späth
12 grudnia 2004 HS142   Janne Ahonen   Roar Ljøkelsøy   Jakub Janda
10 grudnia 2005 HS142   Andreas Küttel   Michael Uhrmann   Janne Ahonen
11 grudnia 2005 HS142   Jakub Janda   Janne Ahonen   Andreas Küttel
9 grudnia 2006 HS142 zawody odwołane z powodu braku śniegu
10 grudnia 2006 HS142 zawody odwołane z powodu braku śniegu
12 grudnia 2009 HS142 zawody odwołane z powodu braku śniegu
13 grudnia 2009 HS142 zawody odwołane z powodu braku śniegu
11 grudnia 2010 HS142 zawody odwołane z powodu zbyt silnego wiatru; przeniesione na 17 grudnia 2010 do Engelbergu
12 grudnia 2010 HS142 zawody odwołane z powodu zbyt silnego wiatru; przeniesione na 23 stycznia 2011 do Zakopanego
9 grudnia 2011 HS142   Gregor Schlierenzauer   Daiki Itō   Anders Bardal
10 grudnia 2011 HS142 PŚ-D   Norwegia
Tom Hilde
Bjørn Einar Romøren
Vegard Sklett
Anders Bardal
  Austria
Thomas Morgenstern
David Zauner
Andreas Kofler
Gregor Schlierenzauer
  Słowenia
Jernej Damjan
Jure Šinkovec
Peter Prevc
Robert Kranjec
11 grudnia 2011 HS142   Richard Freitag   Thomas Morgenstern   Severin Freund

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj